Alle inzendingen over paleisje

Ik een paleisje voor je bouwde, met in het hart een mooie troon... Een waterspiegeloppervlak Met daarop de keerzijde van het dubbeltje Rijmde mijn gedicht maar zoals wij toen... Het tijdelijke is versteend door de tijd, en het eeuwig ermee verbonden eeuwige...…

'N steigertje, 'n bootje en 'n hekje Het stelt volgens Mark Rutte niet veel voor Dus waarom dramt de Kamer nou zo door We schrijven toch gewoon 'n blanco chequeje 'N villaatje, containertje, paleisje Waar krijg je zóveel koning voor zó'n prijsje.…

kastelen zijn er nog genoeg kerken worden schaars kathedralen zijn alreeds tot monument verklaard mag ik jouw paleisje bouwen en wonen in het straatje van notaris burgemeester en pastoor omdat ik voel dat jij daar hoort maar in de tuin blijf ik de baas daar groeit geen jacuzzi de ontvangsten doe je elders maar hier bloeit natuur…

Ik maak van al de mensjes, die ik liefde, Beeldjes, die 'k ópzet in mijn hersenkas, - Bleek en beweegloos, als gebootst uit was, Staan ze, - stil doden-huisje van mijn Liefde; En slag op slag, die dit mijn hart doorkliefde Is daar gegriffeld, aan de wand, in kras Bij kras van letters, die geen sterfling las Dan ik, - vreemd doden-boekje…

Wat dreef mij om te zien wat er nog was van dat kleine paleisje wat eens daar stond, opzij,met prachtige bloemen een terras, werkelijk een dierbaar stukje grond. Waarom moest dit alles verloren gaan? Je kunt daar nimmer meer genieten, je kijkt,terwijl je denkend stil blijft staan, onachterhaalbare verschieten.…

straks komt er een dag dat wij hand in hand ons droomeiland kunnen betreden alles achter ons laten zodat wij ons paleisje met verse liefde kunnen bekleden dan kunnen we samen naar de sterren kijken vanaf een romantisch beschenen balkon zodat er intense rust in ons lichaam heerst veroorzaakt door de prachtige horizon twee…

Na een rommelig liefdesspel, staan hermelijns haren recht overeind, want de mantel is bevlekt naar het schijnt, en hun paleisje lijkt de vrijmarkt wel. Zij wil niet boos op hem zijn, lacht erom, en zegt:'Jij was toch wel een beetje dom.'…

appelbomen naast de ophaalbrug zijn net uitgebloeid In mijn gedachten zie ik allerlei gasten de poort betreden Binnen kijk ik naar de sierlijke trappen statig en breed Klassieke muziek klanken uit een oude grammofoon Ingetogen dansende mensen alle met zorg gekleed Ik zal hier leven en genieten van de ruimte en serene rust Het wordt mijn paleisje…