Alle inzendingen over ma

ik lach ik huil ik lief ik vloek en dat hele dagen door ik zweet ik krimp ik waak ik groei en luister met een half oor hoe lang duurt die overgang dan ma vraagt mijn gezin als een front naast elkaar en ik gil terwijl ik net naar boven stijg moeder moet nog een paar jaar…

D'r ma kwam ertussen en gaf 'm drie kussen. Dit stemde hem weinig tevreden. In bed lag ze tussen hen beiden, zodat ze onmogelijk vrijden. 'Je mag het met haar,' zei de moeder toen, 'maar allereerst moet je mij nog berijden.' Geen wonder, dat Maartje wat baalde, toen ma d'r gerief bij hem haalde.…

Ma voiture et moi c'est Dimanche, la route vers Monflanquin ses bas-côtés rouges de coquelicots, direction Quercy bonheur, mon Sud-Ouest, Tout Réussir et tabac- mais pas la Dimanche sans les huîtres d'Arcachon ni sans l'homme qui courronne ma douzaine de treize no 2, avec les meilleurs trois no 1 (Mijn auto en ik het is zondag de weg…

....SperMA ma roept: het is mijn kind en stuurt Pa voor de babykamer naar een mannelijk bolwerk GamMA (nav reactie zie onder PraZUS, mag ook) gaat zelf: moeder en kind koffie drinken bij de HeMA!!!…

nu nog weet hij warm zich gehouden door vleugels wakend om hem heen geslagen die voor kou en kwaad hem hoeden en bewaken nu nog ziet hij is zijn donzen vachtje vaal en grijs en bruin als is hij thuis niet bij het prachtig wit van zijn pa en ma nu nog lelijk eendje maar welkom toch tot eens hij sierlijk is dan zal van nature uit…

Haar ogen kijken, spreken een taal die'k goed versta mijn ogen spreken net zo goed ik hou zo van je, ma... Haar ogen zeggen: 'k weet het kind en ik hou ook van jou wat valt er meer te zeggen nu Ik ben en blijf haar trouw... Zij was de rots in mijn bestaan de spil in ons gezin ik kijk haar blauwe ogen aan ze is voor mij heldin...…

twee teefjes onder appel op die mooie zomerse dagen mijn stem herkenden zij wel ook al gingen zij op in het jagen ma en kind met hoge sprongen achter de konijnen aan om later met hangende tongen het koele water in te gaan braakliggend polderland hernomen door de natuur niet kunstmatig aangeplant een veld vol avontuur…

De musical rond Paul komt net op tijd: Men vindt zijn Ma-Di-Wo-Do een zozo-show Soms zelfs al een How Low As You Can Go-show Een voorgeborchte van vergetelheid Artiesten draaien vaak dezelfde ronde: Wat oud is, wordt vanzelf heruitgevonden…

Moederdag, een dag van liefde Van dankbaarheid en van geluk Voor haar die ooit voor mij de bron was De maakster van het eerste stuk Moederdag staat in haar teken De tijd staat even bij haar stil Besef mij dat zij nu nog hier is En wat ik samen met haar wil Moederdag,een mooie zondag Vol zon en warmte in mijn hart Ik dank je ma voor al…

ik voelde je in verre zee zacht golfde je bij me binnen er was al snel contact nog voordat zij dachten te beginnen je kent mijn naam in genverbondenheid ik wist van je bestaan omdat jouw geest in vrijheid nog wat verder reikt in iedere mogelijkheid je koos je ma en omaat mij het is gelukt nog onverwacht ik heet je welkom…

Goden strijden niet meer, noch godinnen. Ze zijn nu vrienden weer en vriendinnen. Ze bundelen hun krachten samen als wiel. Mensje verbindt bewust de geest en ziel. Getrokken door aardse kracht stijgt men. De spirituele liefdesmacht bevrijdt hen. Genezend koel is 't gevoel dat vergeeft. Begin in jezelf als je het hier beleeft. Vergeef schepping…

De machtigen en de rijken zullen niet ras bezwijken, maar velen onderdrukken. Zal dat uit-EINDE-lijk lukken? De planeet wordt beroofd en ze vergeten wat is beloofd, want wijsheid in hun hoofd is al eeuwen uitgedoofd door hebberige nukken, men ziet nu belastende stukken. Wat zal blijken: men gaat over lijken die niet wijken. Er heerst haat…

Hij wil ons niet zien vanwege quarantaine kans op besmetting…

Bij het inspringen zag ik de berggeit vooraan in de kantlijn staan.…

De handen broos gevouwen in haar moederschoot Een tere roos voor laatste adem uitgeloot Een open raam met slechts uitzicht op het heden Enkel nog naam 't geheugen al overleden Een twinkeling in haar vermoeide pretogen Als herinnering aan eens uitstekend vermogen Een krimpend net dat haar vangt in vergetelheid Een silhouette in…

versoepelingen toen de stijfte reeds aandrong spontane koprol.…

Terug in ons land zag ik hoe groen dat het was van de ergernis.…

hart onder de riem naar de erogene plek gedaalde passie zulke afzakkers zijn soms zo onvoorspelbaar als blinde darmen…

je keek nogal zuur toen je ons ongezouten een lesje leerde…

Men hoorde geknak een tamelijk harde knal was het geen paling…

Bij lange na niet aan het kortste eind trekken dat in geen geval…

De dag breekt al aan kleurige binnenkomers vullen de ramen.…

Ons oude leven zou zich niet gaan herhalen als cijfermatig…

Onuitputtelijk die onafgebroken stroom uit ons stopcontact.…

Op het podium ietwat bleek van verhoging maar toch gewonnen in afzondering overwon de mens zichzelf met knakworst en koek.…

Vertakkende boom ik heb je zien bladeren ontluikende stof.…

Te hard van stapel bleek de pannenkoek al koud onder het vriespunt.…

Beluchten brommers als doorgedraaide diesels de verdoemenis.…

Haar neerbuigendheid kromde door handzaam gedrag in juiste richting.…

Het ego is me als een raadselachtigheid binnengeslopen.…