Netgedichten

netgedicht (nr. 71.721):

Slavendrijvers

Wie zijn toch die slavendrijvers
in onze hoofden.
Wie zijn toch die mensen die denken
in zwart en in wit.
Zijn het mensen die ons gedrag bepalen?

Wie zijn toch die onrustzaaiers
die ons aansporen tot nooit genoeg.
Zijn het onze gedachten die dat willen?
Zijn het mijn gedachten die willen
dat ik zwijg en zwoeg?

Ja, het zijn gedachten van mensen.
Het zijn gedachten die ons willen breken.
Het zijn drijvers die ons doen verslaven.
Slaven die we zelf niet willen zijn.

Leer kijken naar de gedachten
in onze hoofden.
Zie ze komen als zwarte wolken.
Zie ze vreedzaam verder gaan.

Ontmasker de slavendrijvers die we zijn.
Daarna hebben we geen zin meer.
Geen zin om slaven te houden in onze kop.
Geen zin om slavendrijvers te willen zijn.