Alle inzendingen over alreeds

Toen het witte hemelbedgordijn werd neergeslagen mij alreeds naar buiten had gedragen mocht ik de allereerste zijn die jou betrad vergat de tijd door alle maagdelijkheid wat was het lang geleden dat ik al dit schoons met een voetkus mocht ontkleden…

Als Candide en het optimisme het pessimisme kan dat niet luchten omdat het een tegenstelling is maar bovenaan staat het positieve dat ik omarm met mijn levensinstelling de filosofie om te overleven niettegenstaande de rimpeling doorheen mijn doorleefd gelaat staat alreeds jaren in mijn genen gegrift. © Laurens Windig…

A star is born, met donk're krul getooid Zijn aanschijn zorgdoorgroefd en diep geplooid Smeet met zijn krachten, heeft zijn jeugd vergooid Zijn huid, als coming man, alreeds gelooid Heeft nog maar net de Ajaxschool voltooid Pas kiesgerechtigd en nu al gekooid...…

Alreeds bevestigd dat jouw ziel jong blijft als men ervoor openstaat neem nou jouw zoon 'Candide' zijn avonturen door de eeuwen heen nemen nimmer af velen hebben hem nog niet ontmoet ik duw hem naar voren samen met jouw humor!…

Zij was alreeds verlaten door ieder om haar heen ze was nu slechts nog samen met haar kat alleen. Daarom zaten zij samen heel dicht bij elkaar die kat die zij zo bij haar houdt betekent veel voor haar.…

kastelen zijn er nog genoeg kerken worden schaars kathedralen zijn alreeds tot monument verklaard mag ik jouw paleisje bouwen en wonen in het straatje van notaris burgemeester en pastoor omdat ik voel dat jij daar hoort maar in de tuin blijf ik de baas daar groeit geen jacuzzi de ontvangsten doe je elders maar hier bloeit natuur…

ik zag in het witte licht van de nieuwe maan haar dromen pulserend uit haar lichaam komen op de warme regelmaat van haar ademtochten verlieten zij zonder bochten haar rode draad met de levenslijn in tact hebben zij haar naar vele werelden gebracht met een alreeds voltooid en beschreven leven maar gedreven bleef zij op…

Zomervakantiefanaat, zonaanbidder Voor uw grand départ vers le sud au soleil Dwars door de Ardennen of de Borinage Stuur ik u alreeds hierbij un grand message Legt een tureluurvrouwtje echt een rood ei En is haar man werkelijk rood als een ridder?…

Het met porselein betegelde pad der maagdelijkheid Dat door het bejubelde woud Wordt overschaduwd Lijkt door het zwaarmoedige labyrint In de werken van de komende Gregoriaanse meesters Alreeds overvallen te zijn En verliest zijn zuivere evenbeeld bij het afdwalen Van de struikelende Priapus In het troebele ravijn van grijpgrage haat En…

opium op podium voor slechten en voor dwazen kom haal de glazen kunstenaars en bazen zijn het nog niet eens een lijntje meer of minder regels zijn tekort er hebben zich nu dwazen op de podiums gestort vanwege een poëtisch schijntekort clichés daar zijn we tegen die hebben wij alreeds geschreven wij bepalen het niveau wees…

De benen schuift ze alreeds uiteen over het gravel eindeloos een gave driehoek vormend. Ze rept zich naar de andere zijde helaas tevergeefs het game verloren. Op en neer deinend in slow motion de machtige borsten waartussen zweetdruppels de geheimzinnige diepten van haar lijf afglijden.…

Ik wilde nieuwe dingen zeggen onbedachte waarden overbrengen maar het meeste is alreeds gezegd en toch, voor zwijgen is het nog geen tijd Vroeger beefde onze aarde voor de winden van Gods stem de wind is nu alleen maar lastig oud geluid en geen verstand meer waard Het is zoals gewenst, dus logisch grafisch voor te stellen heel voorstelbaar…

eenvoud mijn jaren zijn gestegen leunend op breekbare takken van het leven mag ik opgespaarde bloederige tranen laten vloeien over het hemelrijke paradijs dat slechts gelijk een zucht geopend was om direct daarop voor eeuwig leeg te blijven ons bloed reikt als een dode zoute zee over de gehele mensheid en niet alleen over snikhete landen waar alreeds…

Mijn verstand zegt dat alleen het kwaad nog van zich laat horen en hij weer is genesteld in het oosten, de woestijn reikt nu ver tot over de grenzen, zo ook zijn invloed wanneer laat nu eindelijk het goede van zich spreken of heeft hij met voorbedacht en rade alreeds met vele volgelingen en stap gezet het kwaad te verdrijven?…

droom jij al in het Buitenwestenriet bedwelmd door haar lichaam naast de jouwe krinkel jij alreeds of zij komt of niet? lokroep als een bronstig hert, vertrouwen riek de essence welk haar corpus biedt als schone nimf zal zij zich ontvouwen…

