achter me doet roodborstman
zijn uiterste best om zijn buurman
te overtuigen dat het pas verschenen
vrouwtje toch echt voor hem bestemd is
een kever doet verwoede pogingen
om een grasspriet te beklimmen, maar
éénmaal op het hoogste punt gekomen
schrikt hij van het overweldigende uitzicht
en tuimelt met donderend geraas naar beneden
langzaam snuif…
Een dromenloze nacht
draaiend onvermogen
de dag doolt in gedachten
van linker zij op rechter zij
Kramp in linker voet
duwen tegen beddenrand
toch even maar gaan staan
geeuwen, gapend moe
het stille huis verstoord
door snuif en snurkgeluiden
zachtjes opgestaan
glaasje water en een plas,
De dekens tot de neus
weer puffend weggeschoven
kriebel…
Snuif de zoetheid van bloemen,
of het aroma van fruit.
Het is een druppel puur genot.
Place Vendôme is een paleis,
waar geuren je dag kleuren.
Je wordt bijgestaan door mensen
met oog voor volmaaktheid.
Vragen worden gesteld,
jouw antwoorden worden besteld
aan een unieke reis in de tijd,
waar geen pijn is en ook geen spijt.…
Ik drink je geurig aftreksel,
dat teer rood kleurt
en snuif je geur, zoet, wee,
totdat het me bedwelmt,
alsof een deur, een kier,
toont wat ik vroeger dee:
ik fiets langs bomen in Den Haag,
zit op een terras in Sierre,
Sion en Martigny aan Lindelanen,
'k hoor krekels bij een blauw meer,
slent'rend tussen Linden
de zon schijnt op…
'k Kocht bij de EDAH in de uitverkoop
(de Paashaas was verzadigd afgedropen)
een fles Valpolicella in de hoop
dat het een goede wijn is; 'k maak 'm open
en snuif het rijk bouquet: kers met kaneel
dan laat ik 't rode vocht m'n tong omspelen
heel langzaam spoelt de weldaad door m'n keel
die zachtjes klokt door haar fluweelzacht strelen…