inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.378):

Het licht

Daarboven gloort het licht
Het signaal dooft naarmate wij dalen
Wij stegen weer op
Uit nieuwsgierigheid
En voelden plots de golfslag
Die ons spoelde op het strand

Onder de volle maan

Na een periode van onwennigheid
Waren wij de zee ontgroeid.
En lag het land open voor ons
Heroïsch beklommen wij
Het continent
En voelden ons gerustgesteld

Er knaagde echter een gevoel
Dat de helling relatief is
En dat wij nooit ontsnappen aan de eindigheid?

De zee rust niet
Dus laten wij nu rusten
Voorbereid op wat komen gaat
Of wat de kern is van hetgeen bestaat
Laten we rustig wachten
Tot de zee ons overspoelt!

Schrijver: Anne, 15 maart 2013


Geplaatst in de categorie: heelal

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 297

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Imiza
Datum:
17 maart 2013
mooie kringloop-zo lees ik het.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)