Ik verlang naar het land van mijn voorvaders naar de stille kracht van de natuur Deze lokroep die klinkt vanuit mijn ziel maakt leven in het westen zo zuur Als een slaaf voel ik mij gevangen Als creool voel ik mij beroofd Als vrouw voel ik mij verkracht Als mens voel ik mij verdoofd Ik ben hongerig naar het onbekende naar iets wat nooit meer…

eens droomde ik van jou een stralende lach een blik vol vreugde en geluk je was als een parel in een oester vol mysteries maar iedere keer ik dichterbij kwam klapte je dicht toen zag ik hoe iemand je meenam en je aan een ketting hing mijn parel het was een droom en toch ben ik je kwijt mijn lief…

De eenvoudigste dichter Schrijft zijn mooiste lied Tijdens eeuwige liefde Of onnoemelijk verdriet Het is het een of het ander Daartussen niet De eenvoudigste dichter Beleeft alles intens Vergroot of verkleind Als door een lens Hij kan het niet helpen Is ook maar een mens De eenvoudigste dichter Houdt van veel kleine dingen Haat soms…

Een knuffel is zo fijn een knuffel voelt zo goed Een knuffel omdat het mag en niet omdat het moet. Een knuffel geeft je warmte van twee armen om je heen even met z`n tweetjes even niet alleen. Een knuffel kost helemaal niets Ja, één minuutje van je tijd maar het geeft je zoveel kracht om weer door te gaan in de strijd.…

Ik zit in een donkere put waar ik steeds verder in val Terwijl ik mij ergens aan vast probeer te grijpen vraag ik mij af of ik het ooit overleven zal De wanden zijn glibberig en glad Het leven schiet als een flits aan mij voorbij En ik denk bij mezelf ik ben het zat. Het wordt steeds donkerder er is geen lichtpuntje meer te zien…

Ik hoef geen punten of beoordeling. Niemand weet echt wat ik bedoel. Wie gaat er mij zeggen of ik goed beschrijf wat ik voel? 1 of 100 keer gelezen, wat maakt het eigenlijk uit? Als een gedicht is geschreven heeft de rover reeds zijn buit. De pijn is dan al geleden, het geluk al lang verteerd. Om dan nog maar eens te besluiten dat ik niets…

Je staat daar in een hoek, helemaal alleen. Met wat spulletjes erin, en niemand om je heen. Je staat altijd op dezelfde plek, is het niet saai zo alleen. Maar op een dag word je verplaatst, en vraag ik: “Waar ga je heen”.…

Wolk neem me mee, je gaat zo hard waar ga je heen? Wind neem me mee of doe je dat alleen met wensen en gedachten en kan de rest wel wachten, tot de storm in m'n binnenste geluwd is en ik de meest belangrijke dingen niet meer zo erg mis?…

ik koester je hoofd zonder gezicht je lichaam aan mijn handen we branden voor elkaar het vuur, wierook als intiem gebaar je woorden schrijven mij in vloeiend schrift de schrijfhoek is mijn tegenwicht ik krul je letters en je marslijn rond de rechte lijn verdroom ik vertel me meer woorden en je witte regels letters uit je spiegelbeeld…

Het enige wat ik vrees Is dat ene moment van de dag Het hoeft maar 1 beweging te zijn 1 geluid Of jij staat op En loopt naar me toe Een klap Een schop Een gil Geschreeuw teistert mijn oor Dan ga je weer zitten En eten we verder...…

Geen dag zonder champagne, begin er eens knallend mee bij het ontbijt. Het voegt iets bruisends toe aan je leven en als verrassing werkt het altijd. Witte wijn, drink het koel. Sauvignon Blanc of Chardonnay. Geniet van het fruitige bij de vis of een kipfilet. Steek je neus in het glas, wals ermee en ruik weer. Neem de wijn tot je en…

Een echte clown is meestal een wat trieste man Die in de droefheid van zijn geest De mensen beelden tonen kan Die leedvermaak opwekken bij het publiek En dingen oplicht uit het ongerijmde Ze lachen dan Een clown is niet zo’n lachebek Hij is een serieuze ziel Die uit zijn innerlijk de draak steekt Met zichzelf en met het leven Die voelt…

Tintelingen spoelen door ritmisch geklater in een val van blauw transparant water wentelen ontelbare zilveren luchtbellen rond die in de branding mee ruisen tot de ochtendstond waar heldere patronen van zuiver licht de dag in stromen en je weer doen ontwaken in de tempel van je dromen…

En wat nou als... -En wat als niet? Dan toch, misschien? Misschien ook niet.…

Vergankelijkheid; Afhankelijkheid, Verbasterd tot levensvreugde. -Verbazend wat mij verheugde Toen ik nog niets wist! Vereenzaming, Verademing; Gezapen in de bovenlaag Verslapen wij de grote vraag: Waarom?…

Het is donker, toch is het dag. Terwijl de regen naar beneden klettert, een lammetje om zijn moeder mekkert. Het is donker, toch is het dag. Een moeder geeft haar kind een hint, deze schuilt tegen haar aan onder de paraplu. Het is donker, toch is het dag. Een koe staat met haar kop boven de sloot, haar kalf zuigt aan haar uier. Toch…

Mijn ijdelheid ontsiert de waarheid verscholen achter ogen vol ziel Mijn ijdelheid brengt lach wijl traan inwendig pijnigt Mijn ijdelheid Mijn puin Mijn wanhoop die nooit verdwijnen zal…

Zwijgend zie ik de bladeren vallen, van tak tot vloer, dat is hun doel. Kort en winderig, zo is hun reis, en bedekken bruin gekleurd de wegen. Zie mij zwijgend mijn vuisten ballen, met niets meer dan een triest gevoel. De lucht boven mij, het kleurt grijs, en ik weet: Straks wacht me de regen. Nu nog ben ik dronken, dronken en stil, en…

Het licht dat uit de tunnel ontwaakte, verleidde haar om mee te gaan. Om de stap te zetten Uit het heden daags bestaan. De geest was verslapt, haar wil was zwaar verlamd, het lichaam voelde aan, Alsof haar bloed was uitgedamd. Het lot leek al bezegeld, tot zij zich plots bedacht, En haalde uit haar tenen, het laatste beetje kracht…

een kille nachtmerrie houdt mij in haar greep met een bibberende hand schrijf ik haar uit mijn gedachten wakker mijn geest met warme woorden die verzachten verslind de uren en met de dag in zicht geef ik me over totdat slaap mijn ogen dicht…