Alle inzendingen over poep

schitterend, prikkelend uitdagend heupwiegend jeans getekende biep haar schattige kont, zoals ze liep mijn oude ogen, niet meer zo sterk fixeerden toch dit achterwerk zag ik nog wel goed was dat nu echt...een poep!!! verdorie, ik heb zojuist een gat gedicht.…

't Is vies om op een broodje poep te kauwen!" En zo verzamelt Doekle alle troepen om tegen Ome Wilders 'bah!' te roepen.…

De rivier is er zoals wij er zijn er wolken zijn en gras en ganzen die er poepen en meeuwen er omheen. Zwijgend turen oude mannen in de verte, het water langs naar het verleden misschien. Niets beweegt. Misschien dat de zee in de verte dorstig wacht. Misschien…

We poepen hetzelfde. We plassen hetzelfde. We worden gewassen. We worden aangekleed. Jij bent een Ik honderd en een.…

De meneer stier zegt, Ik weet het al de poep van mij ligt hier.…

De wekker gaat, je lag heerlijk te ronken De duster aan de trap af naar benee De krant ligt klaar en ook je kopje thee Is door je vrouw, heel lief, al ingeschonken Van boven hoor je vaag wat naar je roepen Iets over “nieuw” en “beren die gaan poepen”?…

Als hond kan je niet rustig meer gaan poepen. “Wij jagen door”, hoor ik de jagers roepen. “It giet mar oan”, was wat een kievit dacht. Vermomd als koekoek zei zij: ”uit protest leg ik mijn ei eens in een Brabants nest”.…

spirituele boeken het bakken van pannenkoeken wierook en mediteren kinderen poepen op de wc leren oibibio en sterrenmix flessen vol met bambix meridiaankogels en yin yang het plakken van een kinderbehang het legen van potten vol met pies wat is het leven toch heerlijk chaotisch...…

hallo, ween nimmer om dat poetin spook in Oekraïne waart het duivels rond zijn misse daden missen elke grond maar binnenkort gaat tsaartje op in rook toen poetin nog meer troepen op ging roepen moest slaafje thierry poetinachtig poepen…

Steeds hoort hij scherp die akelige roep En aan zijn zolen zit alwéér die groene poep Zo zacht gevlijd, wat kunnen ze vies kakken! Ook ’s nachts ziet hij de grauwe ganzen schranzen Vergassen, knallen? Ach, de boer, hij kán ze...…

En ik negeer de poep op mijn terras.…

als je het dan weet, dan gaat het stinken je denkt dan waar ben ik geweest het schoonmaken is ook niet zo leuk komt nog bij, dat ik het haat schoenen poetsen is niet mijn sterkste kant in dienst moest het voor het vaderland maar nu in vrijheidstijden moeten mijn schoenen onder mijn luiheid lijden door het ongepaste gedrag van mensen poepen…

Al maanden wordt er op je gewacht, Zo gewenst Negen maanden zijn om Zo graag Een week te laat Dan laat je merken; Het is genoeg Je poept in het vruchtwater, Is dat nu al de manier om Te laten merken dat je Schijt aan je ouders hebt?…

Witte vogelpoep duifje laat hem vers vallen het plakt aan mijn broek…

Wie kijkt er nooit achterom, om te zien wat hij achterliet? Natuurlijk, in sommige gevallen blijven er sporen achter, valt er nog wat weg te poetsen, maar fier op wat je hebt doorstaan, om tot hier te komen, van ballast ontlast, de wind gedraaid naar hoopvol. Alles wat je tot je nam komt samen in dit ogenblik, de woeste…

Maar als er iets te moeten valt, dan moet ik regelmatig poepen, meestal tegen de klok van zeven. Drink je 3 dagen helemaal niets dan ga je dood, ergo een noodzakelijk kwaad, als je wilt blijven leven. Dus ja, ik moet wat drinken, doe mij maar een kopje thee aub.…

Hem zouden wij het allemaal wel gunnen, Als leider naar de eindstreep in Milaan, Maar deze keer, hij reed nog goed vooraan, Ging Dumoulin geweldig aan de dunne. Zo kreeg zijn roze trui voor ieders oog, De zeven kleuren van de regenboog.…

