lege ogen,een grauw gezicht, gebogen over afval, geen enkele toekomst in zicht, levend tussen schip en wal, geen luxe om ze heen, geen fatsoenlijk onderdak, zo leven ze eenzaam en alleen, leren geen enkel vak, ze hoeven geen bleu-ray player of video, een magnetron laat ze koud, ze hoeven ook geen audio, alleen iemand die van hun houdt…

Zomaar, vanuit het niets, hoorde ik een klap, ‘k keek vanaf ‘t balkon daar lag een jongen, naast z’n fiets. ‘k Bleef even kijken, of ie op zou staan want als ie zou blijven liggen, zou ‘k erheen moeten gaan, want een smak was het! Gelukkig stond ie na een minuutje op wat wankel, fiets kapot, ging ie terug vanwaar ie kwam z’n broek ook…

WIJ komen met metaforen, ja wij komen eraan met onbesnaarde gitaren bespannen met levend cellofaan wij bonte rovers, die muziek toveren uit alle holen in de mooiste registers van oude onvermolmde altviolen we zijn die gezichten die lachen in je marmeren tegels die patronen van je fantasie tussen de regels we zijn de wolken die nieuwsgierig kijken…

Code rood, was het gisteren, vanwege de sneeuw code oranje, was het daarvoor, vanwege de sneeuw. Toch vraag ik me af: hoe andere landen ‘t doen, want hier is iedereen compleet uit z’n doen! Schiphol kon z’n vliegtuigen niet de lucht in krijgen, de treinen, konden geen grip op de besneeuwde rails krijgen, de bussen glibberden, heel erg gevaarlijk…

wij hebben de wereld weer geboren zien worden in maagdelijk ontvangen bleven sneeuwbuien urenlang hangen gebiologeerd speelden kristallen het magisch spel op wie zal jij vallen gaan wij inhaken of elkaar met een lach in smelten vermaken bijna sacraal hebben wij het buiten betreden in sporen van heden een schietgebed…

De waardigheid van de piloot, is danig aan het kwijnen. Nu K.L.M het hoofddeksel, voor altijd laat verdwijnen. Dit geeft nieuwe aspecten, verschillend van de ouden. En kan de K.L.M niets meer, onder de pet gaan houden. Met alle nieuwe inzichten, kan het zomaar gebeuren, dat er nu iemand komt over een hoofddoek zeuren.…

Ik heb een plan Ik weet wat er speelt Achter de schermen Mijn plan zit tussen mijn oren Ik houdt rekening Met alle factoren Ik heb contacten Van hoog naar laag Ik beantwoord iedere vraag Ben behendig Ken het spel ontmoet de grote hoofden in de wereld Ben bestand tegen elke rel Ik Haper nooit Er is weinig wat mij echt ontdooit Heb de media…

ik had op de dag mijn kleine verlangens netjes ingepast leefde van wensen en verwachten in beheerst smachten naar ben gestopt met roken voel het in al mijn knoken op chaotische dagen steeds maar op zoek naar wat essentieel lijkt te ontbreken aan een goed humeur dacht lang de koning te zijn met sigaret tegen onvervuld…

De grote charlatan heeft weer gesproken, de vredeshoop in haat en nijd verteerd. Zolang hij maar zijn entourage eert. De potten worden elders wel gebroken. Hoe heerlijk toch om vuurtjes te gaan stoken, want ja, hij heeft het lesje goed geleerd, de aandacht moet gewiekst worden geweerd van wat hij in 'geniep heeft uitgestoken. Wat maakt…

Wie maakt zich druk over het verre Jemen? Toch komt die oorlog plotseling dichtbij En zijn we ineens ook van de partij Want Holland zit daar diep in de problemen! En alle noodklokken worden geluid Komt Floortje ongedeerd de kelder uit?…

Phil Spector heeft ‘the wall of sound’ bedacht, Maar maandagavond om een uur of negen Is die bij Little Steven overstegen: De blazers bliezen er met windkracht acht. De ronkende recensie van de show: ‘Bevlogen entertainment van niveau.’…

in lege uren verspelen minuten hun verwachtingsvol spel tegenstrijdige emoties en verlangens opteren voor snel om zinloos te vullen door realiteit in luchtkastelen te hullen golvend op wind spelen als kind met vuur van het moment grenzen verkend tot jij opent in een vergezicht ik dicht bij je wil zijn nog vertraagt tijd als…

Als de boom huilt Omdat de aarde wordt vervuild Tranen Om dat wat uitsterft Omdat de mens de aarde bederft Consuminderen Voor onze kinderen Zodat zij later In een schone zee kunnen zwemmen We moeten Het vernietigen van de natuur Afremmen Hand in hand Iedereen Geen uitzonderingen Geen een Samen moet een nieuwe betekenis krijgen Samen…

Het dilemma tussen zwart of wit het is een probleem want racisme zit nog steeds in ons systeem een onschuldig kinderfeest Een mooi verhaal als sinterklaas vertaald in de vraag Wie is hier de baas straatgevechten worden realiteit hoe kunnen we hieruit worden bevrijd er zijn onderdrukten Aan beide kanten De een heeft een herinnering aan een…

het fijne spinrag gaf niet makkelijk af voelde het op huid en handen in zacht raken pas door de eerste zonnestralen lichtten zij op als zilverdraden die door ochtendwind liefjes verwaaiden heb ze rustig verwijderd als net opgevoed mens ik was niet de prooi die een spin zich echt wenst…

in de kamer wees hij waar de tafel stond hoe de kinderen hier hun eerste stappen hadden gezet; dagelijks geluk van rust en geborgenheid; thuis rustte nu in muren overwoekerd door wingerd, wilde hop lager de varens, oude mossen, wilde lelies de trap hing moederziel alleen; boven was gezonken in de hel van geweld en haat een rode kastanje…

De Pieten zijn geen slaaf, Sint geen racist Maar het past niet om bussen te blokkeren Want ieder heeft het recht op demonstreren Dus staakt uw wild geraas en woordentwist Want wie het kinderfeest blijft ondermijnen Zou zomaar in de zak kunnen verdwijnen.…

hey maan! vind jij het nog wel fijn om maan te zijn als je door de bomen schijnt en je ziet de stoomboot met makkers die hun geraas staakten, varen, over de Hollandse baren? hey maan! zou het nou niet mooi zijn om het mannetje op de maan als een zwarte Piet te sminken en hem dan te linken aan de goede Sint gewoon, omdat ik dat leuk…

ik raakte dingen aan om me heen hun echtheid verdween in stof aan mijn handen glansden restanten waar chaos verscheen ongeordende vormen vulden de ruimte zonder enige wetmatigheid hersendood zieltoogde nog stervend leven in bandeloos bewegen weg was wetenschap beschaving en cultuur de apocalyps sloeg triomferend het laatste…

juist wanneer de storm in ruste zijn wapen herlaadt de omgeving voedt met de stilte van een val grijnst dit obstakel als een tegenwind zich wederkeerig afwendt en de overwinning viert met een vleugje zonneschijn dan opeens uit het niets briest de storm over de getrouwe flanken die ons de zekerheid brachten dat zelfs de herfst zich…