Alle inzendingen, met trefwoord cynisme

Het stormt in de schaduwrijke nacht ik bezoek een joods kerkhof; sterren en stenen dit is mijn droomachtige dronken wat dan ook werkelijkheid en ik denk: te weinig plaats voor zoveel joden ook al zijn ze dood ------------------------------- uit: 'Passionate' jrg. 6, 1999…

We offreren gepeperde broden en schenken duister bitter de uren worden almaar witter de sauzen worden gehekeld met een zuur dat al eeuwen staat te rijpen slijt in karakters op den duur zo ook met dichters in valse toonregisters.…

Woorden die een uitweg vinden door een manke geest Het leven is geen feest, wanneer de touwtjes trekken……

al wat slaat is waanzin van wild om zich heen schoppen het leven en ik lig niet eens op de steen van hardvochtigheid ik wou er me duchtig de kop splijten maar tussen het oog en de lippen ligt de boutade die de ruggegraat abseilt het verwordt me tot een doorn in het oog van de tijd die ik nog heb had ik liever nog even het echte de adamsappel…

Soms ben ik breder dan het probleem 'zijn' mijn naam alleen al is lichtvaardig langer dan enige belichaming waarvan akte 'te zijn of niet te zijn' het futiele buigen het niet zijn is geen optie dan ben ik het werkwoord 'buigende' mijn voorhoofd zwellende en soms eet ik meer op dan het woord lang is maar nog eens kauwen want met…

Mijn zachtheid In de kiem gesmoord Onder verstikkend cynisme (voor F.)…

Kortademig wrijven Augurken interlude Witte pijn, gelukkig klein Trots op stank en krijsen Poging tot moraal Nieuw en glimmend modieus Het mag allemaal Prijs de infantiele reus Verwachtingen gespannen Kleine lettertjes paraat Uit moederschoot verbannen Volg de rode levensdraad Misschien vliegen zonder vleugels Culturele mimicry Liefde…

poesie…

Cynisme is wel zo goed te manoeuvreren Voor je ’t weet is iedereen aan ’t manipuleren…

artritis, artrose, frambozen of was het nou trombose flebitis, bronchitis, tinnitus een fluitje, kost geen cent hernia, angina, nieuwe alinea suiker, vergeet het maar in dagen van kommer en kwel ben ik gestaald en gesteven ruim beladen met historie in de naden van mijn vel…

'De wereld is zo fake geworden! Alle fut is eruit! Dwaze wegwerpmaatschappij!', orakelde hij als een batterijkip. 'Ach meneer...' zei ik, 'Mijn vrouw is een trein! Zo'n ouderwetse, zoals ze ze niet meer maken! Ze dendert en stoomt, raast met een verantwoordelijkheid aan honderdvijftig per uur, haar overtuigingskracht weegt zowat negentig…

Onder deze zerk vergaat een eerzame vent die niet verliederlijkte, als een batavier, en die zijn leven – nu bereids een monument – niet schond door rond te razen als een dolle stier. Een machtig mensenkind wiens inzet voor de Ander en voor de Maatschappij schier onnavolgbaar bleek. Geen cynicus, maar desondanks een rots, en schrander. O lof…

we rekenen af als volgt m'n vrind: u levert mij twee ton witte zand die stort ik op de bank en dan loopt op die bank een vrachtschip vast vol kilo's vers kamelenvlees alert adopteer ik een kamelenwees neem deel aan een kamelenrace, die ik als underdog vlotjes win de eerste prijs: mijn eigen strand ...als het dan wat warmer wordt plaats…

Zonder liefde waren de plaatsen niet van elkaar te onderscheiden grijs en grauw en zonder jou kon geen stad mij meer verblijden Zonder liefde verdiende het leven niet zodanig te worden beschreven dor en droog en zonder jou vervlogen de dagen van mijn leven Zonder liefde waren mijn gedichten niet gezapig als hetgeen nu voor je ligt het…

de bomen op de weg geplant en altijd op de verkeerde plekken in de verkeerde tijd en aanwezig waar niet verwacht. Te laat voor de dierentuin en de begrafenis, feest vierend op ongepaste tijden, pijnlijk stemverheffend op ontzielde momenten en altijd de verkeerde opmerkingen en niet aanbevolen conclusies. Kortom te licht bevonden niet representatief…

Lidewij is bijna zes en onvoorzichtig, ruw en wild kan al bij het kleine mes waar moeder vaak een peer mee schilt dan leert zij een wijze les: een kinderhand is gauw gevild.…