Alle inzendingen over chef

De keukenmeid was jarig en ze kookte, omdat de chef-kokkin 'r op bezoek verraste met een keukenmeidenboek, van woede, wat niet met de feestsfeer strookte. Het was een héél dik kookboek. Laaiend was ze. Ze riep: 'Dit is een echt gemeen geschenk, waardoor ik aan m'n keukensores denk! Een lijvig dichtwerk zou me beter passen!'…

Men noemt mij mens Ofwel homo sapiens Anderen zeggen knul Sommigen zelfs lul Een leraar vond me dom Mijn vrouw vindt me lief Mijn chef een rare pief Een politicus zag me als rood Een griet vond me stom Bij de een ben ik briljant Bij de ander een dilettant Een nudist ziet me graag bloot Papa vindt me slim Volgens Sjors ben ik Sjim…

verstilde straten huilen vandaag ik zag immers ontelbare rode stenen daar ver weg, met bloed als water stromend uit lijven met gemankeerde armen en benen, aangericht door beren aangemoedigd door gestoorde heren: het is niet alleen de directeur van zijn eigen theater maar ook de chef de l'église, in een goddelijk kleed die bidt voor vrede,…

In alle openheid een oproep doen Om volop oorlogstuig te produceren? Maar willen zij, die dit zo stoer beweren, Dan ook een dodental van een miljoen? Ik doe niet mee met deze hitserij, En eis terstond een vredesmaatschappij.…

de hoofdpijn valt niet langer te verdragen het zwarte geld is op, nu sta ik rood de hond is ziek, m’n chef is hersendood m’n dochter (15) loopt op alle dagen m’n schoonmoeder probeert me te behagen ze klimt, in negligé gehuld, op schoot m’n zoon doet alles wat de Heer verbood ik word door vrouw en kinderen geslagen collega’s zijn aan stoelpoten…

Onze chef-kok van vandaag, aka Nico Noorman, heeft zich in zijn snelsonnet van een onverdachte kant laten zien, met een hoog (of liever gezegd: laag) would-be-funny gehalte. Wat hebben die twee dirty old men? Laten we het wel beschaafd houden, heren! Maar goed, ach ja, wat doet het er ook toe, nietwaar Driek?…

er komen steeds weer rottige herinneringen van de plank getrokken welke als maaltijd in de vorm van vette soep uit een flauwe pan worden omgeroerd voordat de vlam eronder flink is aangewakkerd zodat het aanbrandt is het onverwerkt koken waar de chef-koks geen raad mee weten en er dan maar extra zout over strooien in de hoop dat de smaak wordt…

~ aan alle helden en heldinnen van Artsen Zonder Grenzen ~ Bij monde van Tedros Adhanon Ghabreyesus liet de chef van de WHO weten dat de Wereld Gezondheids Organisatie ten aanzien van 't virus zich zorgen maakt over het als gevolg van tientallen jaren van strijd in door oorlog getroffen gebieden uitgedund wegennet…

men perst zich tegen hen die naast hem staan op weg naar hun klimaatmanifestatie honderden studenten en scholieren in Noach's ark, symbool voor mens en dieren strijdend tegen zondvloed onzer natie deuren schuiven terug, worden gesloten één plaats heb ik laten reserveren ik zal u van mijn zetel moeten weren als u niet door de chef…

We speelden treintje met echte rails kind’ren nog Peter die was trein ‘fuut fuut fuut daar komt de trein’ ik was stoplicht en Chef van ’t station bordeaux rode pet zelf geverfde pollepel Peet was echter Eigenwijs hij riep ‘wijntje is in trijntje boem boem boem’ ons treintje liep zomaar van de rails lag te spartelen als ’t omgevallen…

Van chefs. Kom er kalm tot uw ware zelf. Mediteer er met vrienden, en met lieve godinnen. Dat kan bijna overal, maar kan ook hier. Met Hollanders. Met Cubanen. Met Schotten. Met El Gusto. Met Belgen. Met passie. Met koffie. Met bier.…

de man met het geamputeerde rokersbeen de vrouw met het hoofddoekje die niet begreep waarom ik de deur voor haar open hield de man achter die vrouw, wel op afstand de man op de fiets die anders nergens terecht kon de koningin van de botanische tuin de chef van het landschappenpark, bezorgd om erica, grasgrazend de vrijwilligster tegemoet…

verhaal als sinterklaas vertaald in de vraag Wie is hier de baas straatgevechten worden realiteit hoe kunnen we hieruit worden bevrijd er zijn onderdrukten Aan beide kanten De een heeft een herinnering aan een oprecht erfgoed De ander denkt aan de pijn van het anders zijn Iemand moet de leiding nemen Zijn het de kinderen Is het onze chef…

Als de dag dan is gekomen dat je naar je chef toe moet, sta je te beven als een rietje, en je voelt je niet meer goed. Hij vertelt je dat het slecht gaat, en jouw werkplek vervalt, wil je huilen, wil je schreeuwen, je hele toekomst lijkt verknald.…

Net als je vader was je chef van de Garenspinnerij, die op loopafstand van je woonhuis stond, maar door al de jachthonden voelde niemand zich vrij en valse verraders roerden welig hun mond.…

duwden ze die in mijn aad'ren ’t wit van mijn bolletjestrui kleurde rood van ’t spuitend bloed toen men mij op de fauteuil krachtig scheidde van mijn broek buisjes en andere slangen dreef men om mijn edelwerk knijpend met steriele tangen spoot d’urine door het zwerk ook mijn haar moest het ontgelden scharen vochten voor een spriet hun chef…

Hij raast naar de baas, die zijn kuren kent, een lage wind snelt door de lijn, “He, chef, ik heb mezelf verwend.”…

Wie durft er tegen de wil van zijn 'Chef de Mission' in te gaan? Wie zal het taboe doorbreken? Welke journalist keert deze spelen de rug toe? Wie durft dit statement te maken? STOP! Sta even stil en denk na.…