Alle inzendingen over nijmegen

In zijn snelsonnet van hedenochtend heeft Wim Meyles ons het visioen gepresenteerd van een metamorfose: het IJsselmeer als nieuwe Zuiderzee ________________________________ Je zou het haast gaan denken, beste Wim Had Rome's club destijds kunnen vermoeden Van Nijmegen aan zee (wat God verhoede!)…

vergeven was en bleef omdat het maar tijdelijk van aard Nu mag ik kiezen ´Bastion´ of `Plein voor iedereen´ het doet er niet veel toe ik had er mijn momenten het plein was ooit van mij -------------------------------------------------------------- Uitleg: Op 22 februari 1944 trof een foutief Amerikaans bombardement de binnenstad van Nijmegen…

water zoute drop sloten koffie ik heb hem betast de man met de hamer steevast ontglippend aan mijn onzekere vingers ik heb hem gevolgd de man met de hamer na drie dagen uitgeput op weg naar het zwarte gat de man met de hamer kruipt voor zijn tekstverwerker en slaat zijn gegevens op in tabellen en statistieken vier dagen regio Nijmegen…

het inlopen voor de Vierdaagse bestaat grotendeels uit het gaan staan het halen van een pen het gaan zitten aan tafel het gaan staan het harder zetten van de versterker de CDspeler heeft Mozart ingeslikt het gaan zitten het nemen van een slok koffie het gaan staan om naar de WC te gaan het gaan zitten gaan staan gaan zitten het nemen van…

Het klinkt heldhaftig, 'doorzetten' en 'afzien', maar als je dag na dag wéér zo'n etappe verregend door de blubber loopt te stappen dan kun je de Vierdaagse ook als straf zien. Die wandelaars - jazeker, ik beklaag ze... Hun wandeltocht lijkt meer een zwemvierdaagse!…

Waar ooit geallieerden overstaken Ligt nu een extra brug over de Waal Een reuzenboog van spanbeton en staal Om aan het fileleed een eind te maken Wie nam de brug als eerste met de auto? Uw maandagdichter: kijk maar op de foto…

Al sedert twee millennia ligt aan de oever van de Waal een glooiende idylle heuvelrijk rond Heyendaal de benedenstad een baaierd waar de massa's binnenstromen grote golven van Sint Anna tot de kadeboulevard maar er heerst nu weinig gêne wild doen lijkt meer in de mode 'wandelaars' doen hun naam eer aan, laten het in tuinen lopen…

een cafébaas spant een rechtszaak aan omdat supermarkten blikjes bier verkopen aan mensen die de vierdaagse lopen volgens mij heeft hij geen poot om op te staan want eigenlijk is het toch gewoon bezopen 't is toch geen kroegentocht die ze daar lopen?…

in hartje Nijmegen streden tien dichters in de finale ener dichtfestijn tussen lerende dichters onder de heerlijke titel Onbederf'lijk Vers om de eer drie waren de beste die kregen nog meer eer sprak jurylid Ilja Pfeijffer zo ging ik weer gewoon met eer en een zonnebloem ook mooi vers mooi dat-ie hing in het holst van de nacht…

In de Fort Kijk in de Pot Straat passeerde in Nijmegen de karavaan lopers dicht tegen de finish aan er zat een pronte dame heel kordaat Haar bevraagd: ‘u zit fier achter ’t bier wat geeft u hier zo’n lol en vertier?’…

In oktober in het prachtige groen met wat okergele herfstaccenten Wandel ik rondom de Vennen In het Rijk van Nijmegen Als ik ogenschijnlijk Een knalrode vlinder Zie fladderen door de natuur Zal ik haar vangen of Even voelend aanraken, denk ik Ik voelde zachtjes aan haar vleugel Wat een vrouwenjas bleek te zijn Die openviel en haar gele…

De eerste dag zit er op Nijmegen je bent TOP De eerste blaren zijn geprikt Een evenement waarop je kikt Het grootste wandelevenement ter wereld in ons kleine land Met zo veel toeschouwers aan de kant De Waalbrug, Elst en Lent Dat kleine meisje en die grote vent Het bier is niet aan te slepen Een rugzak vol met mueslirepen Gezelligheid…

Lieve God, ik vroeg U daar, aan de Waalkade, te Nijmegen, om deze gave. Ik wist niet hoe, of wat en waarover, slechts één wens: leer mij te schrijven alles vast op te tekenen. Ik leerde alle mysteriën ik leerde alle ogen ik leed onder zoveel liefde... de weg werd smal, smaller bijna vroegtijdig eindig!…

Waar geen woorden voor zijn is hier in de schemering aanwezig, het geheim nog niet te weten hoe het verder gaat maar wel het net in mij te voelen samenkomen – onzichtbare verbindingen met de hartslagen van het leven In woordloze taal verovert het ademen van de pijpen zacht golvend de ruimte op de stilte en dan is niets vanzelf muziek…

