Wereld oh wereld
gelaten loop ik door
straten vol met kuilen
vol met gaten
rood het tastbare bewijs
van dood, altijd op de vlucht
levensloos in moedersschoot
harteloos volg ik school, kleurt lesstof broos
nutteloos zo lijkt het want
iedereen is geslaagd werkloos
geweren klinken honderden keren
al lijken kogels mij niet te deren
zal ik blijven of 'm smeren
gelaten struikelend over hiaten
heb ik het allang niet meer in de gaten
dat mijn hart niet meer kan praten
ontdooien het roer omgooien
kooien breek ik open, om elders
te ontluiken en te ontplooien
de wereld verwacht mij
Zie ook: http://ladylove47.blogspot.nl/
Schrijver: LadyLove, 3 februari 2016
Geplaatst in de categorie: oorlog