9 resultaten.
op weg
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 197 dode cellen
afschuddend
vervelt
m’ n geest
op weg naar een nieuw denken…
Bui
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 regen die je
van je afschudde
bleek niet dezelfde
die je vorige week
had meegebracht
het waren zoute tranen
van geluk…
media vita
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 123 media vita
staande in de coulissen
de hoekige
neemt soms een loopje met ons
en laat zich niet afschudden
tekst in schilderij van
georges braque:
http://bit.ly/mtVdKf…
Gal en azijn
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 157 bamboespies
Werd aangereikt, spons
Gedrenkt in gal en azijn,
Om je uitgedroogde lippen
Te deppen, verschraald door
De blakerende zon, door
Het schuldeloos opgehangen zijn,
Stroomt hier in ongekende mate
Door de loopgraven van een aan
Flarden geschoten menselijkheid,
Waar kinderen hun onschuld verliezen,
Onomkeerbaar hun menszijn afschudden…
outsider
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 1.575 zo dwaalde ik door het dal
de vliegen afschuddend,
een ongeneeslijke ziekte.
mijn moeder van weleer,
op de trappen,
zong een vermaledijde melodie
bleek de blos van mijn wangen
blaren in mijn longen.
alles déjà vu
reutel ik de resterende dagen.
heb alles behalve dit ene.…
Moeder
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 3.234 Nu ben je weer alleen,
je levensloop bijna voltooid,
de kinderen verstrooid,
in hun wereld weggedreven,
vervreemd van jou, onwennig
zien zij de rimpels en de grijze haren,
en even maar,
je oneindig lieve blik,
de tederheid van vele jaren,
die ze van zich afschudden
als vlokken sneeuw.…
oudejaarsavond
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.632 enkele verrotte bladeren
opgezwiept door de oostenwind
ijzig scherp
een mes blinkend staal
lemmet vol weemoed
in mijn hart
mijn stokkende adem
op het scharnier der jaren
roest en schilfers
is het dorre riet in het spiegelwater
verstilde kou en droog geruis
een stervend land
je uitademen witte dagen
even in de ijle vrieslucht
ze van je afschudden…
Volslagen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.344 Met volle teugen op adem komen
Met wortel en al jezelf ontsporen
Met open ogen durven dromen
Erop terug komend beginnen we van voren
Opgedroogde poelen aanboren
Met ochtend dauw jezelf klaarstomen
Het geloof laten we aan de vromen
De roes van ons afschuddend laten we ons niet storen
De draden die we verliezen verwerken we tot een welkomst…
en dan zal ze komen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 643 Achternagezeten door de voorjaarsstorm,
rent de vrieskou hijgend de aardbol af,
nog een waterige sneeuwbui afschuddend.
De ijle windkracht drumt grauwheid opzij.
Een hemelsblauwe vlag wappert schaduwloos
en bedekt de wereldtuin met vers floraal dons.…