daar gaan ze
stil in de rij
zichzelf voorhoudend
’t is zo voorbij
de gêne, de schaamte
als fysieke pijn
bloot maar fier
om ’n voorbeeld te zijn
ontreddering diep verborgen
achter de laatste vernis
die hedentendage
weer onze verpakking is…
handelde puur en oprecht
Ik gaf weer eens iemand alles
écht alles wat ik in me had
En weer lijk ik het slachtoffer
van een relatie die in dipje zat
Verliefd worden op iemand
die nét uit een relatie is
Het is vragen om ellende
voor je het weet gaat het mis
Wie weet gaat ze me nog missen
en komt alles toch nog goed
Dat is wat ik mezelf voorhoud…
aan gedacht
Soms word ik 's nachts wakker en kijk ik of mijn buik nog plat is
Meestal is het te donker om iets te zien
Dat is niet gek, het is nacht
Meestal is mijn buik vol
Zo vol als een buik nadat ik cake heb gegeten
Cake, mijn hele verjaardag lang
------------------------------------------------
uit: Wat ik mijzelf graag voorhoud…
Met mijn rug naar jou toe
weet ik dat jij mij vervloekt
éénmaal omgedraaid
heb ik meelij
met jouw simpele ziel
omarm je dan stevig
ruggewrijvend en geef
een kus op je voorhoofd
neus en mond
mijzelf voorhoudend
dat je het nu wel begrijpt
begrijp ik het wel
waar ik mee bezig ben
Kreeg Judas ook geen kus
op zijn voorhoofd
Marlon…
breekt het hardste licht in het glas tot een regenboog
af en toe trekt ze haar vochtige ooglid dicht met vertoornd hart
de overvloedige tranennevel wit en grijs soms crêmezwart,
tot haar bloedvaten klaren de iris in blauwwitte levenskoralen
en als de zon dan komt pralen, kan ze weer diep ademhalen
de maan wil ons glinsterend zilverig de slaap voorhouden…
sint is gezwart
piet is gewit
hun beide gebitten blijven helder en wit
soms grijpt sint terug op piets' bestraffende roe
maar zingende kinderen wordt hij nooit moe
sint wil zijn pieten een spiegel voorhouden
hij niest eerst drie keer, want wat is hij verkouden
de pieten kijken in spiegelend glas
en zien daar zichzelf, zoals dat steeds was…
Maar pal naast me in de val klem zit nog
de kleinzoon van de kolenboer, na nog een week en na
nog een op van de zenuwen, hopeloos snotterend, ik mee
gekweld Billetje de pen in de bevolen hand voorhoudend.
Maar daar is de kosteres al die links met die lat raakt.…
927
Bezig met laden