inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 48.558):

Voor Augustijn

een koekoek zingt een liedje van verlangen
zijn trillers klinken vrolijk op het dak
een vrije vogel heeft aan regels lak
hij schenkt zijn noten blij aan alle rangen

die tonen brengen gras onder je voeten
je voelt de halmen strelen langs je huid
en bijna maak je zelf zo'n blij geluid
vergeet dat alle mensen sterven moeten

je staat en luistert, bent weer even kind
en voelt zowaar geen pijn in ziel of leden
tot iemand zegt dat haar je staan niet zint

een jonge dame maant je: maak eens plaats
de zanger zwijgt, je bent weer in heden
maar toch, het leven is weer vijf karaat

Schrijver: Jacob van Schaijk, 4 juli 2013


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 232

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
J.de Groot
Datum:
11 juli 2013
Elke dag zo'n momentje en het leven lacht je toe!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
5 juli 2013
Groen is gras onder mijne voeten, maar toch ik ben iets verloren.
Waar zal ik het zoeken... Prachtig geschreven vers.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)