Laat de wind maar om het huis loeien, ramen worden gegeseld door de regen. Maar vannacht kan het me niet zo boeien, met jou hier zijn ervaar ik als 'n zegen. We laten het haardvuur zachtjes branden, net als het vuur hier diep in ons hart. Glinsterende ogen en strelende handen, niets dat ons kleine wereldje nog tart. De tijd zal vannacht…

De zon zal mijn gids zijn op paden die ik zal gaan, en gaat hij 's avonds onder dan zal ik stil blijven staan. Een plek om te slapen, die zal ik zoeken. En de volgende reis zal de zon voor mij boeken. ik zal worden beschut door de bladeren van de bomen, daar zal ik rust vinden in nacht'lijke dromen. De dauw zal mij wekken…

wassen beelden dromen hun dromen bouwen hun luchtkastelen op het drijfzand dat hun makers in stand houden met hun waanideen en weerleggen de feiten met drogredenen die achterblijven als de vloed verdwenen is. de waarheid ebt weg met de getijden die de bakermat zijn gevoed door zon en maan. daartussen de dolenden als dorstigen in…

Wanneer de nacht de dag bevrijdt vanuit haar duistere onderkomen hevelt het licht mijn diepe dromen in ontdekking van de werkelijkheid sluimerend voel ik me misleid omdat ‘n leven mij werd ontnomen waarin ik zonder me te schromen kon dwalen door een eeuwigheid ontdaan van zorgen, pijn en strijd zonder knellende banden die tomen wandelde…

Voetstappen kraken op ’t held’re laken van vers gevallen sneeuw verbreken de stilte van de morgen die in kilte uit de nacht ontwaakt met ’n kermende schreeuw De man sjokt voort door niemand gestoord in zijn eenzaam bestaan dat hij zelf doodbedaard onder zwerversleven schaart om in vrijheid over aarde te gaan Dan staat hij stil daar hij…

Ik zag de schrik in de ogen van die kleine kruimeldief. Hij stal voor z'n moeder een brood want hij had z'n moesje zo lief. Haar man had haar verlaten liet haar achter met een groot gezin ze wilde niet gaan bedelen want dat was haar te min. Toen is het ventje gaan stelen want zijn buikje deed zo zeer heeft het brood naar huis gebracht…

De hele wereld kijkt zwijgend toe, de nutteloosheid zo ontzettend moe. Maar de wereld wil maar niet leren, laat zich makkelijk door je chanteren. Wat wij denken kan je niet zo schelen, zolang je de lakens maar uit kan delen. Kan het niet vredig, dan met bot geweld, want macht is al wat er voor jou telt. Maar ooit komt een einde aan je droom…

Ik herkende je niet dat stuk verdriet wat er van jou is geworden sinds we elkaar zijn verloren Je was mooi nee, nog mooier veel mooier dan mooi, dan mooi zou kunnen zijn Je prachtige gezicht leek onoverwinnelijk maar het is nu geen gezicht je uitdrukking is verloren Waar zijn die ogen die zo glommen als een zomerdag op rustige zee…

De dichter verdiept zich in religieuze boeken, en gaat, na vele jaren, weer eens naar de kerk. Maar als hij kritiek levert op Gods machtig werk, kan hij God zelf luidruchtig horen vloeken. En de dichter, hij zwijgt even voor een tel ... en ziet God dansen ... 't is kermis in de hel.…

In schaduw en donkerte gaan we onze weg, zoeken naar het licht de hoop Dood en verrijzenis Blijvend fundament We kijken naar de toekomst Telkens opnieuw Een levensgeluk dat het hart raakt…

zo wakker worden overvallen met een lome bui haast ‘tik tik tik’ elegant ik draai eens om en krom me lui ban de wekker kijk door mijn vingers hoe laatste flarden droom vergaan… ban de wekker sluit snel mijn ogen trek het dekbed tot m’n kin en kruip de slaap weer in…

Morgen ligt vandaag in het verleden En kan je vandaag vergeten Morgen is vandaag gisteren En hoef je niks meer van die dag te weten Vandaag is niet wat het hoort te zijn Teveel problemen, teveel pijn Denk maar aan de dag van morgen Nieuwe dag, minder zorgen Nieuwe kansen op een mooie dag Ongeacht de storm en regen Als het maar mooi weer…

Het is donker De wind waait Er glijd een schim, een schaduw over de muur Het hele huis is in diepe rust... maar de schim, de schim kruipt verder en verder Gekrijs, gemiauw... De kat heeft honger…

In mijn zondagse krant Staat een foto van jou, Midden op de voorkant, Die ik net lezen wou. Ik denk aan hoe je was Hoe jij mooi vertellen kon Daar voor in mijn klas Waar jij onze aandacht won. Hoe jij verhalen aan ons richtte Bijna poëtisch in het oor. Dus dat jij bent gaan dichten Dat was geen verassing hoor Ik lees dus in het zondagsblad…

In de verte zag ik een ster turend en glurend in de veronderstelling dat er iemand vanuit die andere kant ook naar jou kijkt Ondersteboven valt ze achterover als maanmannetje haar een lieflijke blik toewierp Zichtbaar anders dan je gewend bent iemand die je als enige kan zien Onzichtbaar blijft voor een ander Misschien?…

de airmiles in haar ogen lonken mij haast om mee te vliegen warm gevoel stijgt op zij blijft zitten kijkt vluchtig rond proefvlucht afgekeurd klapwiekend zijn wij ledige lucht…

Zwijgend lig je voor je uit te staren, in de stilte van een pasbegonnen jaar. Net 20 jaar jong is je toekomst begonnen, nog niet wetend waarheen de weg leidt. En achter je liggen alle voorbije jaren, dat we altijd klaarstonden voor elkaar. Niet veel verloren, des te meer gewonnen, en al wat ons rest, is een zee van tijd. En een straal zon…

Flarden van gedachten weven zich rondom mij kan er niet aan ontkomen het laat mij niet meer vrij Spinnen raggen in mijn kop weven traag hun web kan er niet aan ontkomen het hoort niet bij mij heldere geluiden doen mij ontwaken weven klanken in de lucht kan er niet aan ontkomen niet meer op de vlucht…

It âld jier útliede De lêste dei fan it jier begjint moarns betiid mei doffe bûnzen wekker út de sliep wat beweecht de mannen? De beammen begjinne al sa skielik te drippen ryp glinstert foar it lêst yn de sinne dy’t read oan de kime gluorket it bosk wurdt ljochter, en dêr, oan de râne sjoch ik de kontoeren fan de fertrage figueren dy’t…

De eerste dag van tweeduizendvier zitten de oliebollen me tot hier van champagne, bier en wijn ..ik wou weer de stoerste zijn.. heb ik veel te veel gedronken raakte daarvan flink beschonken m'n belofte te stoppen met roken heb ik na een uur al verbroken. Ondanks mijn kater wens ik iedereen gezondheid en geluk schep je eigen wereld met…