Geen zin meer om me voor te laten liegen,
Te horen dat nu ‘alles anders’ gaat,
Dat men de stem des volks ineens verstaat,
Het afgelopen is met dat bedriegen.…

Daar in rottende bladeren ontwaakt
de slang die zich, staart in de bek, vermaakt,
die zo traag ademhaalt, dat hij geen kind
schrik aanjaagt; de dood in zijn slaap aanraakt…

Het vieze drankje werkt
wolken patchoeli tillen mij op
en mijn mantel blijft achter
Gehypnotiseerd, gestreeld…

Langzaam verschijnt haar beeld,
Dan meteen alle aandacht steelt,
Mijn blik op haar als ’t ware fixeert,…

Hebt gij nooit de starende ogen,
Uit de schaduw der vensterbogen
Onder ’t schitterend kronenlicht,
Op een maagd, wier lieflijk bloeien…