We zwierven, zwerven, hebben gezworven: "Wanderers" op deze aardbol. We zijn nog altijd zoekend en tastend, bijna wanhopig op pad, samen, alleen. Ik liep daar naast jou en wist, eens dit gedicht te schrijven moeten. Wij zwierven samen met elkaar, in elkaar op zoek naar warmte en geborgenheid, beste vriend, richting nieuwe vrinden om al van…

voor J.P.J. Maassen De wind jaagt snijdend langs verijsde bomen. De sneeuw vertolkt de liefste rol van mist. De winter heeft het landschap uitgewist. Geen water dat nog levend uit kan stromen. Nu kom mij niet met eeuwigheid of Rome, want, sceptisch als een Griekse solipsist, laat ik alleen het sterven onbetwist. Ik heb de dood tot vriendje…

Fietsen op eigen kracht Zoals de lopers van Nijmegen Die slecht weer trotseerden En startten in de nacht Dat schijnt niet meer te kunnen Evenmin meer te gaan Dus nog heel even Dan kunnen ze de fietsen Laten staan Dan is het over met de tour Dan is er geen etappe meer En dán legt Mart terecht Het bijltje erbij neer.…

dagen uit vrije wil voor de zeventiende keer al tussen massa’s anderen op een uitgestippeld parcours de drieëntachtig gepasseerd vlogen ze hem aan uit Tel Aviv hij treinde meteen weer terug dank u ja nog gezond en vief met na zijn pensioen weemoed naar het oude werelddeel waar hij mee was vergroeid zijn vingers wezen naar gene zijde van nijmegen…

De deunen dreinen nog steeds door mijn hoofd: Jij bent de zon, jij bent de zee. Wanstaltige combinaties van liedjes: Margrietje en Sofietje hand in hand verloofd. Er wordt me een enorme kool gestoofd: Heb je even voor mij uit duizenden kelen. De Radetzkymars heeft het eeuwige leven, wie heeft Manuela van haar eer beroofd? Je krijgt vleugels…

Uiteindelijk terug van weggeweest op de vertrouwde Noordhorner veste, kan het vermoeide lijf te langen leste herstellen van het mislukte wandelfeest. Merkwaardig genoeg stoort me nog het meest de leegheid die er restte, nadat ik drie dagen lang mijn beste been had voorgezet. Een gelopen race langs wildplasstee en openbaar toilet. Darmen…

Iedereen die in leven is, is mijn vriend, want niemand ondergaat de moeilijkheden van het leven zo uitgekiend.…

tussenstation nu een hoeveelheid kou om in over te stappen op Nijmegen schutsluis tussen huis en huis tand op een tandwiel maar in vertraagder opgenomen dagen was die koude louterende grensformaliteit inwijdingsplechtigheid onheil rondom het Heilsfeit klaagmuur tussen trein en drempel het neon-…

tussenstation nu een hoeveelheid kou om in over te stappen op Nijmegen schutsluis tussen huis en huis tand op een tandwiel maar in vertraagder opgenomen dagen was die koude louterende grensformaliteit inwijdingsplechtigheid onheil rondom het Heilsfeit klaagmuur tussen trein en drempel het neon- gotische station en een rijtje heilige…

Soms staat alles open en stormt de wind de lade uit vooronder de lege ruimte van het schip in, trillend tussen de banken en rondom het altaar, de lucht leeft in het heilige halfduister Mijn bewustzijn zet uit laat op oefeningen en improvisaties gedachten zweven om ze te schikken en op hun plaats te laten landen tijdens de middagpauze…

Ik ging naar de Hogeschool Heerlen, verhuisde naar Hoensbroek, naar Nijmegen, Arnhem en weer terug. Ik dronk wodka in Warschau, slibowice in Bratislava, Highland Park op Mainland, Orkney en muntthee in Meknes. Ik treinde naar Sint Petersburg voor de Hermitage, voor het Brittish Museum voer ik naar Londen toe.…

Ik loop te soppen in mijn schoenen met op mijn rug een 1000 liter tank bronwater uit de Ardennen. Een zonnesteek. Ik zie het bord Loenen en ik zie een schaatsende Aart Schenk opeens naar de finish rennen, terwijl hij onder gladiolen wordt bedolven, bijt ik in het stof en begint een moeder met afkolven om mij een levenselixer te schenken…

Dorian, baron van westerflyr toog met zijn makkermaat arnoldus rufus naar het mariekenwoud van heumens oord contrei der wilde slingerende wingerds Ongestoord ligt valkuil in een valkuil Een oehoe vliegt plots uit zijn middagslaap in zonderlinge solovluchtformatie zoekt hij in allerijl heil in het amber der deemsterende schaduw van haar…

In Nijmegen Zie ik je in je eigen leven Ik zie je weer Nu kies je voor je eigen leven, zonder meer...…

Ik stel me zo voor U kent ze beiden niet Vergeet dan dat lied Maar bezoek dat gebied In het Rijk van Nijmegen Ligt een stukje rijk van God Het is niet alleen goed Het is meesterlijk goed Ik was er met man en hond In Fletcher Hotel Erica geslapen En heel veel gelopen, geklommen, gedaald en stil gestaan Genietend van uitzichten, ‘doorzichten…

Het tasje bevat een aantal persoonlijke herinneringen zoals brieven, een inschrijvingskaart van de universiteit en een tweetal 'In Memoriams' uit het Nijmeegs Studentenblad. Daarnaast een brief, vol dankbaarheid van Henny aan zijn vader die op 14 november jarig was. Hij schreef die brief op 12 november. Vier dagen later werd hij dood gevonden.…