Terug naar de oerknal.
De tijd verontachtzaamt, namen, woorden
vervlogen betekenisloos voorbij de horizon.
Zeeën, oceanen droog door land omrand
in ledigheid.
Vele wegen bewandeld, naar eer en geweten
gehandeld.
Als mens eindig en hiermee voortdurend in
strijd met verdraagzaamheid en ook leed,
zag men kleuren in een zeepbel en onderwijl
vluchtte men ontheemd zoekend naar rust,
het paradijs.
Alles ontleend aan Moeder aarde verzonken
in een Eeuwig Al.
Bewust of niet van de waarde van het leven
terug naar de oerknal...
... Het leven duurt maar kort en men wil er wat van maken, maar dan blijkt dat de tijd die ons rest te kort is en men zou dan eigenlijk nog een leven moeten hebben om het over te doen, te verbeteren... Dit op de aarde vanuit het perspectief van het heelal... ...
Schrijver: martin valk, 17 juni 2013Geplaatst in de categorie: heelal