Omgeven door stralen is 'het Oog van God' het alziend Oog, zwevend door de kosmos vrijwel alles mag, zonder echte ingreep…

Een zeer bij- zondere wolk 'de Hand van God' een pulsar wind nevel Geëxplodeerd daarna geë- volueerd Supernova…

Sterren zo ver in het zwart, her en der. Wat is de wereld klein en het Rijk der Hemelen groot, oneindig. In ieder wezen brandt het vuur, doch het leven dooft op den duur...…

een werkloze man uit tytjerksteradeel overzag het geheel en zag werken uit een heel ander perspectief hij schilderde de maan oranje elke dag een stukje zodat de zon altijd scheen en was tevreden met het geheel maar dacht toch was het nu maar geel maar er is geen leven meer op aarde mogelijk dan maar een baan op de maan en was zo heel gelukkig…

Was zo graag samen gevallen maar iedereen viel apart was zo raag samen gevallen maar iedereen viel apart alleen wij was zo graag samengevallen maar iedereen viel apart alleen wij sprongen naar de sterren. ------------------------------------- uit: 'Nieuwe Sterrenbeelden', 2008.…

Sterrestofje. Nietig klein, maar levensgroot, want zonder zon, gaat alles dood.…

Veertien miljard jaar al is het geleden. Niemand hoorde een onvoorstelbare knal. Daarna ontstond materie uit energie. Hicks deeltjes organiseren die materie. Atomen vormen moleculen. Uit moleculaire oersoep ontstond leven. Het evolutieproces begon. Energie is van nature creatief. Darwin deeltjes organiseren die energie, zoals Hicks deeltjes…

Mijlenver en hoog geheven straalt een ster haar zilverlicht Nog houd ik mijn loof gebogen leef ik in iets ongewis Zouden stille hemelogen waken als ik slapen kon? of heeft liefde mij bedrogen Zing ik schaduw ‘s heldendom? Nu de wekker star blijft steken en mijn ogen zwaar vermoeid halfbewust de droom vermijden die geheimen broeden…

in mijn hoofd spelen liefde pijn weten vergeten een spel met gedachten aan jou dagen nachten verdoofd alleen verloren en bang in mijn hart ben je kus ik jou je wang…

ik heb het oog van God gezien en was niet bang, o nee omdat ik heel misschien zou blijven leven heel lang ik heb het oog van God gezien en knipoogde terug het felle licht was niet verblind zodat ik altijd de weg naar huis terug zou vinden ik heb het oog van God gezien en rust kwam over mij er waren eng’len om mij heen mijn stemming…

Jij zult je geborgen en veilig voelen...daarginds: hoog in de hemel. Er bestaat geen één God... of verheerlijking van bepaalde profeten martelaren, heiligen en asceten. Het is fijn daar, zó fijn als jij je ooit veilig en geborgen hebt kunnen voelen: bij iets of iemand op aarde, tijdens die paar secondes, het is roze, warm en vredig je…

Dat ik je aanspreek, stom hart, is natuurlijk complete waanzin, je bent een generiek gegeven uit de cultuurgeschiedenis. Dat betekent: een sterrennevel, drijvende paddesnoeren, een parcours d'accidents een zon die in het zwart verkeert, napalm, Reihung, een nevengeschikte wereld en we schrijven entropie. Het is een woord, hart, tegen…

De tijd verontachtzaamt, namen, woorden vervlogen betekenisloos voorbij de horizon. Zeeën, oceanen droog door land omrand in ledigheid. Vele wegen bewandeld, naar eer en geweten gehandeld. Als mens eindig en hiermee voortdurend in strijd met verdraagzaamheid en ook leed, zag men kleuren in een zeepbel en onderwijl vluchtte men ontheemd…

als golven in de zee voel ik mis ik je meer dan licht in het donker huil ik vergeet mijn schaamte verschuil mijn kwetsbaarheid in tranen om niets alsof er al niet genoeg golven in de zee zijn…

Eeuwige word je genoemd - Jij die mij doorleeft En met nauw'lijks Hoorbare vleugelslag Mijn gevoelsoppervlak Doet rimpelen - Jij die in mij het licht Brengt dat het donker Aanraakt en verdrijft…

Daarboven gloort het licht Het signaal dooft naarmate wij dalen Wij stegen weer op Uit nieuwsgierigheid En voelden plots de golfslag Die ons spoelde op het strand Onder de volle maan Na een periode van onwennigheid Waren wij de zee ontgroeid. En lag het land open voor ons Heroïsch beklommen wij Het continent En voelden ons gerustgesteld…

Maantje Je schijnt zo mooi Daar aan die donkere hemel Met allemaal sterren om je heen Sterren van mensenzielen Die daar zijn heen gegaan Zoals daar ook mijn vader en moeder staan Aan die donkere hemel Eigenlijk is het daar helemaal niet donker De zielen daar boven staan ook in het licht Al die lichtpuntjes Stralen naar ons…

Vlak boven het havenkantoor schittert de Grote Beer. Elk ogenblik is een groter gevaar. Een maand geleden werd hier een schipper verdronken, de hand op het hart in het water De boot is verkocht, de ligplaats vergeven, maar de hond is aan boord. Aan boord is de hond nog. ---------------------------- uit: 'Leegte lacht', 2012.…

Is mens' leven uitgetekend in de sporen van de nacht, of leiden schimmen het bestaan van mensen die potten roeren in blokhutten van drie bij drie terwijl het vuur heel snel dooft? De laatste ster maakt de ochtend hoewel vogels nachtbrakers fluitend naar bed begeleiden Voor even stond de tijd toen stil... Duizelend brokkelde steen van…

Krachten kan ik niet tegenhouden, want zij vormen mijn leven. Machten breken af: zij ontspringen uit de verkeerde bron. Kosmische krachten van vorige eeuwen, tot nu en later: zij herbergen het voortbestaan van de mensheid in het universum. Bewust, onbewust en onderbewust leiden wij, mensen een bestaan binnen universele krachten: je kunt…