Kleinkinderen en de weerwolf
Als de kleintjes klaar zijn om naar bed te gaan,
krijgen ze van Opa nog even te verstaan,
in je eigen bed blijven hoor,
waarop de oudste in de gezegende leeftijd van vijf jaar,
tegen Oma zegt maar:
als ik een nachtmerrie heb,
dan mag ik komen toch Oma, bij jou in bed?
De jongste in de leeftijd van drie hele jaren,
doet dan net iets waar we niet bedacht op waren,
midden in de nacht om even voor half drie,
klinkt er een gil, waarop Oma sust: ssst, slapen hoor,
het is donker en nog nacht.
Vlak erop klink er weer gesnurk, heel zacht.
De andere dag, die vroeg begint,
vraagt Oma aan haar kleinkind,
wat was er nou vannacht, waarom gilde je zo,
zegt de kleine, Oma, er zat een wolf in je slaapkamer!
Zal ik toch de volgende keer, maar een sprookje vertellen
en niet meer, die over de wolf die gaat over het weer?
Geplaatst in de categorie: kinderen