Alle inzendingen over knie

de dode dichter leeft hij boetseert met zijn pen gevaarlijk als het zwaard alle beelden nieuw hij schrijft niet hij kneedt de verbeelding bij het puntje van zijn pen de dode dichter spookt in verlaten huizen hij heeft de dood onder de knie hij leeft binnen de ramen van onze tijd…

kop in het zand ik wil het niet zien laat staan, voelen mijn rechterknie zeurt knarst, knaagt met pijn krijst om aandacht het uitgegraven hoofd belt een dokter voor de afspraak…

De koningin heeft een nieuwe knie Haar been was aan een ander toe Haar knie was het gewandel moe Op pad voor onze monarchie Een nieuwe knie aan haar linkerkant Een steun voor heel links Nederland…

Mijn ene hand verdwaalde op een knie De andere lag weldra op een dij ‘Gelukkig’ waren knie en dij van mij ’t Gebeurde in volstrekte harmonie ’t Was linke soep, al duurde het maar even Dat telde niet, ik heb me aangegeven…

Binnen een week of drie Heeft u het al onder de knie.…

, zacht als een likeur deden alsof ze zijn dijen zochten Opeens was het allemaal gedaan zij moest helaas die bus weer uit Nog even raakte ze zijn knie aan en wreef die zachtjes, tot besluit…

Bij Auchy-lez-Orchies, op de Franse kasseien, verloor Boonen zijn knie en kon niet verder rijen.…

Bij Auchy-lez-Orchies, op de Franse kasseien, verloor Boonen zijn knie en kon niet verder rijen.…

Ja misschien kost het je enkel, voet of knie. Maar een kans op heldendom is er nergens anders nie!…

Er rest mij soms maar deze éne behoefte, te rusten, en met een bloem tussen mijn tenen en een ring van zonlicht op een knie niets te zijn.…

zie, mijn versjes zijn om te vlaggen mijn haiku's zijn voor op je knie om mijn limericks mag je lachen om te huilen is mijn poëzie…

als ukkepuk zat ik al op zijn schoot en nu als zestig jarige zat ik weer op zijn knie alleen vond de Sint me nu wel wat zwaarder…

Heeft u uw energie Volledig onder de knie Of lijdt die aan slijt. Is het juist niet de levenslust, Waar geluk altijd op rust?…

Heeft u uw energie Volledig onder de knie, Of lijdt die aan slijt. Is het juist niet de levenslust Waar geluk altijd op rust?…

Slechts één minieme stap naar voren en dan staat hij in de vuurlinie hoe bonkt het hart en trilt die knie geen deur in zijn ivoren toren die opendraait naar de geschonden mens het bloed vloeit over de betonnen grens Verbrijzelde ogen staren hem aan een smekende blik treft zijn gelaat verlatenheid waar geen maat op staat een laatste wenk,…

oefenen aanvallen verdedigen trainen de verjaardag gevaarlijk altijd de kleur een team de wedstrijd de scheidsrechter een schop een ramp de knie de bal de tegenstander een doelpunt drinken weer beginnen schreeuwen verdienen winnen sport?…

Bitte, Lehrer, bitte, nie wieder Mondschaf und das Knie. Veel meer zoudt u ons verplichten met Piet Wester z'n gedichten. Díe bieden tenminste vergezichten.…

Met een stenen omheining heel laag, tot onder de knie gemaakt om er in te trappen. Wil niet falen dus volg blindelings de prikkel. Waarschijnlijk kan ik links wel ergens lucht happen. Het leidt naar een zonnebloemenhart. Bol van de pitten. Ik kan er fietsen op graffiti zonder de muren op te lopen. zonder de muren op te lopen?…

Of was het nou… ik weet het niet… die rottige dyscalculie… ik krijg het nooit onder de knie want rekenen, verklap het niet, doe ik niet op machinerie, maar liever op uw empathie.”…

Eindelijk hadden ze het onder de knie De behandeling door flebotomie. Toen kregen ze het in de gaten Hoe ze een ader moesten laten Vaak heerste er aporie. En als men niet opschoot, Bloedde je doodgewoon dood.…

Het vak van taxidermie Heb je niet snel onder de knie Het volgt zijn eigen wetten. Een preparateur is dus Wel blij met een dooie mus.…

Ik kon wel weer wat soepelheid gebruiken Je wordt van dat geschrijf zo stijf als wat Dus ging ik liggen op de yogamat En deed 'De orchidee bij het ontluiken' De ambulancebroeder zei: 'Ik zie U heeft die stand nog niet onder de knie.'…

Vroeger schreef ik aan een zwaar bureau Lichtzinnige gedichten; Nu, met een plankje op mijn knie, Een lijvige roman. Ben ik vooruitgegaan? Wie Kan mij zeggen, of ik het ben Dan wel de materie Die ten slotte moest zwichten?…

Vroeger schreef ik aan een zwaar bureau Lichtzinnige gedichten; Nu, met een plankje op mijn knie, Een lijvige roman. Ben ik vooruitgegaan? Wie Kan mij zeggen, of ik het ben Dan wel de materie Die ten slotte moest zwichten?…

Mits een knie bruin wordt door het zonlicht…

Ik zocht hem jaren, lusteloos, tot ik hem aantrof op mijn knie: hij was mijn kind geworden. ----------------------------------------------------------- uit: 'Gedichten en aforismen', verzameld werk deel 1, 1980.…

om het weer kun je niet heen het komt zoals het komt de wind heeft geen wil de regen geen eigen regie het weer doet gewoon wat het doet het is hooguit de oude die het voelt in zijn pijnlijke knie…

Soms lees ik weleens filosofie, Ik krijg het al een beetje onder de knie. Het gaat over het wezen van de dingen Dat zich zo moeilijk laat bedwingen, eigenlijk een utopie. Maar pas op, geloof, Van zijn leven nooit een filosoof.…

zag voeten wandelen in laarzen omhoog naar diekwartbroek waarvoor je knie in elegantie boog wist niets van bovenbeen voelde splitsing volgde impuls heb je zacht met zon en wolken gevuld…

Als zachte kindervingertjes voorzichtig strelend zalf smeren op oma’s zere knie haar oogkes troostten ben je zo gevallen……. ja dan kan oma alleen maar zeggen nu nog een kus en het is over fluister ik mijn spierpijn maar onhoorbaar in de wind…