Alle inzendingen over mark

Een onverwachte achterstand, in de 84e minuut, een extra spits wordt ingebracht, voor hem een officieel debuut. De aanvoerder kopt op de lat, de spanning is te snijden, de thuisploeg wil kost wat kost, een nederlaag vermijden. Het is al in blessuretijd, de verse spits ontvangt de bal, hij passeert de nummer vier, geeft dan een droge knal…

ik haatte op een dag al mijn leugens, mooi verpakt in knik en vriendelijke lach terwijl ik anders voelde ik wilde dus mezelf zijn en niet zo op mijn hoede gaf alle ruimte aan mijn pijn en opgekropte woede zie nog mijn baas, de heer van Geel geheel van kleur verschieten mijn handen wrongen om zijn keel dat was pas écht genieten…

Ik woon in de bergen, ik woon in het bos. Ik zit in de bomen en veel tussen het mos. Ik woon in een rivier, ik woon in de zee. Ik lig daar lekker te dromen en maak een heleboel mee. Ik woon in de duinen, ik woon in een baai. Ik zwem daar tussen de vissen samen met een haai. Ik woon onder de grond, ik woon in een kanaal. Ik maak…

Ik was verliefd, verliefd op jou. Maar dat was toen, hoe is het nou? Ik zag je lopen, zag je gaan. Meteen die liefde weer, zo spontaan. Jij bent voor mij de vrouw, waar ik nog steeds van hou!…

De trein reed door nog honderd meter. Langs het spoor een verdwaalde veter Ook een jas, in donkerrood, Oh, wat was hij dood...…

Een mooie vlinder fladdert in de blauwe lucht De warme stralen van de zon verwarmen haar tere vleugels Het licht laat de kleuren van haar vleugels schitteren De zon lacht naar de vlinder, de vlinder lacht naar de zon De zon brandt van verlangen De vlinder fladdert van geluk De warmte tussen hen is voelbaar De liefde tussen hen is zichtbaar…

Een ijle druppel mist springt hoorbaar, zuivere harpslag van kristal, vast op het gelaagde glas waar achter, in reddingsgordels val, ik bid om bevrijding, uw verschijning. Deze nacht gaat de kachel niet aan, zal ik ontvangen, zal ik doorstaan de schoonheid, de getallenwaan die de koude schenkt aan wie verwacht bloemen in de nacht.…

Ik beef, schok, schreeuw, ontwaak. Een beeld zweeft uit het natte raam, Er is geen uitweg meer, ik maak een einde aan uw naam, gooi een net van taal door het duister en vang een laatste woord. Ik knikknie naar het venster, luister: een vader, moord. Het is een droom? Nee echt. Wiens vader? Al mijn vrienden leven in geluk. Het is geen droom…

Westerstormen beuken op de dijk, woedend sist het water in basalt. Klompen klossen op de klinkers. Kijk, scheldt de wachter tot zijn God, hier valt geen strijd te winnen. Harder dan hard is de steen, onwrikbaar blijft de sluis. Doggen jagen ieder die mij tart. Zeven vromen stierven in mijn huis. Mijn goud ligt onder de haard, mijn hart is U…

Na dagen sloegen dan de ogen open, De lippen dipten, likten van het water. - Och lief, ik kan eenmaal de tuin in lopen, ik spaarde al mijn krachten voor dit later. De oude dame steunde op mijn schouder en schuifelt bevend door de glazen deuren. Op de drempel zegt ze: -het wordt weer kouder, maar de oude lelie begint te geuren Hoor! Hoor…

De jongen spijbelt langs de dijken, zijn vader jaren zoek, zijn moeder half zot, door heel de school vernederd tot op het bot, verdwijnt hij naar het veen. Daar lijken drie schapen hem nog uit te blaten. Over hekken gaat hij, riet, moeras en voorbij de vennen, weer wat gras. Hij ligt er neer, krijgt in de gaten dat tussen groene pollen kweek…

Daar liggen, een verslagen legermacht, zwarte schimmeldraden vreten door de stammen, bomen, geveld door gele honingzwammen. Nu heel het beukenbos is omgebracht blazen duivelzwammen sporen over heel dit continent. Er wacht het hoge leven een koude nacht. Schimmels grijpen, vreten, boren. Uw beeld waart in mijn bestaan als een wrede schimmel…

De man en de angstige jongen verdwalen gescheiden door tijden en dromen en dalen van hoge, verdorde, bevroren gedachten naar donkere wouden van telkens verwachten. Wie zag in flitsen het verleden verschijnen en dan de verwarde, gewonde verdwijnen?…

