ik zag het zachte aura dat over je handen lag het warm energetisch vlak van jouw bestaan het verschil in spanning deed hormonen stromen vol affectie voor een heerlijk warm contact waarbij wij energie blocks wisselden in bekende arrangementen die in rangeren extra’s parkeerden het is dit spel waarin wij houden van elkaar…

Corona hier, corona daar; iedereen zit nu figuurlijk in zijn weelderig of kalende haar. Met zijn allen blijven we in ons kot; voor de ene een gezellige cocon, een andere noemt het te zot. Hoe moet het nu verder in de toekomst, wanneer krijgen de wandelaars weer een gezellige bijeenkomst? We baggeren momenteel wat verder aan; over…

Een rusteloos gedoe speelt zich af, in mijn creatieve hersenkop. Nieuwe ideeën worden er gesmeed, in mijn oude smidse. Angsten worden er gepord of bezworen. Fossiele plannen worden omgesmolten in mijn nieuwe smelterij. Archivarissen slaan gebeurtenissen op in mijn slapende archieven. Wat ik me niet meer herinneren wil, wordt versnipperd…

zo mijn dorp zien sterven de wegen versjteerd de paadjes te hard te veel, te vaak, te hoge muren, de geest uit de fles vervreemding een winnaar in dit fatale spel de rust is dood mijn hart is dood waar…

ik wist al dat jij kon vliegen ooit heb ik langzaam mijn ogen gesloten voelde wind en jouw warmte langs mij gaan zacht streek jouw jurk langs het haar terwijl vingers mijn gezicht streelden je parfum tussen ons aromatisch werd jij bent nooit meer geland raakte nauwelijks nog de vloer met heerlijke lichtvoetigheid jouw voortgaan…

Ben ik dezelfde man Waar ik echt naar verlang Want.....was ik altijd Anders dan de rest ? Dat zit nog diep in mijn gevoel en In mijn hart Ik weet nu....waar het start Het begin is het einde nabij Daarom.....ben ik...ik en niet jij…

Je kunt de mens in soorten onderscheiden. Een deel ervan loopt ziekenhuizen plat, Die hebben elke ingreep wel gehad, Dat zijn die lui met onderliggend lijden. Die staan alvast met een been in het graf, Corona maakt wat graag het klusje wel af.…

Wie zijn toch die slavendrijvers in onze hoofden. Wie zijn toch die mensen die denken in zwart en in wit. Zijn het mensen die ons gedrag bepalen? Wie zijn toch die onrustzaaiers die ons aansporen tot nooit genoeg. Zijn het onze gedachten die dat willen? Zijn het mijn gedachten die willen dat ik zwijg en zwoeg? Ja, het zijn gedachten van…

Afwezig zijn is een edele kunst die mensen begrijpen kunnen. Mensen kunnen dat omdat. Omdat mensen denken kunnen. Omdat mensen kunstzinnig zijn. Mensen zijn intelligent. Mensen zijn superieur. Mensen zijn exclusief. Zo sluiten ze zichzelf. Zo sluiten ze elkaar. Zo sluiten ze slimme dieren uit. Aanwezig zijn is primitief omdat. Omdat…

als kind sprak ik al met struiken klein loof en bosschages zij intrigeerden mij door het geheim van hun veelkleurige wijkplaatsen waar stilte vertrouwen schept je drukte kunt loslaten zonder te praten later heb ik bomen omarmd met ze gehuild gefluisterd en naar hun liefde geluisterd tot ik door het bos de bomen niet…

Honger, honger! lelijk woord, Als een lege maag u hoort! Als de tanden watertanden, En men staat met lege handen... Als ge op volle schaal of manden Gretig u een blik verstout,- Maar de maag vakantie houdt. Doch - hoe lastig gij soms zijt, Toch maakt ge ons ook dubbel blijd, Zullen we u graag welkom heten Als we happig zijn gezeten Voor…

ik heb het gemist handjeklap in geheime verbondenheid als uiterste teken van samen in zaken zonder licht wist de afstand als stilte vijver zonder rimpeling onpeilbaar diep en donker met nog meer kou in het voorlopig verboden te betreden gebied voelde me opgesloten met mensen die woordloos spreken waarvan ogen geen reactie…

het vuurstenen kiezeltje rolde verbaasd over de grijze tegels hobbelde nog even viel stil in de goot nog tikte de hoge hak pittig staccato op plaats delict verwondering alom hoe dit alles zo kon natuurlijk was er haast in het spel gelukkig geen kwetsuren maar wel het beschadigd pumpje en mogelijk herstel dader had de goot al…

zacht glimt het patina van je lach door liefdevol intens gebruik waaiert het warmte uit in opgenomen zijn deel je ook het refrein van geluk kan het volmaakt genieten niet meer stuk omdat scherpe kantjes verronden door veelvuldig contact raakt common sense direct en intens het hart jij hebt met jouw blik de aanzet gegeven…

ze wenkt naar de zon haar lach kleurt fel de corona van het avondrood strijkt elegant naast mij neer in een wolkje bloemenparfum bezempje nog strak in de hand zij is mijn punt gemutst heksje al levenslang alert bij volle maan en evenementen maar de stelen staan achter slot takkenbossen worden stug door verdroging zo…

De eerste golf corona is geweest, En het is niet gelukt mij af te slachten. Nu zit ik op de tweede golf te wachten, Die vrezen wetenschappers nog het meest. En overleeft Wim Overweg ook die, Dan gaat ie zitten wachten op golf drie.…

je handen waren zacht vingers met gekleurde nagels een handtas met curieuze ballast boven dit alles zweefde jouw lach met een intensiteit van hemelse kracht realiteit gevangen met liefde die blijft hangen jij neuriede altijd liedjes die ik nooit verstond als ik in aanbidding gebiologeerd keek naar je bewegende mond jij voelde…

ik decibel over heerlijke ronde tonen een spel dat ik vroeger al naamloos droomde buiten genieten van moleculen lucht die in hun wind gevlaagde vlucht muziek maken meegaan in de flow van abstraheren tot de bron waar zon haar storm laat keren zoals rohrsach zijn vlekken niet benoemd zijn er geluiden dat energie ons…

nog hoor ik klokken luiden terwijl hun gebeier steeds vrijer wordt tot ook stilte eindelijk de klanken smoort er is geen stop maar harmonie verliest verbondenheid in de melodie die als los zand zijn decibellen ziet stranden alleen de wind vangt wat vlagen herinnering die in verdwaalde cohesie nog naar bekende tonen klinkt…

Heel voorzichtig solidair in gemoed en bedoeling als dat onderhuids samenvloeit, is de essentie die wederkerig wordt bedoelt, slecht aangevoeld uit de lange schaduwen uit het verleden, die de zon onmogelijk kan wissen, steeds kwetsbaarder worden als die worden opgerekt, diepgewortelde wensen, dat respect naar beider kant zal worden…