Passion beïnvloedt humeur het heeft zoveel van verlangen en treur ben vaak door zijn noten en tonen van slag zoals hij mij weer emotioneel meevoert langs het hemelsblauw klassiek gelaat van het schoonste klagen op aard, voel dan eeuwige droom die met liefde ontroert volg mij, waan der permanente lente zie uw gespreide zielbedding verwacht u alreeds…

Struikelend sleep ik door kwade dromen onverklaarbare mist naar een nieuwe tijd van dode bomen en versteende mensen binnenin een fossielen bos onverklaarbaar sla ik glasgordijnen open van motregen, dat viel in de ochtend voor mijn gevoel alreeds expres gesloten tussen mens en de natuur binnen het eeuwigdurende gedruis blijf ik abrupt hangen…

Na overgave ingesloten waar tijd geen rol speelt land en zee hebben gegeven ontzout en verwaterd struikelend slepen door kwade dromen fascinerende mist naar een nieuwe tijd van dode bomen en versteende mensen binnenin fossielend bos onverklaarbaar sla ik het voorhang open van motregen dat viel in de ochtend voor mijn gevoel alreeds expres…

Goedemorgen wereld, hoe is het nou met jou Met mij gaat het uitzonderlijk met mij, en met mijn vrouw Appeltaart, appeltaart appeltaart met rozijnen appeltaart, appeltaart appeltaart met kaneel Jouw morgenstond, compleet met goud, jouw geuren en jouw kleuren, lopen me nu alreeds als water in de mond Appeltaart, appeltaart…

Ik hoor alreeds de muziek, zie de dans, de wervelende witte tule. De zwanen laat het onbewogen.…

Een wraak is nu alreeds wat ik vertel, want als ik dood ben speelt men ook met mij. -------------------------------------------------- uit: Schrijlings op de horizon, Rijswijk 1941.…

." Zij is alreeds haar staart verloren, Aan die wilde, woeste "heer". En ze blijft hem maar bekoren, hij belaagt haar keer op keer. Alle oudjes op het pleintje, genietend van de lentezon, lachen stiekem om dit geintje, dromen, hoe het ooit voor hèn begon. (het verdere leven van de ekster "Japie.")…

Concerto en ré mineur' het heeft zoveel van verlangen en treur ben vaak door zijn noten en tonen van slag zoals hij gevoelig wenend meevoert langs het hemelsblauw klassiek gelaat van het schoonste wezen op aard, voel dan eeuwige droom die met liefde ontroert kom vrouw, waan der permanente lente zie hier gespreide ziel bedding verwacht u alreeds…

Concerto en ré mineur het heeft zoveel van verlangen en treur ben vaak door zijn noten en tonen van slag zoals hij gevoelig wenend meevoert langs het hemelsblauw klassiek gelaat van het schoonste wezen op aard, voel dan eeuwige droom die met liefde ontroert kom vrouw, waan der permanente lente zie hier gespreide ziel bedding verwacht u alreeds…

staan om hun cadeautje te ontvangen de grote mensen hun gedichten hilarisch en met spot voorgelezen met gezichten het publiek dat lacht zich rot als morgen Sinterklaas verdwijnt en alles weer is uitgepakt het speculaas en koek verkwijnt het speelgoed in een hoek gekwakt de chocomel met room gloeit nog heet in onze kommen de kinderen alreeds…

die oude, grijze dagen betekent mijzelf in ‘t donker zoeken Waar ik geen de weg hoef te vragen welke reis ik nooit behoef te boeken Terugkerend naar waar ‘t ooit begon betekent het moeten sterven op aard, Het spoor nemen tot het eindstation plus de boot die over de einder vaart Ergens in onze donkergrijze historie ligt heel de toekomst alreeds…

als ik hier nou heel erg stilletjes en stijvetjes blijf staan misschien kijkt hij dan iets hoger of juist in zijn kogellager Miesje Meesmuil, Dikkie Ezelstaart en Kokos Apenkop gene stroman was er veilig voor zijn ikkeschietzograag hij schoot alreeds met snotjes, nog maar kinderkleuterblaag trok zich toen al niet veel aan van jacht- of wintertenenstop…

Soms schijnt het bij zijn komst alreeds volgroeid. Gelijk een zoete vrucht. Beweegt het schommlend door de voorjaarslucht. De huid is warm, die een rijp bloed doorvloeit. Het sterft, zo weinig nog vermoeid? Maar 't raadsel dat het in zich sloot Was de nabije dood. Gevallen in de chaos als een vonk, Heeft haar gestalte ons kort bekoord.…

haar intense verdriet in aanvang erg hard daarna enkel nog zacht Ruwe stompen hadden haar murw gemaakt enkel haar zachte snikken leken er te horen Hij lag op haar eveneens even poedelnaakt zij had reeds lang in stilte wraak gezworen Eindelijk brak na vele uren de ochtend aan doch de zon kon haar pijn niet verbloemen De man was alreeds…

Ik zie alreeds u weder blozen, 'K zie al uw luister weergekeerd, Terwijl gij boven alle rozen, Gelijk voorhene triomfeert, Daar elk opnieuw uw schoonheid eert.…