Alle inzendingen over nooit

Bijvoorbeeld: NOOIT zal ik spruitjes eten, want die vind ik vies, maar als je honger lijdt vervalt deze nooit. Nooit valt dus uit te sluiten en daarom overbodig, vandaar is de N geschrapt en vervangen door ooit.…

vergeef mij dat ik anders naar jou kijk vergeten ben hoe je lief te hebben mijn hart klopt allang niet meer jouw naam soms zoek ik nog de vrouw die mij droeg tussen woorden en gebaren de haat en het verdriet maar jij bent er niet slechts een vreemde vol bezwaren die al vroeg de zorg aan een ander liet…

Niet gehaald, de slijtage slag was voor niets weg niet gered, alle hulp ten spijt heen niet gewonnen de te zware strijd stil geloof is weg, net als jij, waarom? Waarom? WAAROM?…

Diepgaand beminnen liefkozen of adoreren Strelen aaien kussend aan stukken door Tot aan het ochtendgloren 't Doet toch zo pijn.…

Er is nog nooit een mens geweest die een korrel aarde heeft bezeten. ------------------------------------------- uit: Lunchpauzegedichten (1974)…

als twee malle neven familie van de tijd nu en later geheten elkaar ooit een hand zouden kunnen geven dan is wat wij weten dat er voor altijd even een onzichtbare muur is die hen scheidt echt we zullen het nooit maar mochten we het toch beleven dat ze daadwerkelijk elkaar een hand kunnen geven dan bestaat er dus geen tijd* dan zal…

{Dit schreef ik voor mensen, die dit mee hebben gemaakt] Nooit meer... Nooit meer die mooie glimlach van jou. Nooit meer met elkaar kunnen praten. Nooit meer die knuffel van jou. Nooit meer die warme handen ineen. Nooit meer samen, er even opuit. Nooit meer die mooie liefde die we met elkaar deelden.…

Heer Muzeman, ge zegt het goed Uw klankdicht klinkt heel licht en zoet Ik dicht nooit echt omdat het moet Maar 't zit nu eenmaal in het bloed Al doen ze soms oubollig aan De nescio'tjes van titaan Of omgekeerd, vergeet dik trom Dat is passé, komt nooit weerom Tenzij de helden van weleer De nooit vermoede wederkeer Beleven in een sprookjesland…

Wist je dat toen ik ooit nooit maar echt nooit twijfelde aan jou Toen ik ooit nog niet kon weten wat ik nu nooit meer zal vergeten Wist je dat wij nooit nadachten over ooit We zijn er nu we zijn in ooit en nog lang niet voltooid weet je wat mijn schat eerdat nooit meer ooit wordt zullen we nooit vergeten wat we ooit hebben…

Nooit wordt er iemand in de rede gevallen -- als iedereen praat.…

waar ik naartoe wilde ben ik nooit geweest wat ik wilde zien heb ik nooit gezien wat ik wilde doen heb ik nooit gedaan minder piekeren is me nooit gelukt maar… honger heb ik nooit gehad oorlogsgeweld heb ik nooit meegemaakt een vluchteling ben ik nooit geweest ik woon in een vrij land en kan gaan…

waar ik altijd maar wacht roerloos wacht op jou hier in dit lege huis waar ik altijd maar zing tranenliedjes voor jou hier nu in dit koude huis waar liefde als een schim altijd door de kieren schemert waar ik altijd maar val hier nu uit het paradijs in dit oude koude huis waar ik altijd maar alleen op aarde beland me nooit…

Ach was IS maar was de wereld zou dan toch weer iets beter af zijn…

Stond je plots voor het eerst in uw leven en voor niemand in het bijzonder in uw handen te klappen? Voor iemand die je niet persoonlijk kent, iemand die u tijdens dat applaus niet kon zien of horen? Ik wel, in de motregen aan mijn voordeur. Vlaanderens eerste klokslag om acht uur zijn voor de helden van de zorg. Drie huizen verder klonk I…

Het kleine meisje Met de klinkende sieraadjes Loopt door de goudversierde stad Ze heeft haar wonden licht getooid Danst door de schitterende neon nacht De tranen als steentjes rond haar hals Zaait ze kermis uit haar rok En zwaait wat naar pages Die duiden naar het hemelbed Maar als de rust het doek En alles valt Kruipt ze in mijn schouder…

Impulsief en onvoorwaardelijk. vroeg je mij ten huwelijk, die dag. Tussen twee zoenen, klonk het antwoord zacht: “Ja ik wil, maar ‘k poets niet jouw schoenen.” Ik hoor nog steeds jouw schaterlach.…

