De samenleving vol wedijver mag kijken naar het bijenvolk, waar taken zonder morren, in vrede worden verdeeld.…

Stilte hangt roerloos boven het water. Visser aan kant luistert mee.…

Hemelwater stilt de dorst van droge aarde in een goede bui.…

Fluweel zachte huid als een kleurrijk gefladder zing je de ochtend.…

De zon brandt een gat in de dag te weinig schaduw. Het is zo droog water bereikt de lippen niet meer. Bloedhete zomerdag de middenstand zegt: 'vrouwen bloot, handel dood'. De zee rekt zich uit een rode bikini deint op de golven. De hitte verschroeit de aarde geur van bosbrand. Het kampvuur zet de tijd stil we blijven wakker…

De lach is verzand. Tranen die zijn verborgen. Haar geest vol zorgen.…

Hitte komt er aan. Zon is onverbiddelijk. Plek in de schaduw.…

Ik nam haar mee aan de hand van niets om alles te ontdekken. Liefde als een kompasnaald die de richting aftast om jou te vinden. Liefde als een speld gevonden in een hooiberg uiterst prikkelend. Liefde als een fiets de ketting goed gesmeerd elk tandwieltje telt. Liefde trekt sporen mijn hart timmert aan de weg het regent spijkers…

Naar de zon gericht als een blinkende sieraad kleur je de polder.…

Zon in de hemel. Schijnt haar stralen op het strand. Schittering op zee.…

De bloeiende roos verontschuldigt zich blozend voor haar scherpe doorns…

Lekker meedeinen op het ritme van getij adem van de zee.…

Jonge meerkoetjes zwemmen vrij rond, dankzij twist van moeder met eend.…

een fraai veld vol gras wat kruiden op het menu rasechte schrokop…

Kijken naar je hart waar licht wordt waargenomen o zo breekbaar mooi.…

Rekke en kalfjes lessen hun dorst. Wat nadert? Moeder verstopt zich achter struiken; haar kleintjes blijven nieuwsgierig staan kijken.…

Weet je wát warm is? Maximale schaamte na een mislukt gedicht...…

Glijden over zee als grijs-wit gekleurd wonder proef je de vrijheid.…

Zomer in het bloed water tot aan de lippen de kust is veilig. Plotsklaps stond ze daar ze had weinig om het lijf haar bed voelde zacht. Mijn lief droeg een blouse waar ik van moest blozen het blauw viel uit mijn ogen. Strijkend langs haar dij tot aan haar roze plooien ik voel nattigheid.…

Enkele bomen steken dood en kaal, maar recht, fier als scheepsmasten boven wijde golvingen van bramenwildernis uit.…