13 resultaten.
Daadwerkelijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 179 een deugniet in Kerkrade
willde zich in een doopvont baden
hij doopte zijn neus
en jawel, het is heus
hij levert geen streek meer, maar daden…
Rond het doopvont
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.148 Hij stond bij het doopvont
Het ventje van vijf
Vroeg de dominee
De toga van het lijf
Op simpele vragen is een antwoord
Maar raakt het onze grenzen
Dan aarzelt een ieder
Waarom gaan de mensen …
Toen hij de moed vond
Gaf hij zich bloot
En vroeg de dominee:
Waarom gaan de mensen dood?…
Koninklijke Doping
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.066 (ter ere van de doop van prinses Alexia)
Kijk de ouders daar stralend staan
bij het doopvont met water
uit de Jordaan.
we gingen speciaal
naar de Elandsgracht
en putten water
de hele nacht
en de dominee sprak:
“mij is niet bekend
of jullie dochter straks gaat bidden
met een Amsterdams accent”…
een hand als duizenden
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 563 ik keek je aan
voelde de klink
je opende een hand
als duizenden en liet me
zonder drempel binnen gaan
de ruimte was sacraal
in vleugjes wierook
droomden heiligen
hun beelden in een
eeuwenoud patriarchaal
ik zag de doopvont
waar mijn moeder stond
een priester om de kinderen
in te schrijven goot heilig water
over generaties jonge…
uit Het Requiem van Julius Dreyfsandt zu Schlamm : Credo
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 403 de Heer van leven en sterven
heeft weet als behoeder van
vertrouwen wat de mens in
lijden zal beërven en zal aldoor
om verscheurde harten rouwen
het is de wanhoop in
eindeloze zwarte nachten
die het leven doet verachten
het onvermijdbaar verscheiden
van al wat geschapen is
laat de rots van geloof en hoop
versplinteren en doopvonten…
De zomer kan me gestolen worden II
gedicht
3.0 met 31 stemmen 9.065 Er loopt een lichtval van woestijnzand
Vanaf het doopvont van gebeitste vroomheid
Naar de verveling van het schaduwdal.
---------------------------
uit: 'Jaargetijden', 2000.…
De zomer kan me gestolen worden II
gedicht
3.0 met 20 stemmen 9.066 Er loopt een lichtval van woestijnzand
Vanaf het doopvont van gebeitste vroomheid
Naar de verveling van het schaduwdal.
----------------------------
uit: 'jaargetijden', 2000.…
Doop
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.021 God heeft Zijn handen op hem gelegd
En hem opgenomen in Zijn verbond
Zo stonden wij toen bij het doopvont
En we hebben op de vragen Ja gezegd.
Gods woord wordt altoos trouw volbracht
Tot in het duizendste geslacht
’t Verbond met Abraham zijn vrind
Bevestigt Hij van kind tot kind.
(Ps. 105 vers 3)…
Vrij entree
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 186 Gapende muil
geopende deuren
maakt gek van verlangen
om te zien en te proeven
geuren van wierook en klokgelui
voelen het stof op de banken
horen van willekeur en leugens
dorstlessend in ongewijde ruimte
van het doopvont
om te voelen en te schreeuwen
paardenstal van het leven
volgepakt met vrienden
banken in gelid
schemerhanden en luisterende…
De steen
gedicht
3.0 met 13 stemmen 10.431 Doopvontig was hij, een slordige
ster met een mond. Ik liep
door de tuin met een boog om de steen en keek
ervan weg. Toen stond hij op, vernielde
perk en gazon terwijl hij achter me aan
de terp op klom. Ga weg, zei ik nog, of
verberg je desnoods in een kast, ik
krijg gasten en een steen die loopt
schrikt af.…
Dorpskerk
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 169 Ik zie de doopvont van wit marmer;
het water is al lang vervlogen.
De oude priester en arme wijfjes weten niet
dat God de Vader weer heeft gelogen.
Ik ruik resten wierook en muffe kaarsen.
De Heilige Geest valt door het glas-in-lood.
Ik hoor zacht het orgel juichen:
een requiem, ode aan de Dood.…
kerkbezoek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 154 Vooraan, twee treden op het doopvont,
als vanzelf zakt mijn hand het bekken in
leeg natuurlijk.
Dan glijden mijn ogen langs het oude orgel
omhoog naar het houten kruisgewelf,
pas gerestaureerd, schoongemaakt?
Ik weet het niet
kan mij ook niet zoveel schelen.…
Requiem
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 480 de Heer van leven en sterven
heeft weet als behoeder van
vertrouwen wat de mens in
lijden zal beërven en zal aldoor
om verscheurde harten rouwen
het is de wanhoop in
eindeloze zwarte nachten
die het leven doet verachten
het onvermijdbaar verscheiden
van al wat geschapen is
laat de rots van geloof en hoop
versplinteren en doopvonten…