Ja, mijn blik versmalt
het licht is snel
donkerte nog vlugger
dan een schicht
ik warm mij op
aan nummer drie
van de schakelaar
en werk de lijst
steeds meer af
eer ik de naam
van het kind noem
mijn aarde krimpt
alsof mijn glazen
beslagen raken
het gevoel
onderscheidt zich niet meer
van de smaak van wortelen
slechts een verschil
in lengte neem ik waar
zo wacht ik op dat
wat komt
of zo gezegd
wegblijft
*
geuren gladiolen
enkel nog op
vurenhout?
ja, mijn blik versmalt
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/sweijnbergen
Schrijver: julius dreyfsandt, 13 maart 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie