Alle inzendingen over blijheid

Vanuit een diepe diepte wordt er dan een spel gespeeld met de vruchten van blijheid en diep vertrouwen. En de glimlach blijft fonkelen gelijk een juweel en heeft alle duisternis weg genomen in het spel van het eeuwige leven.…

Ben nog even langs m'n levenstuin gelopen meewarig licht ontdaan het hoofd geschud en voel me minder treurig als toen ik er nog woonde was dat de droom of verschoon ik nu een dubbel leven waak over mij ga met me slapen totdat er bossen blijheid fleuren en je wintertuin groeizaam wakkert zonder deze droom te storen.…

Het zijn niet onze omstandigheden in verleden of heden verdriet en pijn die ons verloren gevoel bepalen ik denk dat de vervreemding van ons zelf de tol opeist die we zelf steeds betalen daarom moeten we vastbesloten zijn om ons nog meer aan elkaar te binden onophoudelijk blijven zoeken in blijheid wederkerig steeds ontdekken bevestigen…

mijn armen lag ik proefde je op smaak was feest in zachte tonen je opende met handen en je geest ons kerst was samenzijn in het vuurwerk van nieuwjaar kusten we teder als een paar ik ben bij jou geweest het haardvuur vlamde in de wijn hitte in de geur van dekens de tekens van gelukkig zijn regenden de koude uit het afscheid mijn blijheid…

soms een zomerse zon, warme warmte, blijken van blijheid dan weer regent het, eenzame somberheid de jutter met zijn potten en hout, zonnig goud op een eenzame somberheid, alleen. hij brouwt vanalles, uit de zoute zee hij kent de kleur en weet de waarde van het kleine beetje Glimmend Goud op aarde…

De kroon van de vlakke vlakte plaats ik graag op jouw hoofdje dramatische voorbereidingen om lief te hebben liefde te symboliseren om alles te vergeten en opnieuw te leren vrijheid blijheid gelijkheid de tijd in spijt maakt jouw lach als kroon juwelen fluwelen godin van de oogst een schittering in dit leven waar ik nog in geloof.…

Je bent de zon in mijn leven je bent m'n trouwe kameraad Die als een rots in de branding steeds weer naast me staat Ik kon niet zeggen wat ik voelde Ik heb het ook niet uitgelegd Maar toch wist jij wat ik bedoelde de stilte had het al gezegd Als ik je kuste of je griefde in blijheid of in droefenis De liefde is pas echte liefde als stilte…

de aangeboden hand toont openheid vingers om te geven je lach straalt blijheid over samen eten ogen spiegelen zon in blauwe lucht vol zomerse verlangens zacht speelt licht in bruine tint over je gave wangen heb je lippen aangeraakt de hemel proeven staat helaas niet op de kaart…

een weg door eendenkroos en riet de eenden verscholen zich je zag ze meestal niet de Leijen was toen nog puur zonder alles verstorende speedboten grotendeels ongerepte natuur ze hielpen het naar de kloten en nu oud verlangen we allebei vaak naar die dagen om het nog eens over te doen het weer ervaren van die onbetaalbare vrijheid - blijheid…

het was tweede klas maar meer kon ik echt niet vragen stralende ontvangst met warme lach bloemen fleurig net geplukt in de kas blijheid recht uit het hart dus weg met het etiket tweede klas het is iets dat niet meer past in de maatschappij die wij dragen vandaag een relikwie uit rangen en standen wij kiezen voor stranden…

Hij wandelt, draaft of loopt zijn gangetje en de barmhartige blijft staan, geeft gul en bedankt de middag voor het late licht de wolken achter de zon de poëtische blijheid op zijn gezicht voor de woorden in het natte gras zo stillend voor de hongerige die aandacht nam voor hand en volmaken van weer een nieuwe dag het paard dat hem…

Vrind, m’n leven is verstreken En ik vind geen blijheid meer Om de akker straks te kweken Voor de nieuwe lentekeer.…

Zie door het zachte kaarslicht de schittering in haar ogen de blijheid op haar gezicht wat is ze opgetogen! Zie door het zachte kaarslicht de schittering van een traan de droefheid op haar gezicht wat is ze aangedaan!…

Ik ben daarom blij dat mijn hartstocht voor jou van blijheid alsmaar blijft zingen.…

Zondagmorgen vroeg ze ademde muziek langs het raam trok stilte binnen fluisterend ochtendlicht verdreef de nacht van zijn dromen kwam met stralen mijn huis binnenspoelen die toon die geur die tinteling diep in hun spectrum verborgen kon het blijheid zijn in onzichtbare deeltjes fotonen geluk?…

sterrenogen schitteren me toe omkranst door het weelderig groen dat haar heet bronsgroen,goudbruin haar weerkaatst het licht van duizenden zonnen intense blijheid die als uit kinderogen straalt verbindt de doffe willekeur van ons,volwassenen die teveel weten om nog onbevangen te zijn jouw naam is een lied als een paradijs dat ik mee-neurie…

