4.236 resultaten.
opgelost
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
319 geen zin in gedoe
dacht je
en je hield de boot af
net toen ik sprong
ijskoud water
mijn bed werd
iedere kreet
de oceaan nog dieper groef
en verdronk
geen zin in gedoe
had je
en je hield de boot af…
Stilaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
612 Waarom ben je hier
en adem je me uit
zuchtend zichtbaar
het vliegt als cellofaan
langs je graaiende handen
traant het losse in het blinde
en beneemt me de adem stilaan
waarom blijf je
waarom niet gaan
in het ademloze duister
die ondenkbare tijd
in het onvergetelijke lichte…
Labyrint
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
396 Zo traag de nacht verschuift
naar avond zonder morgen
laag voor laag
lijkt leven
dood in eenzaamheid
waar tijd gehavend
door het stormend zijn
als drenkeling verloren
lijdzaam in vergeten drijft
maar toch…
hij blijft
en ik
grijp me aan zijn flarden vast
vlecht ze tezamen
tot een beeld dat was
als vlucht…
Huivering
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
364 sliertige zwarte schaduwen
trekken donkere strepen
in het licht van de volle maan
schimmen zonder vorm rusten
op de dode tak van de heksenboom
zitten zij te wachten op hen
die angst verloochenen
ontkennen dat zij er zijn
willen niet de waarheid zien
dat ook zij,
in de naaste toekomst
als schaduwen
aan het nachtelijk firmament
sliertig…
De niet gemaakte foto's
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
569 Door het album bladerend stoppend af en toe,
mijmer ik dat lang geleden, heel lang ik weet niet hoe,
ik foto’s maakte van de wereld, zoals die toen in mijn bestaan,
bezig was om te veranderen, langzaam, heel langzaamaan.
De foto’s het eerst erin geplakt hebben de tand des tijds niet heel doorstaan,
de hoekjes krullen hier en daar, en je…
voorbij de horizon
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
435 afstand nemen dat wil zeggen
een stapje terug doen
om vervolgens tegen de zon in
de horizon waar te nemen
met half dichtgeknepen ogen
zie ik tussen mijn wimpers
door een bewogen lijn
die loopt van rechts
naar links en andersom...
deze verte benaderen
het gaat me niet lukken
dus troostdroom ik mezelf
met verre horizonten
en de…
Kinderlijk Utopia
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
305 gezeten in mijn bolderkar
reis ik heel de wereld af
rivieren, bergen en dalen
ook onberijdbare wegen
houden mij niet op
gezeten in mijn bolderkar
kom ik overal mensen tegen
zij lachen en zwaaien
geven mij eten en drinken
helpen mij waar nodig
wijzen mij de weg
mijn bolderkar heb ik nog
op zolder staat zij weg te kwijnen
reizen doe ik…
Tot stof vergaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
388 Schrijf mijn stille woorden
In spijkerschrift op
De kristallen glazen
Van de toekomst
Raap eeuwen later
De scherven bijeen
Die verspreid onder de grond
Contextrijk zijn gebleven
Alleen mijn geest
Is vervlogen sinds
Het moment
Dat ik als stof uiteenviel…
De Uitnodiging
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen
1.058 Ik nodig je uit
Je maskers te laten zakken
Ik nodig je uit
Je ego te laten varen
Ik nodig je uit
Je kracht in al je cellen te voelen
Ik nodig je uit
Dicht bij jezelf te blijven
Ik nodig je uit
Je ware ik te tonen
Ik nodig je uit
Te zijn wie je diep van binnen bent
Ik nodig je uit
Te schitteren en te sprankelen
Ik nodig je uit
Te zingen…
geheugenspel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
598 Geheugenspel
Alles wat vandaag zo duidelijk is,
is morgen weer vervaagd.
Zo word de volgende dag mijn geheugen weer uitgedaagd,
maar het is een verloren spel.
Alles wat gisteren was,
is vandaag weer vervaagd.
Toch speel ik iedere dag weer met mijn geheugen,
maar ik weet:
“Alles wat ik speel is steeds…
Weejegebeente
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
332 Alleen is waar,waar alleen is daar
daar waar het waar zich leent
absoluut te zijn
niets is minder waar
daar waar het woord verwoord
het vlees verbeent
alleen is waar,waar ziels alleen
zich gelukkig waant.…
vlinder
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
882 Als een vlinder niet meer durft te vliegen
Bang is voor de mensen en het liegen
Maar naar de zon en de liefde verlangt
Even bij iemand veilig te zijn in de hand
En hulp bij het vliegen nodig heeft
Maar er niemand is die de vlinder dit geeft
Blijft het met alle kleuren een pracht
Alleen zo angstig voor dag en nacht…
Cafe "uitzicht op het kerkhof"
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
558 Om de verveling te verdrijven
hebben we de hond opgegeten
en het cafe kort en klein geslagen.…
Het gelijk
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
666 Als je zwart wit denkt
is er geen ruimte
voor iets anders.
Als er geen ruimte is,
voor iets anders
houdt praten op.
Als praten ophoudt
wordt het stil.
Als het stil wordt
ben je alleen.
Als je alleen bent
ga je praten
met jezelf.
Als je praat met jezelf
heb je altijd gelijk.
Als je altijd gelijk hebt
valt er niets meer te…
krachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
660 Geschreven taal
verrijkt
Het gesproken woord
heeft macht
Maar stilte spreekt
met kracht…
verweven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
519 Gedachten
gevoelens en
belevingen
zijn verweven
in ons zijn
ze komen en
ebben weer weg
onzichtbaar
als de wind
maar altijd
aanwezig
ook in pijn…
sterrenstof twee
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
392 Ik draag vandaag mijn schaduw
langs het stromend water
ik draag haar naar de zon
het is lichter dan je vermoedt
draag ik haar naar het licht
de sterren liggen
in de rivier te baden
Orion het is dichterbij
veranker daar gewichtloos
zwaar thuis
ontspannen kwam
hij
oog in oog
met een stroom
van vocht
rimpelend in
zijn…
straatleven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
741 weet je nog hoe het ooit klonk
het echte leven van de straat
met losse blaadjes in de wind
en kinderen van kattenkwaad
door zakken van 't zand
het gewiebel van een steen
het openen van deuren
en het sluiten, één voor één
het kraken van een venster
en de weergalm van het glas
en veegjes van muziek
en het stappen in een plas
en een brievenbus…
Wat je wil
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
638 Het water druipt langs de muren
er groeien zwammen in de hoeken
het glas valt uit de ramen
klimop zoekt zijn weg naar binnen
ratten knagen door de vloer
een weg naar boven.
mijn doos rumbonen,repen chocolade,
koekjes,dadels,aardappelchips,
alles nemen ze mee
zelfs geld,horloges en telefoons.
Dan word ik woest
begin alles te bekleden…
De Zomer Voorbij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
509 de eerste druppels sinds lange tijd vallen
spatten uiteen op de dor droge grond
ogenschijnlijk zonder effect
toch luiden zij de overgang in
even nog lijkt de warmte
van de zomer te blijven hangen
maar de lucht grijst
en de wind wakkert aan
een rilling loopt langs mijn rug
jaren vervagen
het kind in mij loopt voorbij
verliefd,…