Ik als denker plas zittend en niet staand maar vooral voor het dichten en schrijven even een momentje voor mezelf mezelf ontspannen, legen, ontmoeten en als ik zit te plassen, te poepen, dan gaan mijn hersenen woorden roepen die woorden worden zinnen, verbanden tot gedichten, hartenkreten, verhalen dat komt dan vanzelf vanuit mijn brein…

het gevoel heb eerbied buig opzij voor mij wil me maar niet bekruipen bij glazen paleizen stenen kastelen zoek ik bang steeds achteringangen om onbemerkt binnen te sluipen uit schaduwen in nissen op priëlen zwijgend langs promenades en stoepen behalve als ik hoog nodig moet zuigen en stangen pissen en poepen…

Helemaal ingewerkt in mijn ziel Ik kan je niet zomaar wegwassen Want de ziel is niet van textiel Hardnekkig zoals een wrat kan zijn Mijn hart er helemaal mee bedekt Ik kan je niet laten wegbranden Want het hart verdient respect Dus tors ik je maar met me mee Omdat ik er toch niks aan kan doen Want hoe hard ik ook veeg… jij bent Als de poep…

Eén duif, die ik nooit zag poepen, eten of pikken, drinken... die niet méér vroeg, dan wat nodig was. Eén duif om me heen al 41 jaren lang, met wie ik alle angst overleef! Eén duif met wie ik mijn levenlang leef.…

Melk met een kankerverwekkende stof mensen het is toch allemaal niet tof amandeltaart met een bacterie van poep wat je eet of drinkt is gewoon troep er wordt een potje van gemaakt straks is er niets meer wat normaal smaakt ezel paard of rund ook zo iets waar men mee stunt wij moeten letten op ons eten hebben deze personen geen geweten want…

´s Nachts in de school gepenetreerd, obsceniteiten geënsceneerd, tot in detail geregistreerd, geürineerd, geruïneerd, bureaus met kots en poep besmeerd en zich in alles uitgeleefd wat ooit een god verboden heeft. Zijn positie? Onaantastbaar. Directie? Handen in het haar. Inspectie? “Sorry, houd hem maar: dit is toch zijn examenjaar?”…

Je kent ze allemaal de mensen, mannen, vrouwen die het druk hebben Je belt en vraagt of het gelegen komt Ja maar kort want ik heb het druk Je ontmoet iemand spontaan maar hou het kort want ik heb het druk Je hebt een afspraak met iemand en ze houden je kort want ze hebben druk Ik denk zo af en toe dat ze ook met druk poepen want…

Plassen, poepen en ademen. Zo wisselen we onze stoffen. Geboren worden en weer sterven. Alles keert naar alles weer. Ik zie wilde gedachten stromen. Stromen zoals het water stroomt. Dansen zoals vlammen dansen. Leven zoals wolken jagen. Gedreven door de wind.…

Altijd met zichzelf in de weer de fraaie dichters van weleer en ook de dichters tegenwoordig zijn soms behoorlijk slordig ze groeten nooit op straat want hun trein komt vaak te laat de hoed gaat niet meer af dagelijkse leven heeft hun straf tijdens het eten zijn ze stroef hun blote benen op de poef tijdens het poepen zijn ze saai maar…

vezels en water groenten en fruit daar ga je van poepen dan komt het eruit stoppen met roken kappen met de drank begin met bewegen en kom van die bank het leven is lang zonder chips en cola het leven is goed zonder peuk en bier de dokter kan met vakantie want er is geen kanker meer hier eet geen reclame of een schreeuwde leus verwoest…

Belangeloos doneer ik excrementen, Mijn dagelijkse drol is eersteklas. Menslievend geef ik ‘s ochtends vroeg vol gas En optimaal benut ik mijn talenten. Nooit heb ik het gevoel dan af te gaan, Neemt u dat maar gevoeglijk van mij aan.…

Ik ben het groenpoepkuiken, herkenbaar aan mijn roep, aan mijn manier van duiken en aan mijn groene poep. Ik ben het groenpoepkuiken, jij slappe bruinkwakhoen! 'k Laat jou een poepje ruiken en let wel... het is groen. (De gezongen versies van mijn gorgelrijmen zijn te beluisteren op mijn weblog.…

bedenken dat het erger is in het echt, de horror overal en altijd, dat mensen bang zijn monsters in mensen zien, en complotten, daders die de politie niet pakt Voor familie en vrienden God en vaderland, je eer moet je het zelf opknappen - aan wie niet meedoet lesjes leren, de ergste dingen moeten ze denken tot ze boerderij poepen…