13 resultaten.
schakelaar
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 525 een groeter kwam voorbij en zei
beleefd ander mens wat ben jij
in het echt gesproken dan hé
de aangesprokene zei.. hé voorbijganger
ik ben ook een toevallige groeter
en wat ben jij als hier geen dag iets zegt
verbaasd keken we naar het beeldscherm
knopjes zeiden wij, dat geeft best licht…
Wekker
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 186 Mijn schakelaar gaat weer om,
ik heb mijn taak vervuld.
Het is me gelukt,
want het moet.
Eindelijk is het voorbij,
de zware ochtendstrijd.
Ze wil het niet,
maar ze moet.…
schemerzone
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 467 ik switch geen schakelaars meer
naar licht of duister
geef mij de schemering
waarin ik mezelf kan zien
geef mij de aarzeling
van het omdwalen
geef me de hoop
van het niet vergeten zijn…
Eenzaam?!
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 919 De deur zwenkt
het duister tegemoet,
waar haar hond leven
in de stilte brengt
De schakelaar
brengt ontbijtresten
van de ochtend
in het licht
Haar gevoel
haakt naar zelfmedelijden,
de partner die ze wil
het kind dat uit zal blijven
Het antwoordapparaat
ratelt relatieproblemen,
zij drukt op stop
en nestelt zich tevreden…
Art deco
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 85 Nee, ik weet dat een lamp niets helpt
Dat het licht is
Maar ik vond het gewoon donker
Ik legde mijn hand op de schakelaar
Is dat nou zo erg.
Je komt net binnen en het eerste wat je
Doet is op die knop klikken
Dat doe je maar als je 's nachts thuiskomt
Onder de verf en
Te veel gedronken hebt of zo.…
Ja, mijn blik versmalt
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 214 het licht is snel
donkerte nog vlugger
dan een schicht
ik warm mij op
aan nummer drie
van de schakelaar
en werk de lijst
steeds meer af
eer ik de naam
van het kind noem
mijn aarde krimpt
alsof mijn glazen
beslagen raken
het gevoel
onderscheidt zich niet meer
van de smaak van wortelen
slechts een verschil
in…
SCHEMER VERBINDT
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 126 Verlichting
(een schakelaar) maakt
het terras zacht zichtbaar.
Fonkelingen wijzen op
glazen, mooi rood van wijn.
Handen omvatten, slokken
worden speels genomen.
Monden proeven, vormen
woorden. Gelach klinkt op.
Wie is nu wie? Wie zegt wat?
‘n Hoge stem: waar is de wc?…
ok computerrrrrr!!
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 301 En wij aan de eenzaamheid
gevangen tussen de betonnen wanden
de tafel kreeg mijn benen
de armstoel heeft mijn armen
de radio kreeg mijn
zenuwen en de darmen
volgen de waterlijn
ik ben onteigend
en ik lig uitelkaar
ik heb niets meer te zeggen
ik wordt geregeld
met een schakelaar.
- Jon-jon -…
Thuis
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 723 Je hebt de schakelaar voor het zonnetje al gevonden,
in je bruine ogen loopt de koffie door.
De muziek die je praat
stopt alle trommeltreurnis en rafelrauwheid.
Ik stel voor: zullen we dit en zullen we dat.
Je lacht alleen maar en ik verdwijn
ergens halverwege de strepen van je blouse.…
Als de schaduw valt
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.473 toen de duisternis
mij overviel
restte mij nog
het tasten en zuchten
alsof ik ook
voor deze dag
moest vluchten
ik stiet
tegen een muur
doch
plots zag ik weer
het licht
een ingebouwde
schakelaar
was voor
mijn wijsvinger
gezwicht
*
Wenn der Schatten fällt
wenn die Finsternis
mich überfiel
blieb mir…
Jantje lacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 218 als meisje, late puber, keek ik
verbaasd naar tante Antje
die zo tot tranen toe bedroefd
maar plotseling als na een tel
weer schaterlachte
alsof ze met een schakelaar
dat aan en uit kon zetten
en nee, het ging niet over
koetjes, kalfjes
't was dan bittere ernst
zo ook mijn tante Janny
wiens tranen even snel
weer komen konden en dan gaan…
De overkant van de afgrond
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.037 De weg hield plotseling op
Sporen zijn nog steeds te zien
Maar ze stoppen bij de afgrond
Daar waar het hart argeloos
Plotseling in een dwangbuis stond
De wegwijzers staan nog steeds overeind
Maar ze geven niet meer de juiste richting aan
Deze weg is niet meer bruikbaar
Sinds de zoete liefde argeloos
Uit werd gezet door jouw schakelaar…
Ik vlucht voor hen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 519 Door dagen, maar vooral door nachten
vlucht ik voor hen
schimmen uit verleden, heden mijn belagers
trachten me te achterhalen
door het wegenlabirinth van eigen geest
bevreesd, klim ik langs bange paden
blindelings tastend, zoekend naar
(ach, laat hij bestaan) die schakelaar,
barrierre tussen licht en duister
hees gefluister overspoelt mij…