Alle inzendingen over bovenbeen

mijn billen worden echt niet strakker door zo'n afslankbroekje er blubbert ook wat zomerspek op bovenbeen en oeps, mijn buik.... ik ga tuinieren, fietsen dat wordt weer zweten morgen moet ik naar gymnastiek…

zag voeten wandelen in laarzen omhoog naar diekwartbroek waarvoor je knie in elegantie boog wist niets van bovenbeen voelde splitsing volgde impuls heb je zacht met zon en wolken gevuld…

ik denk dat ik een nazomer ben een slome rivier water zonder ijsgang misschien een bovenbeen of een onzalige botsing een kneuzing door direct contact een val van de fiets een dip in het grondwaterpeil ik denk dat ik een stille plek zoek een blauwe plek hard en beurs…

De huizen als geplakt tegen de helling van bergen Van bovenaf lijken wij, ongeoefende klimmers ......dwergen Wij voelen onze spieren van kuit en bovenbeen Zijn de wandeling nog niet moe maar nergens een cafe,terras Het is niet dat ik ween het bergdorp ontroert me tot tranen toe.…

Vrij trappen tegen kuiten, knieën, schenen, achillespezen, enkels, bovenbenen. Een sussend woord, hooguit een gele kaart. Maar iemand bijten?? Tjee…wat denkt-ie wel! Wég met zo’n vent! Vier maanden buitenspel!…

zoals de bloedneus die pas wordt opgemerkt wanneer een warme druppel het bovenbeen raakt in rode verf uiteenspat nagenoeg direct wordt opgezogen door smetteloos katoen je kijkt ernaar en weet je bent meer dan een stap te laat de neus ervoor op te halen het was al begonnen voor het merkbaar voelde je kon er niets aan doen…

Zaterdagmorgen in pyjama Beneden in de keuken, Op elk bovenbeen een kind In liefde gekregen dat Mee smult van het nieuwe Disneyverhaal dat zo-even Met een hoorbare plof Op de deurmat was geland, En dat de kinderschaar Opgewekt de trap af had Laten rennen op weg naar Een nieuw verhaal, een nieuw Avontuur dat pap en mam zo grappig…

ooit zal ik een épos schrijven waarin ik magistraal arena's zal betreden u zal smeken om uw zegen voor mijn strijd u goddert al mijn krachten de torso zo gewild schouderspier en bovenbeen zijn aan wilde dieren echt verspild maar ik wil schrijven om uw gunst geef mij uw minnaar ik verander zo zijn kunst jengelbengel is altijd…

zong Marilyn miss silver screen in vervlogen tijd op 't witte doek uitgemonsterd in haar wijd uitstaande oogverblindende wonderwitte mannenhart en ogen blik verslindende boven beide bovenbenen vrijelijk door een luchtstroom opwaaiende zomerjurk een bruidssluier in wittebrood vervlogen tijden lang geleden…

'Ik ben een commando, man, ik ben geslaagd' Vertelde laatst een kennis bij het stappen 'Van harte dan,' zei ik vrij afgezaagd Toen heb ik naar zijn kundigheid gevraagd Zijn antwoord wil ik graag aan u verklappen 'Ik laat mijn vijand eerst naar adem happen Voordat hij van de aardkloot wordt gevaagd Ik kan een bovenbeen doormidden trappen Heb…

Ze lijkt er niet mee te zitten dat de kunstfotograaf haar kiekt integendeel ze poseert alsof ze een gravin is die voor haar landhuis staat en met terugwerkende kracht help ik haar droom te realiseren Daar staat ze dan zo met haar hoge laarsjes en de blote bovenbenen onder de korte rok als een dwerg voor een dubbelhoge deur, die gesloten…

Onderbenen, bovenbenen, een jampot met tien tenen, een reepje rug, een brokje buik, alles was tijdelijk buiten gebruik. Op een schaaltje lagen zijn ellebogen. Toen brachten de broeders opgetogen als laatste zijn hoofd op een bord. Ze kwamen geen lichaamsdeel tekort. Zijn vrouw altijd al blij van zin zag er de lol nog wel van in.…

er loopt een streng door het kanaal van mijn lies een broze plooi die onderlijf en bovenbeen hecht drift stroomt onomwonden van bal tot buikwand van baarmoedermond tot de bodem van jouw bekken nu kies ik tegen rotzooi en kabaal, voor sprankel en parel breng ik slecht nieuws, dan bries je door een tuit de paarse prop van jouw lippen, wankele…

Je hand zet de daling voort Over mijn bovenbeen terug naar boven Als je halverwege blijft steken Lijk ik helemaal te verdoven. Nog voor ik iets kan doen Wordt ik overmand door de gevoelens die ik krijg Ik fluister zacht je naam Terwijl ik langzaam naar mijn hoogtepunt stijg.…

Na het ontwaken is één blik genoeg ontwakend ook weer het vuur de vonk die de avond tevoren oversloeg opnieuw oplaaiende hartstocht rolt als een lawine door me heen je kruipt met je knie langs mijn bovenbeen glijdt met je hand langs mijn kruis heel voorzichtig, teder en langzaam tot het kookpunt wordt overschreden dan ontploft ons innerlijke…