hij staart wat uit het keukenraam
de klok tikt langzaam door
verstrijkt de tijd genadeloos
daar zijn geen woorden voor
zijn denken is als vogels
die fladderen in zijn brein
met maar een rustpunt, telkens weer
'kon ik maar bij haar zijn'
zij zit wat suffig in de stoel
speelt met het tafelkleed
de zuster geeft haar stukjes brood
omdat ze…
was haar teveel
bestond ze nu nog maar
Ze bezat vele talenten
was erg creatief en lief
Had vrienden bij de vleet
gewoon een heerlijk wief
Ze had gouden blonde haren
haar ogen blauw met groen
Een lach om van te smullen
en stierf ook nog van de poen
Ze had een goede smaak
en een gigantische inloopkast
Woonde in Amsterdam Zuid
had tafelkleden…
Ik ontsteek rode kaarsen tussen groene hulst, ze sieren mooi het tafelkleed en het wit porseleinen servies.
Het is wachten op de familie ; de jonge generatie flink aangegroeid en de oudere gekrompen dat is de gang van het leven. De wensen van vrolijk en vredig kerstmis uitgesproken, gaat iedereen aan tafel.…
verre tocht
*
Obsessie van de meester werd toeristische attractie
Een grote geel en groen geverfde zonnebloemen plu
Danst onbezonnen sierlijk boven haar coiffure en hoed
Wie haar onder het scherm bespiedde, wist ze meestal niet
Een eeuwigheidsmoment, geheime liefde, rendez-vous
*
Vaak staan ze stil te pronken
op damasten tafelkleden…
Herdenken deed je niet alleen de vierde mei
maar telkens als je op een warme zomerdag
het kruis voorbij reed op de fiets.
Van oorlog wist je niets, maar het pad
dat door de duinen sneed gaf stijgend, dalend
uitzicht op de dood. Op wat groot en
onverzettelijk was: het kruis, de helden
in hun graf. Je wist, ze stierven niet alleen
voor ’t vaderland…
Bezaaiend blank het donkerblauw-fluwelen
Zwaar tafelkleed met lichte lentevlokken,
Etherisch-fijne aromensneeuw. - Hoe lokken
Die fluitgeluiden, die 'k de merel hoor kwelen!
Weg wiekt de vogel. - Loom als bloemenzuchten,
Eentonig-dromig, vult nu hommelgonzen
De kamerstilte...…
En kringen
op het tafelkleed. Soms komt Nora binnen. Ze is wit en breekbaar.
Vroeger werkte hij onder de grond, in de mijnen.
Je kon er alles denken, zo zwart. Niemand die het zag.
De een zocht er een zin om Nora mee uit te vragen,
de ander een ring die hij verloor tijdens het graven.…
241
Bezig met laden