Idioterie, heeft nooit iemand geholpen dat doet het nu evenmin al die slachtoffers en vluchtende mensen wat heeft het in vredesnaam voor zin? Zorg niet dat men je gaat haten dat kleine beetje mens wat -het nog niet doet hou op met je te verlaten op kogels, doden en land veroveren. Stop de oorlog want er is er geen: die winnaars kent!…

Wie ben ik eigenlijk, denk ik. Wie vraagt zich dat af? Ik natuurlijk, zegt hij. En wat doe ik dan? Jij moet luisteren, fluistert hij. Je hebt je vandaag weer uitgesloofd. Ik kon je niet bereiken in je hoofd. Anderen wil je altijd overtuigen. Dat werkt averechts. Ik wil dat je nu gaat slapen! Ik wil wel, maar het lukt me niet. Iets in mij…

Ze analyseerde tot het laatste moment de wereld en haar burgers met een verbluffende scherpte. Ook op hun sterfbed slagen verstandige mensen er niet in hun intelligentie te verbergen. Alsof er te veel verstand overblijft voor het weinige leven dat nog rest. Ze zei: “ik heb nergens spijt van”. Een moment dat een mens niet langer liegt.…

in de sloppenwijk wordt een kind vermist een ingetogen kind van zeven jaar ijle klaagzang noch bezwerende drums kunnen het onheil weren niets brengt het gemiste thuis in nachtelijke angstdromen verliest de moeder haar armen ze kan het kind niet dragen naar het licht van de dag dat onaanraakbaar hoog achter de bergen schemert…

Ik tikte hem aan: “Heb je dan nooit genoeg? Mijn man , mijn zoon, zovele vrienden. Je rukt ze uit mijn leven.” Hij hief zijn vinger dreigend: “En jou haal ik ook wel op, maar dat duurt nog even.”…

Wat zijn dagen Wat zijn uren Wat is iets breekbaars Dat ik vast blijf houden Wat zijn tranen van verdriet En wat vertel je me niet? Wanneer liep ik voor het laatst Met jou Door de groene velden Langs het levenspad En toen enkel vergat Waarom eindig ik niet Ik kon je toen al beter horen Waarom is dat wat je riep Niet meer te verwoorden…

Waarschijnlijk kent u het wel dat u zegt nóóóóóit "zoiets" te doen Het heeft niet altijd te maken met normen, waarden of fatsoen Soms geloof je gewoonweg niet tot "zoiets" in staat te zijn En is je denkvermogen op dat vlak door de omstandigheden klein Maar als je dan zélf "zoiets" meemaakt en jouw omstandigheden veranderen Pas dán…

Zeg nooit, nooit want je weet maar nooit of nooit, ooit kan worden want dat weet je niet dat ligt in het verschiet in de je, de toekomst verborgen…

Vaak, als ik geen gedichten schrijf, dan denk ik aan jou aan de liefde die tussen ons bestond en aanwezig was, merkbaar, en volgens mij nog steeds bestaat want jij bestaat in mijn hart en ziel, en ook waarvoor jij staat en bovenal nog wie jij bent, zo vredig en liefdevol als ik jou heb gekend.…

Subtitel: Aderlating Tijden veranderen met jaren die slijten Ware liefde ebt weg, stabiliseert zich of gaat verloren Degene om wie je geeft, van wie je houdt, wil jij slechts nabij Lanterfantend, liefde gevend tot werkelijk de tijd dat je niet meer bestaat Daar bloed zich vermenigvuldigde in dubbel meerfoudt Met prognoses houd ik mij doorgaans…

Vele burgers en kleine zelfstandigen gaan zweten in vriestijd... door banale regels van leiders... die laten lijden!…

Je eigen leven leiden,doen wat voor jou het beste lijkt genieten van iets, waar jij zelf het meeste voor gaat of het de pijn en verdriet daardoor ook sneller slijt een ding, weet dat je nooit alleen in 't leven staat!…

Even neutraal in eigen hart kijken, waarlijk een facelift Nooit laf geweest; eigenwaarde neemt dag per dag toe. Juichend, dansend effe zaakjes op orde stellen, feest Helder hart en ziel mogen uitklaren, Groot Feest. Hansje en Grietje, echt niet zo maf of laf Zo blij dat het onderdrukte kind weer te vinden is in me.…

De vloer begint te schuiven het plafond gaat uit zijn dak de tijd loopt over naar de vijand en zegt: 'Sorry voor het ongemak' Haastige mensen lopen voorbij als kippen zonder kop de regen heeft pootjes gekregen en de brievenbus zit op slot De wind wiegt het koren het groen zit goed in zijn blad de kleedkamer zit als gegoten maar geen…