niets van wat je bent is nog het begin van wat je bent geweest, wel dezelfde ogen maar het licht is breekbaar zoals een ent in de vorst zeg me dat je me begrijpt, wil je de morgen nog ontmoeten of laat jij de nacht in jou verstijven, het opslaan voor de eeuwigheid waar stilte geen zonde is geef me dan voor we slapen gaan een laatste knuffel…

Als ik per trein door Nederland wil toeren Dan moet ik me begeven op stations Met van die grote billboards op perrons, Die mij in het geniep bekoekeloeren. Sta ik daar met reclame oog in oog - Zoiets bedenk je hooguit aan de toog.…

Mijn Koreaans is verre van perfect, Maar hoor eens hoe zijn naam wordt uitgesproken Van hem die met raketten zit te stoken, En nu heb ik het volgende ontdekt: Om geen geschiedvervalsing te bedrijven Is het het best om Kim Jung Oen te schrijven.…

uiteindelijk leerde ik alles te relativeren geschiedenis wetenschap beschaving en cultuur maar als ik een uur naar jou kijk dan vertegenwoordig jij pure schoonheid nu heb stukjes ontleed zonder jou te vergeten als totaal beeld in de mystiek van de tijd uniek is je genenpatroon rationeel en toch droom waarin je lach straalt tot…

Op deze aarde waar altijd wel ergens gevochten wordt en gemoord, gecrepeerd en honger geleden, zijn zonderlingen te vinden die soepgroente op het brood eten en anderen die zich moed indrinken om een muis dood te slaan. Maar vreemder zijn de miljoenen die in alle gemoedsrust nieuwe mensen maken en veronderstellen dat men zijn ouders dankbaar…

De kans om een jong mens te laten zakken Hier in dit land van vijf honderdste punt Waar je elkaar geen millimeter gunt Als mierenneuker dien je die te pakken Geloof in recht om je aan vast te klampen Kun je niet vroeg genoeg de grond instampen.…

Ik vroeg me af waar hub airport voor stond, Totdat ik van de vliegtuigtrap moest springen. Die achter mij begonnen al te dringen En met een hupje sprong ik op de grond. Het woordje is gewoon niet goed geschreven, Maar hup airport is ook weer overdreven…

hoe dun is de wind als hij al kou lispelend uit de schaduwkant van het straatje komt de tochtige hoek kijkt al lang niet meer op van vreemde passanten met mutsen en wanten naamlozen schuifelen schijnbaar doelloos voorbij en toch houden zij angstvallig de overkant vrij waar warme zon de terrasjes laat stralen glimlach en ogen de…

Geen les over het slavernijverleden Of hoe men hier de mof ter wille was Dat hoort natuurlijk ook niet in de klas Of wat we in 'Ons Indië' misdeden Wel zingt straks ieder kind uit volle borst; 'Van Duytschen bloed', voor Vaderland en Vorst!…

Als bruut geweld de harten weer doet bloeden, terreurgeweld dat niets of niemand spaart, als god of mens ook nu niet kon verhoeden dat dwazen weer tot beulen zijn ontaard, dat twijfel dan de blik niet zal verblinden, dat angst noch haat de mensheid dan verdeelt, dat 't hart zich met de rede blijft verbinden en solidariteit de wonden heelt…

Hij Hij kneep in de ontbijtkoek bij A.H fijn, lekker vers. Thuis, in haast in zijn mond gepropt, geschrokt verslikte en stikte bijkans in de plak. Hij hoestte en proestte maar 't bleef zitten. In benauwdheid flitste heel zijn leven voorbij wat gedaan al, nog moest, familie, werk, de planning... Kan een man, die alles kan…

Het rood aan z'n handen Steekt af tegen het Zwarte van z'n hart Hij slijpt z'n messen Aan zijn ziel na elke Doffe klap Z'n kille blik stroomt ogen Leeg als hij zorgt dat Niemand nog Vergeet dat de kaars Is gedoofd en je Probeert het maar En ze leeft alleen nog in je Hoofd…

Wanneer je 18 jaar wordt, zal Rutte jou verwennen. Een boekje over`t Vaderland om je afkomst te herkennen. Het kon wel eens heel anders zijn, dan wat je had gedacht. Dat hangt maar af van wie het schrijft en is er aan de macht. De omslag van het boekje, dat wordt waarschijnlijk rood. Zodat het sprekend lijkt op wat eens Mao bood.…

Geen kerk Maar wel geloven In iets De deur van de kerk Staat voor iedereen open Voor een ieder die mag bidden en hopen Op een liefdevoller bestaan Of is het geloof een waan Het brengt verschil En terreur en strijd Het kan de mens tegenover elkaar Doen staan Daar waar de wereld en de mens zijn onschuld verliest En haat en geweld…

Geen droomfinale als apotheose, Maar een die eindigt met een hinkstapsprong. Dit weekend ging voor Usain Bolt de gong, Een afscheid waarvoor hij niet had gekozen. Zijn schitterende ‘loopbaan’ overziend: Dit is niet wat zo ’n topatleet verdient.…

De spierballen zijn weer eens aan het rollen, de leiders steken woest de borst vooruit, begluren elkaars opgeblazen snuit, en doen hun best om heel gemeen te grollen. Zo nu en dan wat met de mensheid sollen, wat maakt het voor een president ook uit? In ’t vuur stuurt hij de anderen vooruit om zelf naar een beveiligd nest te hollen. Als iemand…

Op een medaille werd er al gerekend, Een gouden plak, het liefst achttienkaraats. Zij liep al heel lang op de eerste plaats, Zoals gewoonlijk liep zij weer uitstekend. Zij denkt -want zij wil winnen, zij is sporter- : “Ach, was die race maar honderd meter korter.”…

In de jaren 50 beschreef tekstdichter Jan de Cler in de pauze van Holland- Belgie de wedstrijd in de vorm van een lied waarvoor hij ter plekke en in grote haast de tekst had gemaakt. Dit is ter ere van. Daar staan dan 11 leeuwinnen voor het volkslied opgesteld De paardenstaart op oorlogssterkte veilig vastgespeld En in hun blik kun je de overwinning…

Wij mensen trekken al heel lang rond. Van continent naar continent. Vogels vlogen toen al vliegensvlug. Wij kruipen op twee poten. Drieduizend eeuwen geleden, waren we pas gevorderd tot Marokko. Europa? Daar liepen Neanderthalers rond. Onze voorouders komen uit Afrika. Migranten krijgen nu een oprotpremie mee. Vroeger bouwden we muren.…

ik ben het spelen verleerd vingers en handen doen alles verkeerd waar vroeger fantasie snel gestalte kreeg blijft de vloer nu akelig leeg ik filosofeer denk en probeer maar de spirit vonkt helaas niet meer mijn geest is bezet met tal van structuren zonder ruimte om bij te sturen ik moet weg de ballast overboord naar zand…