Hoe kan ik de dagen
aan het einde van het jaar
nu zonder je vieren
Het is een onmogelijke opgave
stil verdriet binnenin
je gezicht voor het mijne
Ik moet het omgooien
het hele leven omgooien
want dit gemis is te groot
Al spreek ik je net voor het einde
het zou zoveel schelen
mijn hart weer een beetje helen
Hopend op een nieuwe start…
Ik zie de sporen nog van oom
die zijn tassen moest omgooien
voor die hufters van het Duitse.
Ik heb hem nooit meer gezien
want hij is vast vermoord
door die lastpakken van het Duitse.
Ik kan ze wel rauw eten
omdat mijn oom verdwenen is
en niet meer dansen kan.…
dansend op akelig lange stelten
waaien ze naar binnen
schuifelend langs de stoelen
flessen omgooiend
van de gedekte tafel
bedrukt kijkend door de ramen
hangend de jassen aan de kapstok
het hoofd verloren op hol
in gedaanten verschijnen
jouw woorden in een signaal
waarin kijken
tot kunst is verheven…
Ze zat naast me in de trein
Ze voelde zeer zen aan
Ze was net geland vanuit Egypte
Ze had daar afgetast, gevoeld en begrepen
Ze ging nu het roer radicaal omgooien
Ze wilde dichter en (h)echter bij de mensen
Zij en haar zijnen is haar credo
Zij vertelde en ik ervoer de mijnen
Zij is goed, sterk en vertrouwelijk
Zij bouwt aan ’n betere woonwereld…
moedersschoot
harteloos volg ik school, kleurt lesstof broos
nutteloos zo lijkt het want
iedereen is geslaagd werkloos
geweren klinken honderden keren
al lijken kogels mij niet te deren
zal ik blijven of 'm smeren
gelaten struikelend over hiaten
heb ik het allang niet meer in de gaten
dat mijn hart niet meer kan praten
ontdooien het roer omgooien…
Graag sterf je een beetje:
gaat dwaasheid haten,
ijdelheid verafschuwen,
typeringen die pijn doen, vermijden,
bluf en grootspraak verachten,
de hunkering naar macht ondermijnen -
je gaat de hele santenkraam van onwaarachtigheden
die jou moet verleiden om een aantrekkelijk mens te worden,
omgooien...…
Wees niet boos als ik mors, of ergens iets omgooi.
Ik heb nooit de kans gehad om te studeren
en jullie gebruiken zulke moeilijke woorden.
Ik begrijp ze niet altijd, in mijn geheugen zit de mot.
En morgen ben ik vergeten wat ik vandaag heb beloofd.
Neem het me niet kwalijk dat ik soms over vroeger praat.
En twee keer hetzelfde vertel.…
401
Bezig met laden