Piet Ekel -meldt zojuist het nieuwsbericht-
Is na een ziekbed vredig heengegaan
Een ogenblik om hier bij stil te staan
Het laatste hoofdstuk en het boek gaat dicht
In m’n gedachten staan ze rond zijn baar
Veldwachter Bromsnor, Swiebertje en Saar…
maar Fritz zwijgt zoals altijd en tuurt
net lang genoeg om de nachten te doen
veranderen in koortsige visioenen
net als je bedenkt dat het nog steeds
een kwade droom is sta je in de kruidige
keuken van de veldwachter die op grote
grijze sokken aan komt lopen
en vraagt wat er is
“ik beken, ik heb Fritz vermoord
hem de hersens ingeslagen…
Of hoe je die veldwachter
Bromsnor van Swieber wist af te houden en
hoe je meneer de burgemeester te woord stond,
het ontroerde en sterkte mijn droeve kinderziel.…
werkloos
machteloos
Jan Buiskool, daar achter
een gewapend veldwachter
want ze vlogen hem aan
discipline van ijzer
berucht en beroemd
een straat naar hem genoemd
in Sellingen als dank
een metselstenen bank…
Ik lijk soms net een Veldwachter
Iedere keer maar weer zo'n zondagspreek...
Doe die bierflessen in een krat
en ruim die peuken op...
Soms word ik het gewoon spuugzat
en 's avonds rol ik op de bank,
want dan ben ik van 't mopperen DOODOP
Kleine kinderen, kleine zorgen
Dat zei vroeger mijn moeder al...…
Albert Hulst, oud veldwachter te Uskwert
overleden 1925, zijn vrouw Antje en evenals
zijn te vroeg gestorven zoon Pieter van 19 jaar houden
hem gezelschap….
ik fluister zacht tegen hen en zeg : blijf maar
daar, want hier boven wacht slechts het lijden
Rust Zacht…