Netgedichten

netgedicht (nr. 78.870):

Zonnebloemen

Als ansicht namen zij en masse een ongekende vlucht

By airmail naar het felle licht
van verre tropenoorden

Zo tastbaar, de ontvanger kreeg een langverwacht bericht

Van Theo, Henri Paul Gauguin of Vincent's jonge nicht

Een groet of levensteken aan de wand door ijle lucht

Liet jou zo nooit met lege handen
op hun verre tocht

*

Obsessie van de meester werd toeristische attractie

Een grote geel en groen geverfde zonnebloemen plu

Danst onbezonnen sierlijk boven haar coiffure en hoed

Wie haar onder het scherm bespiedde, wist ze meestal niet

Een eeuwigheidsmoment, geheime liefde, rendez-vous

*

Vaak staan ze stil te pronken
op damasten tafelkleden

Op koektrommels, de felle Provençaalse zonnebloemen

Obsessie van de meester werd toeristische attractie

*

Op sweatshirts pennen potloden, zelfs klokken en horloges

Souvenirs als mini repro's, broches grote posters

Ik brand voor Vincent maar een zonnebloemenkaars vannacht