Alle inzendingen over condoleren

Ik feliciteer de ene, terwijl ik de ander condoleer, hoe moeilijk is dat, want ieder jaar weer, krijg ik de confrontatie van een felicitatie alsmede een condoleantie op een en dezelfde dag. Ik huil met de een, lach met de ander, terwijl mijn hart vol droefenis is!?…

Wat goed, kom kijk maar even’ ja Dan was er leven De bloemen hangen voor de deur De kelken neigen neer De ruggen staan er onverstoord, bordkarton en leer Een rottend bos in schijtgeel licht met krulletjes van teer ‘Condoleren donderdag, Marieke is niet meer’…

Staande bij de kassa staat een oudere klant triest en verloren, is gisteravond zijn vrouw overleden, terwijl ik hem condoleer, voel 'k me bijkans schuldig wanneer ik hem zeg: bij ons is een kleinkind geboren, op het moment dat jouw vrouw de wereld verliet, kwam er nieuw leven ter wereld.…

Collega, Bij een overlijden van een ander word je toch wat stil en zeker voor de nabestaanden als ze bekender zijn dan zo maar Jij bent voor ons zeer bekend en vanuit die betrokkenheid het samen werken, ons werkleven condoleren wij je met het verlies van je dierbare....…

“Ik ben Uw vrouw’s plastisch chirurg en condoleer U met haar overlijden, ik behandelde haar voor haar dood, mede door mijn werk ligt ze prachtig opgebaard en oogst ze bewondering; Uw vrouw haat schulden, overhandig U daarom persoonlijk de rekening” De weduwnaar antwoordt: “er wordt gezocht naar verband tussen Uw werk en…

je nu mijn kaart 'hij is naar het paradijs' mijn naam sierlijk gedrukt nimmer zo aanwezig ik kijk vanuit de wolken ze zijn met mijn lichaam bezig de doodgravers maken grappen mijn stropdas zit te strak het is dat ik al dood ben ik zou stikken in dat pak aangekleed moet ik ter aarde in een kist van beukenhout pottenkijkers komen condoleren…

dag mevrouw, mag ik u interrumperen wil u graag condoleren met het verlies van uw man ben er ondersteboven van hij was altijd zo attent een zeer galante vent met wie ik goed kon praten zoals we soms wel uren zaten af en toe waren het hele dagen dat we samen innig lagen bij mij thuis in het grote bed en nadat ik koffie had gezet begon…

gewassen handen op de borst tesaam gevouwen En een gelaat dat roerloos stilt, in blindelings vertrouwen Daar lig je dan in ’t wit satijn door ieder te aanschouwen De naasten laten nog een traan omdat ze van je houwen En op de achtergrond klinkt zacht het stemmig Miserere Je bent van lok tot zool gereed naar Hem terug te keren En als het condolerend…

stond in de lengte voor hun voeten Jouw koor zong zuiver Je dochter sprak over je warme handen, dat die er altijd waren, troostten Het donkere hout en geur van de oude kerk, de in zwart geklede begrafenisondernemers omlijstten de dienst terwijl zomerlicht door hoge ramen viel We stonden onder luidgalmende kerkklokken tijdens het condoleren…