Paniek

Paniek
Alles lijkt uitvergroot
er is pijn bovendien.

Niemand snapt er nog wat van
en zij dus evenmin.
Woorden bobbelen op in vele talen,
blijven zichzelf herhalen.
Schaduwgeest duikt op,
wezens met een wollen kop.

Noorderlicht en maansverduistering,
Feeën, met en zonder sproeten,
ze nemen haar mee,
de trollen en kabouters,
jagen voort, voort..
Klauteren, klimmen, struikelen,
een weg door berg en dal.
Woest water, wilde wegen,
warboel en wanhoop
verlammen.

IJskoude angst voor de toekomst
rilt zich een weg
door haar lichaam,
maakt dat ze bijna bezwijmt.

Uitgeput zakt ze tenslotte in elkaar.
Zo ligt ze hijgend in het bos
voelt de grond, de harde stenen,
het troostende, zachte mos.
Schimmen vervagen tot aarzelende zonnestralen

Langzaam wordt het lichter om haar heen.

ziekte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 236