Vaak zien mijn ogen Wat anderen niet zien Dat geeft niet, maar het is er wel Dus neem nu maar van mij aan dat ik de waarheid zeg De vraag is alleen, wil je het dan als nog zien zo als ik het vertel Of denk je het zal wel, maar ik zie het niet Ik kan je vertellen dat dingen soms anders zijn dan dat jij met je eigen ogen ziet…

Ik dicht tegen beter weten in ik duik onder en elke keer als een bliksemschicht kom ik boven en dan zwijg ik weer maar ik kan niet stil zijn met die dichterspijn luctor et emergo dat is nu eenmaal zo.…

dichtkunst zij kent de kunst van het verleiden; zij boeit, zij stoeit en goed van snit liggen haar bekoorlijkheden uitgespreid op maagdelijk wit. lonkend prikkelt zij de zinnen zodat de pakkans wordt vergroot, voor hen die haar als muze minnen legt zij haar kleed af, geeft zich bloot. met haar schoonheden ontsluierd waarop de klankmaat…

pasgeboren droogte ontdoet bladeren van bomen en woorden van betekenis ontleedt zich in ongerasterde atomen ontdoet zich van geboorte tot op onverbloemd geraamte kanalen ontsluizen zich tot verten zonder horizon zodat ik doorzichtig kan zien als kaalheid van doorwinterde wouden die zonder aanzien of omhaal al het onzichtbare verjaagt…

Dat u mij persoonlijk zou willen spreken, maar de ijskoude winter dat verhindert. Natuurlijk, ik slaap niet alleen, alleen die ene keer was ik erg onder de indruk. Zeker, het mollige meisje aan de rand van de vijver met wie zoals altijd de dagen voorbij gaan zou boos moeten zijn. Maar wat wilt u van mij? Dacht u dat ik meer dan ditjes…

ik twijfel aan de rede het nut van verstand bestaat wel het verleden als sporen in los zand ik twijfel aan de ziel aan de passie van het hart de weekheid van mijn achilleshiel onbestemd als smart ik heb me aan gedachten bezat ooit kom ik weer bij zinnen in de haven van een schervenloze stad ik moet bij het begin beginnen…

Poezie is als het eten van een uitgebalanceerd hemels gerecht die je smaakpapillen strelen maar dan in aangename woorden voor de ziel…

schelp van zee ronde richels kalk spoelt aan land geruisloos over het nat patroon stroomdraden zand traag tij korrels voetschreden rimpels gedachte is een vorm gebleven zweven zeepwolken in de diepe hemel zee is een natte jurk opgeschort schuim verlangende schrijvers van eenregelige confetti bewegen papieren naar de kustlijn een onbesproken…

De koers die ik voer, de koers van wie ik was. Mijn koers zat vast en in het kielzog van het verleden voer ik verder naar het heden. Het heden in het verleden. Met 180 gedraait zoekend naar hulp zonder radar in de nevel gehuld . Ineens van uit het niets was daar de geel gekleurde loodsboot, met een door mij gehoopte beloodsing. Met een loods…

Het is al één uur en ongemerkt middag, na nachten doorwaken en verdwalen in letters op het toetsenbord. Gedachten dwarrelen nog steeds binnen vanuit sterrenstelsels en gangen van kinderlijk verleden. Ga weg, gespuis. Maak frisse ruimte voor ijverig gebezem, blaas stof uit de hoeken van het heelal. Wat is toch dat venijnig geraas van draaikolken…

We staan er eigenlijk nooit bij stil Ademen, we doen het gewoon, onbewust buiten onze wil Alleen bij paniek of angst wordt je de adem benomen maar... ook als je wordt gekust…

Zo kabbelt het leven voort zoals alleen het leven kabbelen kan en zo heb je dat van je ouders gehoord. Een mens gaat maar door zonder zich af te vragen waarvoor hij stoot zijn hoofd keer op keer maar probeert het telkens weer. Vallen, opstaan dan weer doorgaan zo heb je het geleerd een wijsheid waarop je een leven lang hebt geteerd en…

Als de brug weer dicht is Komt de stroom van de andere kant ( die altijd eerder aan de beurt is) op gang 3 scooters met 6 joelende meiden voor en achterop en 12 van de mooiste roze zomerbenen in de julizon aan deze kant in een optrekkende auto een jongen van toen die zich een moment onopgemerkt koestert in hun oplaaiende weelde voorrrrrbij…

De zee is mijn vriend, want zij geeft en neemt. De zee neemt mijn angsten, zorgen, onzekerheid en pijn met haar stroming mee. De zee geeft mij rust, vrijheid en leegte in mijn hoofd om te kunnen zijn wie ik ben en de koers te varen die ik wil. Al kan de zee nog zo ruig zijn ik voel mij altijd goed bij haar. Al staat er nog zo veel stroom…

Zoektocht Zwervend door het ruige land met enkel wat bomen aan de kant van een zandweg loopt hij wat en hij zwijgt voor zich uit hij is de beschaving ontvlucht op zoek naar wat lucht op zoek naar het hemelsblauw in plaats van het stedelijk grauw hij is nu onderweg naar een plaats waar de zon achter de bomen verdwijnt en niet achter…

Verhuizen brengt een hoop werk Met zich mee Slepen met dozen van A naar B Op iedere doos staat waar hij in het nieuwe huis wezen moet Deur door , trap op 3e deur links Ja daar is ie goed Daar komt het bankstel aan De relax plek voor iedereen Shit hij gaat niet door de voordeur heen Dat is bij iedere verhuizing weer het probleem Dan…

Aan het begin van een lange reis Langs zilveren oevers, over glooiende velden Zijn bloemen uit honing gehouwen Om te leven met zachte hand, nog niet tegen elke prijs Aan het eind van moezijn, van opgeklommen jaren Van verwilderd bederf en doorvlochten angsten Blijven lege tafels en stoelen over Die in ultiem samenzijn stof vergaren In de…

een koekoek zingt een liedje van verlangen zijn trillers klinken vrolijk op het dak een vrije vogel heeft aan regels lak hij schenkt zijn noten blij aan alle rangen die tonen brengen gras onder je voeten je voelt de halmen strelen langs je huid en bijna maak je zelf zo'n blij geluid vergeet dat alle mensen sterven moeten je staat en luistert…

Ik heb licht gemaakt zodat je het kunt zien, het ligt voor de hand dat we in de steek gelaten zijn. Bovendien zijn we in een situatie waarin we niet weten of we op vrije voeten waren toen we elkaar naar de mond praatten. Zie je die ezel? Gek, zoals hij er zonder reden staat, hoe wist hij dat we hier moesten…

het is aanwezig maar niet tastbaar er gaat een glinstering door oogwit verrassend (ik was nog niet klaar) verdomd dat u helderziendheid bezit ik herinner me nu het metselwerk weer ongeborduurd als ons rauwe vlees in het raam gaan de wolken tekeer waar ik in dit verband al naar verwees niemand kan ons zeggen wat het is zodat wij verre uren…