Een woordenregen overstroomt mijn hart en hoofd tijd om te schrijven Luister naar regen zijn druppels zo puur en rein glanzend als parels Dichte wolkenlucht helemaal vol met water de aarde heeft dorst…

Mijn Lieve Vader: de dag met U doorbrengen van morgen tot nacht: sterkende woorden om zich elk uur te herinneren.…

verscheurde wolken een smalle strook van blauw glanst als een verlangen…

Op zijn 40e weigerde Roger Federer de handdoek in de ring te gooien. De Zwitserse tennislegende sukkelde van de ene knie-ingreep naar de andere operatie en revalidatie, maar wilde in 2022 nog eens terugkeren. Novak Djokovic brandde alvast een kaars: "Hij verdient een waardig afscheid." __________________________________ ROGER Sloeg als jongeling…

in schemerlevens hebben de bergen ogen alles is gehoord een liefde vergaat tot een hoopje stoffig as alles is geweest de inktzwarte klap het bulderende zwijgen alles is gezien de rivier vraagt niets in een nachtelijke stroom alles is eindig…

Tegendraads, het weg- kappen van woorden om bij zinnen te komen.…

Dit is het hartland – duisternis die overgaat in de dageraad…

Dubbele ijspoort: water klatert meerstemmig: twee gletsjers samen.…

een stok raakt de grond tikkende tijdbom van hout nachtschade woekert…

hagelbollen springen op de trampoline…

De zomer ontvlindert en fladdert op zijn laatste vleugels. De zomer hangt aan zijn laatste draad een spin klimt omhoog.…

Toen je plots heenging, woei de wind je veel te koud, mijn gevallen blad?…

De rand van de berg, maanverlicht, Jupiter heerst – de truffel ontwaakt…

Hoog in een boom zingt een vroege vogel de dageraad bijeen. Een mier met een boomstam op zijn rug bouwt aan zijn toekomst. Vlinders klapwieken zacht met hun vleugels geluidloos applaus. Vogel op telefoondraad luister gesprekken af lacht en vliegt weg. Mensen en mieren werken zich in de nesten ze willen te veel. Meeuwen vechten…

De lucht kleurt en vormt als een nieuwe schemering zo dromerig mooi…

de schoolbel rinkelt – een kleuterjuf kuist haar snottebel af…

Een jonge kat krabt zich achter het oor nog negen levens te gaan. Een blauwe reiger kijkt naar zijn spiegelbeeld en ziet dat hij grijs is. Eendagsvlieg wankel op zijn pootjes hij had zijn dag niet. Paarden uit verschillende stallen grazen hetzelfde gras. Schapen in de uiterwaarden tellen schepen. De schreeuw om hulp werd niet…

Een mulle zandweg gaat haast schuil onder struiken, ligt aan de hoeve, die, ongestoord, het oude reine landleven ademt.…

Onbewaakt moment. Iets dat men niet weet, niet kent. Wordt dan bewaarheid.…

Een mist bevangt mij zijn waas neemt mijn adem in. mysterie nabij.…