Ze hebben elkaar gevonden de heer Donald Trump en de heer Elon Musk de 2 MUSKetiers van de 21ste eeuw het verhaal gaat beginnen: want God en de Messias zijn samen gekomen ze kopen de Gouden Eeuw op ze zijn van de Big Mac's afgestapt en eten nu suikervet, vetter, vetst; 'great, greater, greatest' repen mars met hele noten en…

Het gevaar is het gevoel van futiliteit, zinloosheid, als er wereldmachten zijn die streven naar een heleboel in niemands belang. Dat we straks uitgeblust, verbitterd, koel, onverschillig of zelfs bang Mopperend vanuit een luie stoel of enkel nog protesterend tégen, als het leven in ‘t gedrang, ons niet meer inspannend vóór, meer dan “…

Melania's defensie was op orde De eerste aanval van de President Werd in een oogwenk keurig afgewend Hij struikelde al bij de eerste horde Zij is, bewees ze heel het vaderland, Een kenner van de hoed en van de rand…

stil deint de bloemenzee onder de zachte hand van de wind alleen de kleuren spreken met de oranje kant uit het harmonisch palet van door zon gebakken pigmenten komt de olie uit zaden van halfhoge struiken in de persen van horizon tot aan de andere trillende einder slaan de golven om in fel oranje rood als bloedige fibrillen…

Ik loop vandaag met frisse moed naar buiten Een kille grijze dag het deert mij niet Vooruit met flinke pas zoals u ziet Ben zelfs een vrolijk liedje aan het fluiten Tot een voorbijganger me nors komt vragen Of ik me op Blue Monday wil gedragen…

het lijkt wel of ik ben verzand op een eindeloos strand om zandkorrels te tellen in een maandenlange steenkoude nacht verloren is mijn ooit zo warme perspecrtief de handen in verband uit vroeger normen en waardenland op straffe van de hel zijn toch de liederlijke dromen gekomen want ook wij verzonnen de nooit geziene gnomen…

Onder de winter slaapt hij, dromen in de kou stilte roept om hulp De winter slaat zijn klauwen om alles wat leeft en beweegt, de lucht voelt als ijs, de grond hard als een steen. Hij loopt door de nacht, een verloren silhouet in de leegte, zijn schuilplaats slechts dromen die in rook lijken opgegaan. De deuren zijn gesloten, de opvang een…

Het is weer januari Die eerste maand van 't jaar Waarom nou juist moet die maand Steeds zwaarder zijn dan zwaar Het weer zit altijd tegen De feestdagen voorbij Voor velen zijn ook die dagen Geen feestjes op een rij Nog even wat bijkomen Van 't vorig jaar dat was En geen idee van wat nog komt Hoe groen wordt nog het gras…

Zal het zo'n vaart niet lopen? daar lijkt het wel op! doch ik laat de hoop niet lopen dat zeg ik tegen mijzelve straks ga ik naar de kerk lopen om vooral stil, heel stil te zijn ik laat de hoop niet lopen vrede moet en zal er komen!…

ik ben de goede herder niet die met staf en grijswit doorregen baard zomaar tegen zijn schapen staat te foeteren en te mekkeren heb ook geen wonden in mijn handen en heb weleens voor feestgangers water in wijn veranderd toch kijk ik de mensen altijd indringend aan laat ze pas gaan als ik hun ziel uitgebreid gelezen…

Als hij zijn laatst ‘begrijp je?’ heeft gezegd, laat hij zijn oog langs onze hoofden dwalen en zit als een van ons in het lokaal en ieder probleem schijnt helder en beslecht. Dan wordt het stiller en gaat hij oprecht de dromen van zijn eigen jeugd verhalen, en wordt zó één met onze idealen als met een som, die hij heeft uitgelegd.…

ogen paniekten ingehouden angst voeten roffelden hun snelle pas tussen afgemeten zinnen die donker dirigerend de weg wezen zij langbeende als furie vooraan liet zich niets zeggen haar dwingende ogen hield de groep bij elkaar omdat dit aantal nog een overlevingskans bleek te hebben door hun constellatie en de snel en soepele…

er fluisteren nieuwe talen als de wind op steekt uit diep dalen en ons de nooit gehoorde verhalen vertelt uit vroeger tijd al na de eerste dooi toen alles in zijn volle tooi de kop opsteekt horen wij een donkere dissonant in het lichte lente lied het klinkt niet zo zuiver als de veelstemmige jubel die in kleur en geluid losbarst…

ik heb de geesten zien ontwaken na een halve evolutie slapen in ontluikende potentie op zoek naar bloemen met de mooiste kleurfrequentie zij dachten in de hemel te zijn verlost van dodelijke ziektes en zware pijn maar de aarde was nu anders gekleed na een volledige ontluistering van de schoonheid der schepping restte de zielloosheid…

hoe treffend woorden als richtboeien schepen laten laveren op een plots draaiende uit de kluiten gewassen bries zo ook is al het schrijven nodeloos en slechts een teken van onmacht, terwijl etmalen draaien en het zonlicht weerkaatst tegen de druk bezochte maan is besluiteloosheid eigenlijk een wens om alles maar te laten gaan, het…

ik zag jou de trap opgaan halverwege bleef je even twijfelend staan in een besluiteloos stil moment om dan sneller doelgericht naar boven te gaan het voorval intrigeerde mij en later keek ik naar haar uit om te vragen waarom zij dit leven voor even had stilgezet daar op die trap en op dit moment een ontmoeting liet niet…

in kleine groepen zijn mensen bezig hun fysieke kracht en mogelijkheden op een onderscheiden manier te exposeren bekende wijsjes dragen de goedgeluimdheid aan van de groep die op een geweldige manier met vreemden aan het verbinden zijn om dan met hernieuwde energie kracht in kringvorm delend over te dragen het is druk op de bühne…

het publiek was enthousiast wilde zich vaker de lippen aflikken en kicken op lustgevoel maar de vloer kraakte piepte en weerhield de meute met het zelfde voeten en handenwerk als de blonde die nu tegendraads draaide en het geharrewar in de ogen nam af maar stilte gaf als rustgever geen pas het publiek genoot in pure ongeremdheid…

uit het knisperen van ijs en sneeuw stromen zij als heldere gedachten binnen in dit jaargetij, meanderen zo vol een lege leegte in die zindert, zingt, bol staat van verwachting, thermiek draagt vleugels op, in golfvlucht wiekt de vrijheid in haar kop, de snavel uit’ een langgerekte toon, fluitenkruid, geurig hangt de vlag, halfstok gestoken…

Schuld & Boete het fundament van ons Calvinistisch Nederland afhankelijkheid van de overheid, angst voor die overheid en de overheid is Big Brother, de Majesteit: "zo helpe mij God Almachtig" in Zijn naam dus als een onzichtbare God op zichzelf:: "Het is jouw schuld, jouw grote schuld, jouw grove schuld weet je wel, weet u wel, wat u, jij aan…