Strak in ‘t pak
Daar lig je tussen ‘t eikenhout, gekleed in nette kleren
Er is zelfs niet vergeten om je nog één keer te scheren
De fris gewassen handen op de borst tesaam gevouwen
En een gelaat dat roerloos stilt, in blindelings vertrouwen
Daar lig je dan in ’t wit satijn door ieder te aanschouwen
De naasten laten nog een traan omdat ze van je houwen
En op de achtergrond klinkt zacht het stemmig Miserere
Je bent van lok tot zool gereed naar Hem terug te keren
En als het condolerend volk met overtuiging zegt:
~Zijn das zit goed, zijn bril staat recht. Vakkundig afgelegd,
Veranderd is ie voor geen moer, hij lijkt nog wel te leven~
Dan heeft het uitvaartpersoneel knap vakmanschap bedreven
En jij voelt je dan opperbest omdat je metterdaad
Als goed verzorgde ouwe heer de lange reis op gaat
... Dit sonnetje lijkt me wel te passen als lichte noot
tussen het zwaardere werk van Hanny en Ton betreffende de dood ...
Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=Wgss058OA7o
Schrijver: Adriaan van Dam, 20 mei 2015
xs4all.nlGeplaatst in de categorie: lightverse
Dood
125
Geef je reactie op deze inzending:
Dat u dit treur-sonnetje zo waardeert
Edoch ik spreek de wens uit vol vertrouwen:
~Laat ’t ver zijn dat men over u zal rouwen~
ik neem mijn hoed af voor de dichter: kunstig, beeldend, vaardig