Alle inzendingen over afdwingen

Het zijn vaak de kleine dingen, die later bewondering afdwingen en veel effect sorteren. Ik kreeg nooit pastales, Wel in Aristoteles.…

Als jij, domkop, niet eens snapt, dat jij ontzettend dom naar buiten komt; ben jij, dom. Als je, begrijpt, jouw perversiteit, als intelligentie verstaat laat ik je in de waarde, dommer dan dom.…

Een ruikertje of een delicatesse Een live-album cadeau van Lynyrd Skynyrd De baas wordt vaak aan deze dag herinnerd Door zijn eigenste secretaresse Want al is het dan vandaag opnieuw dé dag Een beetje prijzengeld afdwingen mag…

Tel je zegeningen (Hoe zelden ze ook live-verslag afdwingen)…

hoe zouden wij innerlijke rust kunnen afdwingen door rederneringen van het verstand? een toegeknepen vuist kan evenmin water vasthouden het sijpelt door de vingers vogel en vlinder behoren toe aan hun element met eigen vleugelslag ogen sluiten voor geruis van de kwakende wereld vraagt om stille inkeer…

Een mens kan haar of zijn lot niet afdwingen. Hij of zij kan het enkel dienstbaar volgen. Ik weet dat wat ik schrijf alleen vanuit mij komt; anders kon ik het niet zó schrijven. Ik weet ook, dat ik altijd op jou bouw: in stilte en spreken. Daarom heb ik mijn geluk en glans behouden! Wat er ook komt.…

raam als een prostitue op de Amsterdamse wallen laat al het buitenlicht op mij vallen ik hou van de oogverblindende zon als het licht me teveel wordt draag ik een donkere zonnebril op sterkte want ik wil vooral werken, doorwerken en lekker naar buiten kijken, staren en doorleven in het levenslicht mij gegund je kunt het natuurlijk ook wat afdwingen…

De sigaret plakt aan zijn onderlip, hij knijpt zijn ogen bijna dicht, deelt kaarten uit: een nieuwe ronde. Je ziet een klein, oranje vuur dat in zijn mond wil kruipen, lijkt het. Hij zwijgt. Rook langs zijn neus en voorhoofd. En dan opeens zijn linkerhand, smijtend: een troef op tafel. De stompen van zijn bolknaks, groot, die onder duimen…

Hun moeder droeg haar zwijgen tot aan de grafrand toe, dat voel je ook al hoor je niets, dat zie je aan de nooit gestelde vragen die op de rand de afgrond openbreken, de afgematte mens afdwingen uit te spreken. Ach mevroi, u moest eens weten.…

Kerkhoven, die respekt, sereniteit afdwingen, om stil van te worden. De Normandische kust..... kuieren langs visserhaventjes, lekkerbekken van een fruits de mer met een glaasje witte wijn. Positieve energie ingeademd om dan terug te keren in de dagelijkse realiteit.…

voorspelbaar middelmatigheid Wat ben ik dankbaar dat ik de deur ken naar mijn dubbelleven mijn parallelle leven Een leven doordrenkt met passie overgave bombastisch instinctief een leven waarin ik exponentieel leef uitvergroot als een lyrische drugstrip een uitroepteken de moeiteloosheid waarmee woorden klanken ritmes afdwingen…

ramen valt het licht op twee rode uien en een kruik met een mesje krabt hij een laagje van de verf weg de poes op een keukenstoel tilt traag één ooglid op hij struint wat door de tuin en kijkt naar een boom, de gevel, de lucht de zintuigen geopend als brede deuren hij onderzoekt intens de dingen het gunstige ogenblik laat zich niet afdwingen…

wij kunnen er lang over praten boeken over schrijven ervan genieten of over discusssiëren maar laat de wonderen nu gebeuren open je ogen en je intuïtie leg ze vast voor altijd kan ik ze afdwingen? kan ik ze regelen?…

Je kunt jouw levenslot niet forceren, je kunt liefde niet afdwingen zéker niet echt diep volwaardig houden van. Ik weet, ik mag waarderen, dat wat op mijn pad kwam, komt en zal komen. Weet mensenkind: de tand des tijds behoort tot de goddelijke waarheid en eeuwigheid.…

Ik had tranen in m’n ogen De dikkere ontsnapte over m’n wangen Om Peter R. de Vries Om Peter Om zijn dood Om de moord Om het gemis Om hun Promenade-herdenking aan hem Promenade wist me te raken Met beeld en geluid, de vormgeving de melodie, de zang, de emoties Het maakte voor even Het verlies, zijn verlies Iets lichter, iets luchtiger…

Je kunt m'n vertrouwen niet afdwingen... Je vraagt iets waar ik je voor gewaarschuwd heb... En nu... Nadat de dingen gezegd zijn... Leef ik ik pijn... ik leef in schaamte en spijt... Waarom... Omdat ik nu zie hoe fijn je bent... Ik mis je elke dag meer en meer... Ik word gek... Wat een pijn... Mijn hart verlangt naar het goede...…

voetballer krijgen hun salaris en geen bonussen dit keer geen miljoenen voor een schilderij terwijl de zorg met mondjesmaat heel blij moet zijn wij zijn dan aan zet en ongewenst gedrag wordt op tv en media snel rechtgezet sociale cohesie zal de mantelzorg worden die ieder nodig heeft om niet te derangeren onze ogen zullen een nieuw elan afdwingen…

Je oude boomringen deden groei afdwingen. Men dacht dat het oude bos al dood was, door de aanhoudende zure regen. Mensen vellen, kappen en bederven laten het omhakken en het doden toe. Mijn zuivere grote hoogstammige groene bomen, de vernieling maait als een zeis, in stilte.…