inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 26.903):

Jantje lacht

als meisje, late puber, keek ik
verbaasd naar tante Antje
die zo tot tranen toe bedroefd
maar plotseling als na een tel
weer schaterlachte

alsof ze met een schakelaar
dat aan en uit kon zetten
en nee, het ging niet over
koetjes, kalfjes
't was dan bittere ernst

zo ook mijn tante Janny
wiens tranen even snel
weer komen konden en dan gaan
mijn tante Mag had galgenhumor
en een traan over haar amputatie

zou het dan toch in de genen zitten
de kunst om 't leven zo te nemen
je makkelijk er doorheen te slepen

door sombere gedachten weg te sturen
de lichte na een tel weer toe te laten?

Schrijver: annabel, 12 juli 2009


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 218

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
elze
Datum:
15 juli 2009
Email:
e_r_schollemahotmail.com
Tante Antje had het leven door, emoties waren voor haar slechts een moment

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)