inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 13.695):

Fritz

net als je bedenkt dat het wellicht de takken
van de hazelaar zijn die tegen het vensterglas
zwiepen blijkt het toch weer Fritz te zijn
die krast met zijn zegelring

“verdomme Fritz jij weer! wat wil je toch van me?”

maar Fritz zwijgt zoals altijd en tuurt
net lang genoeg om de nachten te doen
veranderen in koortsige visioenen

net als je bedenkt dat het nog steeds
een kwade droom is sta je in de kruidige
keuken van de veldwachter die op grote
grijze sokken aan komt lopen
en vraagt wat er is

“ik beken, ik heb Fritz vermoord
hem de hersens ingeslagen en daarna
verstopt onder de keukenvloer”

net als je bedenkt lacht Fritz je toe
met zijn handen op je schouder

Schrijver: erik, 14 december 2006


Geplaatst in de categorie: misdaad

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 643

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)