Alle inzendingen, met trefwoord tanka

Onzichtbaar ontwaakt Ontwaakt in nevel onzichtbaar met een glimlach zingt het ochtendlied in getailleerd silhouet voor het geopende raam.…

In stilte omarmd tijdens een winteravond bij de openhaard verwarmd de herinnering schaduw op het schapenkleed.…

Ogen gesluierd stralen aan de waterkant met zonsondergang doordat de passie meer biedt dan in de stoutste dromen.…

Stralend lenteweer: de vogels zingen het uit. Gewandel alom. De knoppen springen open in het park. Zienderogen.…

Plotse paalhouding met dromerige ogen wakker in het riet galmt de misthoorn onzichtbaar in een camouflagepak.…

Introvert staren naar een onbeschut weiland dierbaar met hartstocht door gevoelens van voorspoed op een ongebonden dag.…

In winterdagen ademt zachte lucht rondom het koude lichaam een vitrage van warmte als verlichte stofwisseling.…

Grenzeloos versierd als zijde zacht door het ruim is de nacht verlicht als in duizend en één nacht met uitzicht op de zomer.…

jeugdherinnering ze neemt de autoped mee dromend van vrijheid tegen bakstenen muren leunt de schaduwkant van ooit…

broze tijdgeesten zwevend in hun stralenkrans brengen ze liefde op de drempels van oudjaar hopen mensen op vrede…

zoveel doorkijkjes bepalend in het uitzicht doe je ogen dicht en open jezelf voor meer dan die oppervlakkigheid…

In golvend water weerspiegelt het dansend haar als een filmscène met een eend in gezelschap drijven herinneringen.…

Tegen de wind in levert de regenzone een koude douchebeurt maar de oprechte armen warmen innig liefdevol.…

Schuchter oranje straalt de zon fel in het oog voor een schoon schouwspel terwijl donkere wolken met gedonder wegdrijven.…

Met een depressie dromend in de wintertijd met een storm op komst staan kale bomen paraat om windstoten te doorstaan.…

Grenzeloos gekleurd door windvlagen langs het hoofd als een zachte bries gaat elk herfstblad zuurstofloos alleen zweven door drijfveer.…

Vrome gedachten: hierbij laat bekrompen geest zich dikwijls gelden. Vergeet men soms dat God zelf onvoorstelbaar ruim oordeelt?…

Een zonnehemel kleurde ochtendrood in huis gekleurd leeft het nest waar vogels verzamelden tot de lentedans in mei.…

mijn open wonden nu het zout der aarde bijt zuur aan lippen vreet bloedt niet alleen mijn hartslag ook de mens twijfelt langer…

wie ziet de stille in den lande gaan de bode van achteren vrij van zwaartekracht?…

binnen jouw dromen verdragen lichte vleugels iedere zwaarte de verbondenheid met nu en leven losgelaten…

leg er een knoop in! vóór het zingen de kerk uit geeft de stemming weer ik neem geen blad voor mijn mond en verwijs naar jouw verstand…

vol welbehagen jezelf beter laten zien zoveel schoonheid spreekt steeds weer een nieuw uiterlijk ik hou wel van behangen…

soms treft een doener in gedruis rondom een bres waar stilte woont en een zeldzame vogel zingend hem blozen doet…

dalend zoekt hij in de grote zee een standplaats heft dan de handen hoog en zingt uren lof en dank hees gezongen rijst hij uit het water op en rust in het zand blazend op de oude huid drogen otters zijn voeten…

een aalscholver schouwt vanuit de top van de iep de begane grond overal meent hij te zien het recht van de sterkste…

steeds weer de vloer op de eeuwenoude schimmen wisselend van rol in de coulissen stil nog kinderen van de rekening global village tanka…

stijfjes staat ze daar mejuffrouw de Kaardebol stug en prikkelbaar, maar zie het heertje Putter hem smaakt ze toch zonneklaar…

ik zit op een grote kantelende dobbelsteen ondeelbaar het ogenblik van vallen in de ruimte…

de gebedene in alle talen zwijgt hij hij is op reis op de stoep een hondje slapend in de voorjaarszon…