Alle inzendingen over klederen

Ik koop mooie klederen Ga mij flink feromonederen Ik begeef mij naar de buurvrouw Om haar te seducederen Een zeer romantisch vers Zal ik declamederen En haar persuadederen Met mij te copulederen.…

Daar gaan ze dan zangers in jubelzang met de levensvorst diep in de borst de berg Sion op waarlangs de zon haar eerste stralen schiet rouw verdriet om dood bij morgenrood in ‘t hemellicht verdrijft witte klederen en liefdevolle ogen het wonder van de rivier…

ik sta voor het open raam, en zie daar rondom sterren de halve maan in de kobaltblauwe hemel staan onder de lelijkheid van steden en dorpen mensen met pijnlijke gedachten en grimassen, waar de blijde toeten moeten boeten kwam de hand uit de hel greep naar mij scheurde mijn klederen doormidden stroopte mijn vel legde mij het…

Toen zag mijn ziel, vanuit haar blauw verblijf, Een meisjesgroep in klederen leliewit. En éen maagd, blond met vliegend haar, zei dit: - ‘Zij die daar rust gaf liedren ons, in ruil Willen wij winden rozen rond haar zuil.’ En zingend slingerde om het marmerblank De meisjesrei een smijd’ge rozenrank.…

Er werden klederen op de weg uitgespreid en palmen. Zelfs kinderen juichten en riepen Hem toe. Nu is weer alles stil en ik voel dat er drama’s zullen volgen, want zoiets kan toch niet! Hij is geen koning als al die andere koningen; Hij heeft geen leger en geen macht!…

Er werden klederen op de weg uitgespreid en palmen. Zelfs kinderen juichten en riepen Hem toe. Nu is weer alles stil en ik voel dat er drama’s zullen volgen, want zoiets kan toch niet! Hij is geen koning als al die andere koningen; Hij heeft geen leger en geen macht!…

blijven dan wel uitstellen van aardige, sympathieke, liefst kritische, uitdagende, elkaar stimulerende, en naar een hoger in plaats van een lager niveau tillende, commentaren, anders gezegd, deze algehele malaise in onze gemeenschappelijke potpourri, heeft mij reeds eerder aangezet tot het kraken ener kritische noot, welke ik thans in geheel nieuwe klederen…

bestonden nog niet Naamloos ontmoette een Samaritaan Ergens van Samaria Het kleine volk met beperkte’ Grondteksten’ Woorspelende dorst zij putte uit Water Wat is trouw Jeruzalem Waar is uw vrouw Verborgen is een nis Uit het zicht Lag een gehavende naakte ’s Ridders Sint’ sneed met zijn scherpe 'Zwaard Zijn "Mantel" in twee Zijn klederen…

Dat slikte je in, zoals ware dames dat doen, arme, laat het dan nu maar volkomen losgaan, je hoeft het niet meer mooier te maken dan het is, gooi de dure klederen maar in het graf, lieve.…

Als klederen pas gekomen uit een nieuw-wasserij zie ik de mensen gaan over de straat; want geen doel heeft de regen dan dit: de wereld voor te bereiden, te reinigen voor de zonnekomst.…