Zijn ogen gaan de hoge kerk door. De lijnen op het platte doek verdwijnen en scheppen ruimte, overdekte pleinen van steen, van glas. Het orgel speelt, hoor, een psalm van Pieter Sweelink. Een stoet van zwarte pakken schrijdt daar plechtig in gouden ochtendlicht en deftig begroet de kleine hond. Waarom doet een wolk het gouden licht verzwakken…

Vanaf het hoge duin verbeeldde hij ons land. Daar ligt de stad, de kathedraal verheft zich hoog zodat de kleine mens beseft zijn ware taak, het werken, zwoegen. Mannenhand bemest en egt en wiedt de arme grond. Dan oogsten vrouwenhanden al het taaie vlas en roten, braken, spinnen, weven, daarna pas is daar het witte laken, beeft stille rond…

De wijn gedronken glas na glas, de nette heren met dames aan hun zij, naar huis. Wat restte: de meiden, jongens zonder geld, de beste schilder van de stad. Hij roept: ik zal trakteren, Ja, ik betaal de waard een schilderij. En gij vergoedt mij zeven kruiken Rijnse wijn door vrolijk, dronken, speels en jong te zijn. Een luit, een fluit, een…

Is dit dromen? Is dit dronken zijn? Dwalen door de stille stad, de nacht, Waar mijn moeder is geweest, waar mijn Vader kwam. De huizen hoog, hij wacht, Wacht en wenkt mij uit de wijk, de pijp. Hij gaat mij voor op het grote plein, De kleine tuin van vroeger toen rijp De druiven aan de stokken, de wijn. Hij opent kort de deur, de kleine Zijingang…

20 jaar voorbij gegaan Te jong voor een biertje Stiekem wel gedaan Zoveel antwoorden niet gehad Zoveel vragen nooit gesteld Alles is anders Veel is zoals het was Herinneringen vervagen Versnipperd in momenten Ik zoek je in mijn gedachten Maar vind je niet altijd Het is goed Want ik raak je nooit kwijt…

Daar sta ik dan Op dat spoor Turend naar die bocht Zoekend naar wat je dacht Die laatste momenten Flitste je leven aan je voorbij Dacht je aan je vrouw Je kinderen Aan mij Of dacht je aan niets Was je gewoon bang Voor die klap En dan…

Een oud-premier in formatieland nam drie partijleiders bij de hand Mark, Geert en Maxime baarden toen intiem de gevreesde gedoogvariant…

Op de TV houden Mark en zijn maat Hugo al voor de tiende keer een lulverhaal. En zo staan deze twee demissionarissen zoals gebruikelijk weer eens voor paal.…

De patriot, de oerconservatief Verdeelt en heerst, in 't pakhuis van de tijd Waar hij zich zeker waant, besluiten mijdt En de gelegenheid hem maakt tot dief Gods water vloeit van akkers naar de dorpen De wei, de es, de visafslag stroomt leeg Het relvolk hokt bijeen in stad en steeg De bijbelbelters voelen zich verworpen Opgehitst…

Een bloedbad aangericht in Parijs, en hier is Mark toch echt niet wijs, op het nieuws liet men zien, wie er tegen was misschien.…

teugen van het kapitalistisch speelgoed dat nooit gaat vervelen en ogenschijnlijk niet stuk gaat Mark Rutte onze Maagd van Holland een heerlijk kind!!…

De band Normaal zit Wilders wat te jennen, En - vrij normaal - haalt Wilders dus verhaal, Terwijl Geert tegen Mark zegt: “Doe normaal”. Maar dan leer je Mark Rutte pas goed kennen: “Doe zelf normaal”, zo luidde zijn repliek, Normaal vind ik dit niet, wel kolderiek.…

afscheid kent vele vormen en kleuren van zwart naar tranen van indigo naar violet soms neemt iemand afscheid omdat het niet anders kan als hoop plaats maakt voor wanhoop of iemand verdwijnt zonder vaarwel soms nam iemand lang geleden het besluit terwijl niemand zag niemand wilde dat hij al vertrokken was…

Vanavond op de bank bij, een van onze geliefde presentatrices, is hij de mens, Mark, net als wij! Hij wordt heel wat afgekraakt, heel wat te kijk gezet doet ‘t nooit goed, een ander zou ‘t beter doen? Toch is de man een mens, een gewoon mens. Met gewone verhalen, gewone dingen gewoon een mens, die eet en drinkt en die huilt!…

Bij gratie Marks! Dat ligt lekker in de mond.…

Mark Rutte wil kiezers bepraten en merkt, dat-ie 't beter kan laten. Z'n speech blijkt een sof. Wat hij oogst is geen lof, maar een regen van rotte tomaten.…

IJsselmeer wordt plas als ingenieur Mark Erwaard een stuk inpoldert Op naar Indië voeren ze met bestevaer kaptein C. van Tijd Met een wandelstok naar zijn pelgrimageoord liep ook B. de Vaart…