Alle inzendingen over weerwolf

Daarboven in de lucht maken wolken een lange vlucht Gedreven door de wind of door een herderskind Vormen zich tot schapen, olifant of apen Laat je fantasie maar gaan Kijk daar komt een weerwolf aan De schapenwolken breken open Kwijl komt uit de bek van de weerwolf lopen De lucht wordt plots gitzwart maar door bliksem soms verlicht De donder…

Geen weerwolf of vampier ziet men verschijnen. Geen griezelvlucht in fantasie, geen deinen in heerlijk toeven bij die hekserij. Toch, en dat zult u nauwelijks geloven, ben ik, een heel gewone jongeman, een gruwelijke weerwolf nu en dan. Mijn zelfhaat raak ik nimmer meer te boven. Maar mijn vriendin, wat moet ik nu met haar?…

't Is al weer bijna volle maan sprak de hongerige weerwolf hij pakte brood zonder beleg en trok z'n harig werkpak aan…

ik weet het zeker Ik moet weer gaan terwijl de andere blijven wegrennen voor mijzelf, mijn schaduw, mijn wil het is weer zover is weet het zeker ik ben altijd al zo geweest ik moet scheuren, bijten en kauwen mijn maag vullen en blijven vullen Ik ben anders, anders dan normaal verdoemd om te huilen naar de volle maan verdoemd om een weerwolf…

Als de kleintjes klaar zijn om naar bed te gaan, krijgen ze van Opa nog even te verstaan, in je eigen bed blijven hoor, waarop de oudste in de gezegende leeftijd van vijf jaar, tegen Oma zegt maar: als ik een nachtmerrie heb, dan mag ik komen toch Oma, bij jou in bed? De jongste in de leeftijd van drie hele jaren, doet dan net iets…

ik ben naar de rotonde en weer terug ik leg altijd een briefje neer als ik wegga ik ben bramen plukken ik ben aardappels lezen ik leg altijd een briefje neer dan weten ze waar ik ben…

weggenomen en aan stukken gereten alsof zij een weerwolf was die huilde wanneer de maan opkwam haar nagels scherp de tanden ontbloot, griezelig gewoon de pijn van verlating nestelt doordringt zijn huid baant zich een weg naar binnen diep ademt hij in wensend dat hij nooit geboren was…

Alles beter dan het lamme niks Bedenk toch een hype Om vloeibare jeugd te stollen Uitgestrekt blauw vast te houden In stadsblues op te gaan Erbij te horen, blijven om te zijn Leegsels te vullen, te omzeilen Rond wereldkaarten, platte projectie Maak de weerwolf aan het huilen Om rond middernacht te cirkelen Dromen uit beelden te houwen…

de magie heeft mij losgelaten de magische stemmen zijn verdwenen en diep in mij vliegt een kraai tegen een denkbeeldige doorgang In mij is een duizelingwekkend hoge berg er is louter stilte en een ijskoude wind die langs mijn naakte lichaam giert Zeker, er zijn spelonken met levendige dromen over tedere nimfen en eeuwige jeugd maar de weerwolf…

Als ik een karakter zou mogen kiezen uit de harry potter boeken om een dag te zijn dan koos ik Nymhadora Tops Mijn haar zou geel groen blauw en roze zijn zonder dat ik naar de kapper ging als ik met een stokje zwaaide had ik alles wat ik wilde ik zou verliefd zijn op een weerwolf genaamd Remus Hij zou me vertellen dat we niet samen konden zijn…

Zwarter dan de nacht, een weerwolf, tegen een stralende maan. Onze rollen zijn zo snel verdeeld. Jij bent altijd de slechterik, en ik de kapotte leliebloem. Alle pracht uit mijn diepste beoordeel jij verveeld. Jij bent de stier in mijn porseleinwinkel. Je bent Satan. Wij zijn het plaatje. Satan wakend over een slapende Jezus.…

Een andere maan licht op Wittemaan Een blanco pagina ontvouwt zich in de nacht en wij kunnen schrijven zoals wij konden liegen de woorden van liefde Een blanke maan komt op Dollemaan Ik weerwolf… et tois?…

waren ze nauw betrokken de klapper van geklepper vuurpijl een fontein het donderde wel in Keulen weerlicht een nacht vol hij heeft het weer zitten komt samen vanavond blijkbaar of zoekt naar volle maan weerwolf dat is een ander verhaal dat snapt een kind een gevonden hand ergens in een lange lijst anders wordt ik gek bloot gelegd…

Tussen schemering en dauw ben ik een onbestorven weduwnaar of ben ik toch een weerwolf, de wereld heeft er 't raden naar.…

Die nacht was het volle maan De mensen zochten in de stegen Hun heil, want collectief de waan: De weerwolf raast over de wegen Ik rende mee met mijn kompaan Ontredderd zijn we neergezegen In ’t huis ons na aan‘t hart gelegen Was het de meute dan ontgaan Dat vanuit zee enorme dieren Koers zetten naar ons aller strand Zo sterk dat één duw…

In het onkruid van mijn geweten Staat een bloem die ik niet ken Hoe is zij hier gekomen In mijn verwarde dromen Misschien, misschien een keer Toen de weerwolf wegbleef En de maan verstopt Achter wolkenstruiken Mij begluurde en zo meer Mij niet wekte maar mij dood Liet voor een enkele keer Bloem, jij hoort hier niet Veel te mooi voor wat…