Alle inzendingen over sproet

Noorderlicht en maansverduistering, Feeën, met en zonder sproeten, ze nemen haar mee, de trollen en kabouters, jagen voort, voort.. Klauteren, klimmen, struikelen, een weg door berg en dal. Woest water, wilde wegen, warboel en wanhoop verlammen.…

Ze wacht op haar man en na enige tijd stopt een auto waaruit een roodharige man met sproeten en een zonnebril op zijn haardos uit stapt. ‘Verroest’, ontvalt mij, ‘je trouwde de vent die tussen ons in zou liggen’…

We vonden Kees altijd een beetje raar met z'n sproeten, z'n pukkels en z'n peentjeshaar, z'n rare loopje, z'n ogen ver uiteen en dat ene veel te korte been. In de klas werd je altijd gesard. Ook de meester zette je apart. Geen dag ging er zonder straf voorbij tot aan die trieste dag in mei.…

Een glas rosé een terras vol mensen Twee honden stoeiend in het zand Mijn ogen dicht sproeten op mijn neus Ik geniet met volle teugen van het strand Zoveel mensen bruin of roodverbrand Allerlei soorten dun lang slank of moddervet Allemaal een dagje lekker naar de kust Op handdoek of lezend op een ligbed Blikjes bier en ijsjes worden gretig…

Ik lig op mijn zij en kijk naar jou wimpers trillen licht in het duister heel zacht kus ik het puntje van je neus terwijl er een glimlach om je mond verschijnt raak ik jouw lippen als een zwoel briesje even vlinderlicht aan zuchtend streel ik de kleine rimpeltjes rond jouw ogen tel de sproeten op je wangen tintelende vingers glijden…

Ze leeft in lichte herinnering als prijs en met dankende verheerlijking want in het beeld "mem" zag ik mezelf of waren het de sproeten of kin van een der elf. Het zachtere kleed of de hardere grond de kraaienpootjes rond haar mond. Was het de lucht boven een jonge dag haar weelderige haardos die ik zo mag.…

Tel grijze haren hier en daar een glans of gloed jong van geest, nog steeds Wanneer ik bejaard ben, zou je mij vervangen door een jonge lente zodat mijn zachte soepele huid en kleine neus worden vergeten terwijl sproeten opklaren met de tijd Weet je nog dat we elkaars handen vasthielden of mindere dagen omarmden.…

Bijzonder lastige ouders die bezat zij die steeds wel om iets moeilijk deden Ze voelde zich daarom nooit echt vrij zich gewoon, als een tiener, te kleden Haar haar, ‘t zat eigenlijk nooit goed althans volgens haar ouders dan toch Maar het bedekte toch menige sproet en als ‘t nu niet zo was.…

Zij nam een frisse duik op nieuwjaarsdag Een invalbeurt met snoezelige kloeten Ze kietelde zijn zinnen met haar sproeten Een culmeneer nam haar met gulle lach De gildemeester brouwde met z'n fronsen Want havermoutse pap ging er wel in Voor hem was nieuwjaarsdag een goed begin Bevroren golven werden natte sponzen Haar kale faliekant…