inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.890):

Ja, mijn blik versmalt

het licht is snel
donkerte nog vlugger
dan een schicht

ik warm mij op
aan nummer drie
van de schakelaar

en werk de lijst
steeds meer af
eer ik de naam
van het kind noem

mijn aarde krimpt
alsof mijn glazen
beslagen raken

het gevoel
onderscheidt zich niet meer
van de smaak van wortelen
slechts een verschil
in lengte neem ik waar

zo wacht ik op dat
wat komt
of zo gezegd
wegblijft

*
geuren gladiolen
enkel nog op
vurenhout?

ja, mijn blik versmalt


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/sweijnbergen

Schrijver: julius dreyfsandt, 13 maart 2009


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 214

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
jan haak
Datum:
14 maart 2009
Email:
janhaakzonnet.nl
Dit gedicht versmalt zeker niet. Prachtig !
Naam:
kerima ellouise
Datum:
14 maart 2009
Email:
kerima.ellouisehotmail.com
steeds meer door tijd beroofd...mooi gezwachteld gedicht met prachtvragende afsluiter.
Naam:
Ludy
Datum:
13 maart 2009
Email:
ludy.roumengmail.com
Weemoedig word je inderdaad van de beperkingen die ouder worden met zich meebrengt...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)