Kalmte staren Zonlicht gebaren Weerkaatsend licht Helder zicht Stromende gloed Water zoet Spelende beek Romantische kreek Zoete mijmering Natuurlijke speling Drijvend fonteinkruid Een ijsvogel schreeuwt luidt Een decor als een vredesaltaar Instemmend gedachtengebaar Blijheid laten stromen Gedachten mogen er wonen…

laagstaande zon vliegende danseres aan de waterkant sprookjes insect uit een plaatjesboek je beweeglijke kop met grote facet ogen prachtig kleurend lijfje met je glazen vleugels paring in tandemvlucht in de hese ochtendlucht trillende vleugels van koude snakkend naar zonneschijn door jou is mijn liefde gevuld vol van emotie en blijheid…

Buiten is het somber, grauw Ik zie het door het ziekenhuisraam Ik moet binnen blijven Vier weken maar liefst Dat valt niet mee Weg vrijheid, tot ziens blijheid Ik kom er uit Uit de chemokuren Uit de dipfase Uit de twijfels En uiteindelijk: ja dan eindelijk uit het ziekenhuis Door de sluis van de afdeling Door de gangen Door de voordeur…

mijn onzekerheid streek jij trilde al blijheid bij het eerste touche vormde langzaam klanken vulde ze met volheid door een krachtige resonans pas later kwamen de hoge tonen in een esoterisch genieten alsof in onze muziek met zijn dialoog zonder woorden liefde opnieuw werd geboren wij hebben de melodie van sterren gespeeld en het…

Goed, waar ik mij in kon verrijken, vol in overgave, blijheid een stapje verder. Slecht, waar ik in verloren liep, nederig onvoldoende, verdrietig een stapje terug. Ik haal mezelf weer in, recht vooruit, tot nu weer een halte, zal ik stoppen of doorgaan ...?…

is dichterlijke vrijheid blijheid? ik ben gek op vragen al vrees ik vaak het antwoord. mijn hoofd rust onder het altijddurend maaiveld maar laat me. laat me liever.…

Onze adem dwarrelde eens wulps langs de vergeten naschokken van het dooiseizoen Eindeloos geboeid knielde je om 't geluid van 'n landend vlokje vast te kunnen leggen maar je was teleurgesteld in de vorst ondertussen slokte 't lentefrisse gras je blijheid gulzig op Eigenlijk had de zon toen wijslijk haar gom gebruikt gelukkig…

ik houd van het kind dat als een vlinder in de wind door mijn leven gaat ik houd van haar donker bruine ogen en van haar vermogen blijheid te scheppen in mijn bestaan ik houd van haar zwart golvend haar dat een gelaat omzoomt waarvan nog geen enkel mens dan ik ooit droomt ik houd van haar warme huid die geurt als het verse kruid en eerste…

't Resultaat stemt me geenszins tot blijheid. PVV blijkt geduld te verliezen: de partij van de godsdienstonvrijheid. Al die oenen die kiezen voor Geert - verontschuldig me thans tot besluit - zijn verdomme hun vrijheid niet weerd!!! Zo. Dit moest er bij mij even uit.…

nog herken ik jou de blijheid in je ogen de lach om je mond de lijn bij je wang t maakt me bang dat je wegdrijft op de rimpels van het water bewaar je ze voor later zodat als ik je dan zie je ogen zoek je mond weer vind je wang kan strelen bewaar je je ziel voor mij zodat ik me echt kan geven onverborgen voor het leven zo kort…

bij je binnen opende gordijnen ontdooide ruiten in de rode ochtendzon samen keken we naar buiten vlogen uit in een ontwakende wereld onder merelgefluit jij bent te lang in het donker geweest licht wordt eindelijk jouw feest onwennig verken je zonder houvast de ruimte die eens van jou was ik zie in je lach weer de warmte van blijheid…

Al die lieve mensen in mij zet ze op een rij maar jij, openbloeien in de straling van je zijn als nooit, geschenken rondstrooien me boven alles geliefd voelen even dat voorrecht van uniek en vervuld zijn warm en onmetelijk uitbreiden aan alle zijden tijd en ruimte doorstralen moeten is mogen en vrijheid blijheid.…

wereld ziet er anders uit Langs de randen van het fluitenkruid Waar berkenblaadjes wiegen En vlinders langs je vliegen Hier mocht je rusten in het gras Waar een droomwereld in je was De wereld tussen paardenbloemen en madelieven Gedachten spelend in gerieven De zon heeft z’n warmte gebracht Ogen dicht en een dromende lach Innerlijke blijheid…

Beiaarden van blijheid Leven over ’t land, Beiaarden van blijheid Beven in de zonnebrand. O, m’n fiets gij zijt Bron van al m’n blijheid; O, m’n fiets gij zijt Leven in der eeuwigheid.…